به گزارش افکارنیوز، دولت آمریکا این هفته سندی درباره موافقت واشنگتن با دستیابی اسرائیل به برنامه هستهای را افشا کرد که به مدت ۴۵ سال فوق محرمانه بود.
این سند به چگونگی فعالیت دولت آمریکا پسش از جلسه میان نیکسون، رئیس جمهور آمریکا و گلدا مایر، نخست وزیر رژیم صهیونیستی در کاخ سفید و در سال ۱۹۶۹ اشاره دارد. البته اسرائیل در سه مورد امتناع کرد: امضاء پیمان منع گسترش تسلیحات هستهای، موافقت با بازرسی امریکا از تاسیسات هستهای دیمونا و شرایط تحویل جنگنده‌های جت و موشکهای زمین به زمین جریکو(که قابلیت هدف قرار دادن کشورهای عربی را داشت) به شرط موافقت با کنار گذاشتن برنامه هستهای تل‌آویو.
مقامات کابینه و مشاوران ارشد که این سند را تنظیم کردند قدم به قدم از طرح ممانعت از هستهای شدن اسرائیل عقب‌نشینی کرده و سرانجام در مکاتبات داخلی با شناسایی اسرائیل به عنوان یک حکومت هستهای موافقت کردند.
در واقع مطابق با اسناد آمریکا، دولت نیکسون یک آستانه دوبخشی را برای تبدیل اسرائیل از یک دارنده دانش فنی هستهای تا رژیمی که عملا دارای سلاح هستهای است تعریف کرد.
آستانه اول دارا بودن تجهیزات سلاح هستهای است که قابلیت انفجار داشته و آستانه دوم تایید عمومی و ایجاد شک و تردید درعرصه بین‌الملل، به ویژه کشورهای عرب درباره وجود سلاح هستهای در اسرائیل است. این تردید نیز با انجام آزمایشات و رسانه‌ای کردن دستیابی اسرائیل به سلاح هستهای ایجاد می‌شد.
مشاوران نیکسون نیز به وی پیشنهاد دادند درصورتی که با این شرایط با مایر در مذاکرات موفق به دستیابی به توافقی شد دیگر درباره موضوع جایگزینی موشکهای ۵۰۰ کیلومتری با کلاهک‌های یک تنی تولید شده در فرانسه تلاش نکند.
طبق این سند برنامه هستهای در ابتدا برای اسرائیل یک مانور سیاسی به منظور مقابله با تهدید بالقوه کشورهای عرب بود که در نهایت با موافقت آمریکا عملیاتی به خود گرفت.
