به گزارش افکارنیوز به نقل از کیهان، يك پايگاه اينترنتي تخصصي موسوم به كامپيوترورك با انتشار تحليل فوق ضمن گزارشي نوشت: ايران و آمريكا وارد جنگ سايبري شده اند. تاريخ مي گويد سال ۲۰۰۶ [۲۰۰۸] آغاز اولين جنگ سايبري در جهان بود. در اين سال آمريكا چندين برنامه مشابه را براي حمله به صنعت هسته اي ايران با استفاده از نرم افزاري پيچيده آغاز كرد. جهان اين برنامه ها را به نام استاكس نت مي شناسد و بعد از آن چندين ويروس ديگر مانند گاس و فليم به برنامه هسته اي ايران حمله كردند كه احتمالا با استاكس نت مربوط بود اما بعد از آن كشف شد.

در ادامه این گزارش آمده است: از طرف دیگر حمله سایبری به بانک های آمریکایی نیز امر تازه ای نیست و مجموعه ای از حملات گسترده و مختل کننده به موسسات مالی آمریکا از ماه سپتامبر سال گذشته میلادی آغاز شد که گروهی موسوم به «مبارزان سایبری عزالدین قسام» مسئولیت آن را به عهده گرفتند و به نظر می رسد پیچیده و مهم باشد. این حملات با فاصله های زمانی کوتاهی ادامه داشته است و در ماه دسامبر شدت گرفت؛ طوری که مقامات آمریکایی هر ماه انتظار یک حمله گسترده را دارند بانک آمریکا، «جی پی مورگان چیس»، «سیتی گروه» و «اچ اس بی سی» مجموعه بانک هایی است که طی چند ماه گذشته به آنها حمله سایبری شده است.
«جیمز لوئیس»، یکی از مقامات پیشین وزارت بازرگانی آمریکا محرمانه گفت: دولت آمریکا تردیدی ندارد که ایران مسبب این حمله ها است.

«اسکات هاموک»، مدیر اجرایی کاهش حملات در شرکت «پرولکس» معتقد است: این حملات پیچیده و در سطح بالایی انجام می شود. کارشناسان شرکت پرولکس دو سال قبل تنها یک یا دو بار در سال شاهد حملات سایبری محروم سازی از سرویس با حجم ۸۰ گیگابایت یا بیشتر بودند اما این حملات اکنون به هفته ای یک بار رسیده است.

وی گفت، تناوب، حجم و پیچیدگی این حملات به حدی رسیده است که می توان آن را حمله ای سایبری نامید. این حادثه خطرناک و بد است که بدتر نیز خواهد شد. یکی از مختصات متمایزکننده حملات اخیر این است که آنها از الگوی حمله محروم سازی از سرویس براساس زمان واقعی با کنترل دستی به جای فرماندهی ایستا و شبکه کنترل استفاده می کنند. این مسئله باعثمی شود به سختی بتوان بر این عملیات غلبه و آن را مختل کرد.

کامپیوترورک اضافه کرد: حملات که از طریق چندین سرور انجام می شود نشان از دانش و برنامه ریزی حمله کنندگان دارد و گویی آنها حمله را طوری طراحی کرده اند که می دانستند چه اهدافی از مراکز داده های مشابهی استفاده می کنند تا تاثیر حمله را به حداکثر برسانند. آنها یقینا کارآمدی مسیرهای حمله را به سرعت زیر نظر دارند.

آنستي معتقد است:حملات محروم سازي از سرويس ابزاري ساده براي حمله در دست كشورهاي ضعيف نيست و به تهديدي پيشرفته تبديل شده است.