چرا ناتو از بمب افکن های روسیه بیمناک است؟

بمب افکن های راهبردی " تو – 95 " معروف به "خرس پرنده" بمب افکن های توربین دار دارای جت پروانه ای با قابلیت حمل موشک های راهبردی ساخت روسیه است که می توانند در همه شرایط جوی و جغرافیایی ماموریت های خود را انجام دهند.

این بمب افکن ها قابلیت حمل بمب ها و موشک های بال دار از نوع "هوا به زمین" با دقت بسیار بالا را دارند و برد موشک های آن بیش از 3 هزار کیلومتراست و می تواند مهمات کلاسیک و یا هسته ای با خود حمل کند.

تارنمای خبری روسیا الیوم در خصوص بمب افکن های راهبردی تو - 95 نوشته است: این بمب افکن از هر نظر تقریبا منحصر به فرد است؛ فن آوری بکار رفته در آن به گونه ای است که تا به امروز آن را قابل استفاده کرده و ظرف 60 سال گذشته کارآیی و کاربرد عملی خود همانند پرتاب بمب هسته ای را حفظ کرده است.

این خرس پرنده در سال 2015 ثابت کرد که عبارت "تاریخ مصرف گذشته" در مورد آن صدق نمی کند؛ "تو – 95" به عنوان یکی از نمادهای جنگ سرد پس از سپری شدن سالیان متمادی از انتظار خسته کننده، هم اکنون دیگر بر سر دشمنان خود دهها تن بمب نمی ریزد بلکه آنها را با موشک های مدرن بال دار هدف قرار می دهد.

عملیات نظامی به اجرا درآمده توسط تو – 95 در سوریه نشان داد که "توربین وحشی" همچنان از آمادگی کامل برای شرکت در نبرد برخوردار است و قصد کناره گیری از صحنه را ندارد.

روسیا الیوم نوشت : هواپیمای "خرس پرنده" یکی از مشهورترین بمب افکن های جهان است؛ بمب افکنی که توانست در حریم هوایی بین المللی با تمامی جنگنده های ناتو همراه شود و با آنها عکس یادگاری بگیرد. کارشناسان متخصص امور هوایی روسی و غربی، همچنان تو – 95 را کارآمد می دانند؛ این بمب افکن همچنان یکی از ساده ترین و قوی ترین جنگنده های ساخته شده در طول تاریخ بشمار می رود.

در همین راستا "خودور یونک" یکی از کارشناسان نظامی روسیه گفت: باید بگویم میزان کارآیی تو – 95 کار سخت و دشواری است؛ خرس پرنده یکی از قابل اعتمادترین جنگنده ها به شمار می رود که می تواند اهداف خود را در هم بکوبد بدون آنکه خود در معرض خطر قرار گیرد.

وی افزود: با اتخاذ اقدام های مشخص و بهینه سازی این بمب افکن می توان در مدت زمان بیشتری از آن برای انجام پروازهای طولانی استفاده کرد و به همین دلیل نباید از آن به عنوان "بازنشسته" یاد کرد