انتشار ایمیل هیلاری کلینتون در شب انتخابات نوادا

 وزارت خارجه آمریکا جمعه شب بیش از 1100 برگ دیگر از ایمیل‌های هیلاری کلینتون را منتشر کرد. وزارت خارجه آمریکا با این اقدام، شیوه مدیریت بحرانهای دیپلماسی به دست او را روشن ساخت و نشان داد که وی و تیمش در تلاش بوده اند تا همه اعتبار سیاست خارجی آمریکا نصیب رئیس جمهور، باراک اوباما، نشود. 

 

این مورد، دوازدهمین نمونه از انتشار گام به گام پیامهای کلینتون از زمان بهره برداری انحصاری وی از یک حساب ایمیل شخصی برای کارهای اداری در وزارت خارجه آمریکاست که نزدیک یک سال پیش افشا شد. ولی این بسته تازه، در زمانی بحرانی و نامتعارف برای وزیر پیشین خارجه رخ داده؛ چرا که او به دنبال نخستین برد سرنوشت ساز خود در رقابتهای آغازین ریاست جمهوری دموکرات‌ها در برابر سناتور برنی سندرز است. کلینتون در آیووا بر سندرز پیروز شد ولی در نیو همپشایر شکست خورد. کلینتون امیدوار است انتخابات ایالتی نوادا او را در راه روشنی برای نامزد شدن بیندازد. 

 

ولی هر یک از این افشاگری ها در حکم یادآوری این نکته است که کلینتون بر آن بوده تا از سرور شخصی و پژوهش های اف بی آی در راه نقض اطلاعات بهره برداری کند. جمهوریخواهان، به کار بردن سامانه شخصی ایمیل‌های او را خطری برای امنیت کشور می دانند. حتی برخی از هم پیمانان کلینتون نیز این کار را دور از خرد نامیده اند. کلینتون هیچ یک از دو نقد را برنتافته ولی می گوید با نگاهی به گذشته، بی گمان تصمیم دیگری برای این کار می گرفت. 

 

در تازه ترین مورد، 64 ایمیل منتشر شده و با این کار شمار پیام های محرمانه درون حساب کلینتون روی هم به بیش از 1750 مورد رسیده است. همه پیامها عنوان «محرمانه» داشته اند. کلینتون و وزارت خارجه مدعی هستند که هیچ یک از پیامها در زمان فرستاده شدن عنوان محرمانه نداشته اند. 

 

در ماه مه گذشته، یک قاضی فدرال که به یکی از پرونده های قانون آزادی اطلاعات رسیدگی می کرد دستور داد تا وزارت خارجه هر ماه بخشی از ایمیل‌های کلینتون را منتشر کند و تا پایان ماه ژانویه به این فرایند پایان دهد. وزارت خارجه به این ضرب الاجل توجهی نکرد؛ از این رو، دستور داده شد تا این ماه چهار بار ایمیل‌ها را منتشر کند و تا 29 فوریه (10 اسفند) به کار انتشار پایان دهد. 

در برخی از برجسته ترین ایمیل‌های کلینتون از کمک وی به تغییر عقیده اوباما درباره لیبی ستایش شده و بر استراتژیست بودن خود او در سیاست خارجی تاکید شده است.