بررسی‌های انجام‌شده توسط سازمان ملل در زمینه ایجاد ثبات در دنیا، مبین این امر است که تا سال 2030جهان ما مکان صلح‌آمیزی نخواهد بود. همین امروز هم جنگ، برده‌داری، جرم و جنایت، درهمه نقاط دنیا وجود دارد و دربسیاری از کشورها مردم با خشونت به اشکال مختلف، مورد تهدید قرار می‌گیرند. به گزارش اشپیگل، شاخص اصلی این پژوهش که توسط «موسسه اقتصاد و صلح» تهیه شده که یک سازمان غیرانتفاعی استرالیایی است. این شاخص کلیدی برمبنای 23 معیار برای هرکشور تنظیم شده است. بهترین میزان این شاخص 1 و بدترین 5 است. سوریه با میزان 81/3 رتبه نخست این را به خود اختصاص می‌دهد و براساس نتایج این پژوهش در بدترین وضع ممکن از نظر خشونت قرار دارد. برهمین اساس، دانمارک با میزان 25/1 رتبه آخر این جدول است و از نظر خشونت موجود درکشور در بهترین حالت قرار دارد.
سازمان جهانی بهداشت به همراه برنامه توسعه ملل متحد و دفتر مقابله با موادمخدر و جرم این سازمان در گزارش پیشگیری از خشونت اعلام کرده‌اند: تنها یک‌سوم از 133 کشور بررسی شده دارای طرح‌های بازدارنده هستند و نیمی از آنها به قربانیان به جا مانده از این خشونت‌ها خدمات ارایه می‌دهند. این گزارش همچنین نشان می‌دهد میلیون‌ها زن و کودک در سراسر جهان درگیر خشونت هستند.
آمارهای سازمان ملل نشان می‌دهد از هر 5 دختر درجهان یک نفر مورد آزار و اذیت‌های جنسی قرار می‌گیرد و یک‌چهارم کودکان جهان مورد آزار و اذیت‌های فیزیکی قرار می‌گیرند. به اعتقاد یکی از اعضای برنامه توسعه ملل متحد، خشونت در جوامع و خشونت‌های خانگی توانایی افراد را تضعیف می‌کند و این موضوع مانع از رشد مناسب انسان‌ها می‌شود و همچنین توسعه سیاسی، اقتصادی و اجتماعی کشورها را به خطر می‌اندازد.
شاخص جهانی صلح که هر‌سال منتشر می‌شود، حاکی است که حملات تروریستی به بالاترین سطح در سال‌های اخیر رسیده و تعداد آوارگان درجهان به بالاترین حد از زمان جنگ جهانی دوم افزایش یافته است. این شاخص سالیانه 23 شاخص مهم ازجمله جنایت‌های خشن، سطح نظامی‌گری درکشورها و واردات تسلیحات را مورد ارزیابی قرار می‌دهد. شاخص جهانی صلح نشان می‌دهد که تشدید درگیری‌ها در منطقه خاورمیانه نقش مهمی در افزایش شاخص خشونت جهانی داشته است، ولی فراتر از خاورمیانه، جهان واقعا آرام‌تر شده است. استیو کیلیلا پایه‌گذار و موسس موسسه اقتصاد و صلح که شاخص جهانی صلح را منتشر می‌کند، تأکید کرد: بی‌شک تحولات خاورمیانه و درگیری‌های این منطقه موجب شده است تا برخی روندهای مثبت دیگر در سایر مناطق جهان را از دست بدهیم. وی در ادامه تصریح کرد: اگر به تحولات سال گذشته نگاه کنیم و خاورمیانه را استثنا کنیم، جهان امن‌تر شده است. این شاخص افزود: بیش از 100 هزار نفر در درگیری‌های خشونت‌آمیز در‌سال 2014میلادی کشته شدند. این رقم در‌سال 2008 میلادی به 20هزار نفر رسیده است. تنها در سوریه حدود 67 هزار نفر در‌سال 2014کشته شدند. سازمان ملل اعلام کرده که تعداد افراد آواره و بی‌خانمان احتمالا طی سال گذشته به بیش از 60میلیون نفر رسیده است.
شاخص جهانی صلح نشان می‌دهد که اکثر حملات تروریستی در 5 کشور سوریه، عراق، نیجریه، افغانستان و پاکستان متمرکز شده است. هزینه اقتصادی خشونت‌ها در 10 سال گذشته نیز به بیش از 137هزار‌میلیارد دلار رسیده که این رقم بیشتر از تولید ناخالص داخلی جهان در‌سال 2015 بوده است. بیش از 120هزار صلح‌بان سازمان ملل هم‌اکنون در 16 کشور جهان مستقر هستند که بیشتر آنها درجمهوری دموکراتیک کنگو، دارفور سودان، سودان جنوبی، مالی، جمهوری آفریقای مرکزی و لبنان مستقر شده‌اند. هزینه‌های نظامی جهان نیز طی 3سال گذشته حدود 10درصد کاهش داشته است. اروپا آرام‌ترین منطقه درجهان بوده است، گرچه حملات تروریستی بروکسل و پاریس طی ماه‌های اخیر موجب کاهش امتیاز کشورهای اروپایی در این شاخص شده است.
کاهش صلح جهانی در دهه گذشته باید در تاریخ ثبت شود. پس از جنگ جهانی دوم، این نخستین‌باری است که جهان چنین بی‌نظمی و تنشی را تجربه می‌کند؛ تنش‌هایی که در درگیری‌ها و بحران خاورمیانه و شمال آفریقا ریشه دارد. تعداد مرگ‌ومیر و آوارگی ناشی از درگیری‌های اخیر روزبه‌روز و سال‌به‌سال سیر صعودی طی می‌کند، پس‌لرزه‌های بحران خاورمیانه، سایر کشورهای جهان را نیز لرزانده است. برمبنای شاخص‌های جهانی تعیین شده توسط موسسه صلح و اقتصاد جهانی، درحالی که 77 کشور شرایط مناسبی دارند یا روند برقراری صلح در آنها رو به بهبود است، وضع بیش از 88 کشور وخیم است. این خود نشان از نابرابری و شکاف میان کشور در مورد برخورداری از معیارهای صلح است، حقیقتی تلخ که مسأله را پیچیده‌تر هم کرده است. طی 10سال گذشته درگیری‌ها درکشورهایی که از حداقل‌های معیارهای صلح جهانی برخوردارند، تشدید شده است. در این میان این حقیقت را نباید نادیده انگاشت که طی دهه گذشته از میزان درگیری میان دولت‌ها کاسته شده و بیشتر شاهد تنش‌ها و بحران‌های داخلی هستیم، تنش‌هایی که نه‌تنها از گستره آن کاسته نشده، بلکه می‌توانند تهدیدی بالقوه علیه صلح و امنیت جهانی در آینده تلقی شوند.
تروریسم و افراط‌گرایی شاخصی است که طی دهه گذشته دامنه‌اش گسترده‌تر شده است. حوادث تروریستی سال 2016 در قیاس با 2011، 3برابر شده و میزان قربانیان عملیات تروریستی نیز به 30هزار نفر رسیده است. بسیاری از فعالیت‌های تروریستی در ٥ کشور عراق، نیجریه، افغانستان، پاکستان و سوریه ثبت شده است. براساس داده‌های موسسه‌های تحقیقاتی آمار قربانیان حوادث تروریستی تا سال 2014 به 78درصد رسیده است، در این میان مسأله نگران‌کننده این است که افراط‌گرایان درتلاشند تا دامنه فعالیت‌های تروریستی‌شان را گسترش دهند، اینجاست که سایر کشورهای جهان نیز در تیررس عملیات تروریستی قرار گرفته یا می‌گیرند.
تعداد درگیری‌های سال 2010 در قیاس با تنش‌های سال 2014، 40درصد افزایش یافته است. هرچند 31درصد این درگیری‌ها، داخلی است. جنگ داخلی سوریه و مناقشات داخلی یمن در افزایش تنش‌ها در‌سال 2014 بی‌تأثیر نبود، تنش‌هایی که در سال‌های بعد سیر صعودی یافت و رشد چشمگیری داشت. براساس داده‌های موجود سال 2014 شاهد 11 درگیری بود، با اضافه‌کردن جنگ عراق و افغانستان به این لیست، آمار قربانیان به بیش از ده‌ها هزارنفر می‌رسد. درست است که میزان مرگ‌ومیر در‌سال 2014 بالا بوده است اما مقایسه آمار کشته‌شدگان درگیری‌های 2014 در قیاس با سال 1990 نشان می‌دهد که تعداد قربانیان درمقایسه با سال‌های گذشته کمتر بوده است، میزان کشته‌شدگان بین سال‌های 1965 تا 1989 بیش از 50هزارنفر بود.
تعداد پناهندگان افزایش چشمگیری یافته است، تعداد آنها بین سال‌های 2007 تا 2015 تقریبا دوبرابر شده و به 60 میلیون نفر رسیده است. بیش از 20درصد جمعیت کشورهایی چون سومالی و سودان جنوبی آواره‌اند و 60درصد پناهجویان نیز سوری هستند. دراین میان تنها کورسوی امید، اراده جامعه جهانی برای کمک به برقراری صلح است. افزایش 12درصدی بودجه سازمان ملل برای کمک به پناهجویان و تعداد نیروهای حافظ صلح سازمان ملل نشان‌دهنده اراده جدی جامعه بین‌الملل برای تحقق صلح و امنیت جهانی است.
تشدید درگیری‌ها زمینه‌ساز افزایش هزینه‌های اقتصادی شده است. به عبارتی دیگر در‌سال 2015 تأثیر خشونت بر اقتصاد جهانی 6/13هزار‌میلیارد برآورد شد. رقمی که 11برابر نتایج حاصل از سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی قلمداد می‌شود. براساس تحلیل‌های اقتصادی تشدید جنگ‌های داخلی ضربه مهلکی بر اقتصاد جهانی وارد کرده است. دراین میان باید گفت که سرمایه‌گذاری‌های صورت گرفته برای تحقق صلح و جلوگیری از درگیری و خشونت اندک بوده است. صلح درجهان کاهش یافته است، درگیری بین کشورها کاهش یافته و تنش‌ها بیشتر داخلی شده است.
