به گزارش افکارنیوزبه نقل از خبرگزاری فارس، هفته نامه آلمانی «اشپیگل» در گزارشی به قلم «الکساندر اسمولتسیک» استفاده از تسلیحات در عراق و تاثیر آن بر سلامت مردم به ویژه تولد کودکانی که نقص عضو دارند را به طور ویژه مورد توجه قرار داده است.
در این گزارش آمده است که سالهاست که جنگ در عراق پایان یافته است اما شمار کودکانی که با نقص عضو یا سرطان در «بصره» و «فلوجه» متولد می‌شوند رو به افزایش است. مردم محلی معتقدند که اورانیومی که در تسلیحات آمریکایی در طول جنگ در این کشور استفاده شده‌اند، عامل گسترش این بیماری‌ها هستند که البته شواهد علمی هم در این مورد وجود دارد.
اسمولتسیک این گزارش را با اظهارات یکی از ساکنین عراق در این مورد آغاز کرد. «عسکر» شهروند عراقی است که گفت، وی با چشمان خود دیده که کودکانی در عراق متولد می‌شوند که در پیشانی خود یک چشم دارند. یا نوزادانی که دارای ۲ سر هستند. یکی دیگر از این کودکان دمی کوتاه مانند دم گوسفند داشت و نوزاد دیگری هم کاملا سالم بوده اما صورتش شبیه میمون بود. البته این اظهارات بیشتر شبیه حرف‌های کسی است که مست است یا اینکه اساطیر یونان را خوانده. البته عسکر دسترسی به مشروب ندارد و اصولا اهل مطالعه نیست.
عسکر می‌گوید که وی این کودکان را غسل داده و در گورستانی که متعلق به کودکان است و خانواده‌اش به مدت ۵ نسل در آنجا دفن می‌شوند، به خاک سپرده است. این کودکان در چندین هزار گور بسیار کوچک و نزدیک به هم دفن می‌شوند و در برخی موارد تاریخ تولد و مرگ آنها نیز به صورت جداگانه نوشته نمی‌شوند چرا که هر ۲ تاریخ یکی است و البته هیچ توضیحی درباره اینکه چرا این تعداد کودک از دنیا می‌روند، داده نمی‌شود.
بنابر پژوهشی که سپتامبر گذشته در بولتن تخصصی «آلودگی محیط زیست و سم‌شناسی» در «هایدلبرگ» آلمان تهیه شده است، در فاصله سالهای ۲۰۰۳ تا ۱۹۹۴، تعداد کودکانی که در عراق با نقص عضو متولد شده‌اند، ۷ برابر شده است. به طوری که در هر هزار مورد تولد، ۲۳ کودک نقص عضو دارند. آمارها درباره فلوجه، شهری که در سال ۲۰۰۳ درگیر جنگ شد، هم بسیار نگران کننده است.
بر اساس این گزارش، غلظت سرب در دندان‌های شیری در کودکان بیمار در بصره ۳ برابر بیشتر از دوران پیش از جنگ است. پیش از این هرگز چنین تعدادی از کودکان دارای نقص لوله عصبی در بصره متولد نشده‌اند و این آمار همچنان در حال افزایش است. همچنین تعداد کودکانی که با افزایش آب در مغز در بصره متولد شده‌اند، ۶ برابر بیشتر از تعدادی است که در آمریکا متولد می‌شوند.
«جواد العلی» که در سمت کارشناس سرطان در بیمارستان آموزشی «صدر» کار میکند، به دوران پس از جنگ نخست خلیج‌فارس اشاره کرد و گفت: «این موضوع فقط مربوط به افزایش شمار بیماران سرطانی نیست بلکه ما شاهد ۲ برابر و ۳ برابر شدن این آمار هستیم و بیمارانی داریم که در هر ۲ کلیه و شکم خود تومور دارند. که این موضوع بر روی خوشه‌های ژنتیکی خانواده‌ها افراد تاثیر داشته است.» وی معتقد است که این مربوط به وجود اورانیوم(در تسلیحات) است. العلی گفت: «میان سرطان و اشعه رابطه وجود دارد و این واقعه مربوط به ۱۰ تا ۲۰ سال پیش میشود.»
سلاح‌هایی وجود دارند که درآنها از اورانیوم تضعیف شده استفاده میشود و به آنها(DU) می‌گویند. هنگامی که نظامیان آلمانی به خارج از کشور می‌روند، این اطلاعات به آنها داده میشود. این تسلیحات با چگالی بالایی که دارند، می‌توانند تانک‌ها را نابود کنند.
این تسلیحات وقتی منفجر می‌شوند، گرد نرمی از اورانیوم به وجود می‌آورند و هنگامی که کودکان اطراف این تانک ها بازی می کنند، بر روی پوست، دهان و راه‌های هوایی آنها تاثیر می‌گذارد.
بررسی که در سال ۲۰۰۲ در دانشگاه برمن انجام شد نیز نشان می‌دهد که تغییرات کروموزومی در جریان جنگ خلیج فارس روی داده است.
وزارت دفاع آلمان اعلام کرده است که بیماری‌های یاد شده به دلیل تشعشعات نیست بلکه ناشی از مسمومیت شیمیایی اورانیوم است.
جامعه سلطنتی لندن در سال ۲۰۰۲، یکی از جامع ترین تحقیقات در این مورد را انجام داده. البته فقط به تاثیر این مواد بر روی سربازان پرداخته است. اما در همین پژوهش هم آمده که خطر تاثیر اشعه بر روی نظامیان در مقایسه با تاثیر سمی گرد اورانیوم بسیار کم است.
حیدر، آموزگار ریاضی است که در نزدیکی بصره زندگی میکند و ی درآمد خود را صرف درمان «رقیه» دختر ۳ ساله خود میکند. که نه می‌تواند راه برود و نه به درستی صحبت کند. وقتی حیدر بچه را در آغوشش جا به جا میکند، ۲ حفره در پشت وی نمایان میشود. در واقع این کودک دارای هیدروسفالی است و کودکان شبیه به وی در آلمان بلافاصله تحت عمل جراحی قرار می‌گیرند. البته چنین جراحی‌هایی در بصره صورت نمی‌گیرد و پدر و مادر رقیه از اینکه تنها فرزندشان زنده مانده است، خوشحالند. حیدر در این مورد گفت: «من ایالات متحده آمریکا را مسئول این وضعیت می‌دانم آنها از(DU) استفاده کردند و فرزند من یک
مورد خاص نیست.»
از این سلاح‌های تسلیحاتی ۲ بار در خارج از بصره استفاده شده است؛ یک‌بار در سال ۱۹۹۱ و یک بار هم در سال ۲۰۰۳.
«خیریه ابو یاسین» از آژانس محیط‌زیست بصره در این مورد گفت که کودکان زمان جنگ نخست خلیج‌فارس، اکنون بزرگ شده‌اند. وی پیش‌بینی کرد که ۲۰۰ تن از مهمات با این ویژگی در بصره استفاده شده‌اند. با این حال وزارت دفاع انگلیس مدعی است که نیروهای انگلیسی فقط حدود ۲ تن از این مهمات را در عراق مصرف کرده‌اند. البته نباید فراموش کرد که لاشه تانک‌های باقیمانده از جنگ عراق تا سال ۲۰۰۸ در خیابان‌های شهر رها شده بودند و با وجودی که تابلوهایی مبنی بر خطرناک بودن بازی کردن با بقایای جنگی نصب شده بود اما مردم آنها را چندان جدی نگرفتند.
هر پزشکی در عراق تمایل ندارد درباره این موضوع اطلاعات بدهد.
در آمریکا نیز هیچکدام از روزنامه‌های مهم مطلبی درباره پیامدهای ژنتیکی استفاده از این تسلیحات بر روی مردم فلوجه منتشر نکرده اند.
فقط روزنامه انگلیسی گاردین از سکوت غرب در این زمینه انتقاد کرده و آن را شکست اخلاقی دانسته است.
