در غرب ریمه یمن منطقه ای به نام جعفریه وجود دارد که بسیار سرسبز و خوش آب و هواست و می شود گفت زیباترین جای جهان در یمن واقع شده است.
ساکنان روستاهای واقع بر روی کوه های غرب یمن، از درگیری موجود در این کشور (جنگ با عربستان) فاصله مطمئن و ایمنی دارند، اما آنها یک زندگی پرزحمت دارند که نسبت به چند صد سال پیش تغییرات کمی داشته است.
چون این روستائیان سالیان درازی است که به زندگی بدون آب لوله کشی و برق عادت کرده اند، جنگ تاثیر کمی روی زندگی آنها داشته؛ این در حالی است که نیازهای ضروری آب و برق برای بسیاری از 28 میلیون نفر مردم یمن قطع شده است.
در این روستاها، زنان با استفاده از یک چرخ سنگی آرد را در خانه درست می کنند؛ هنوز شام و ناهار را با آتش می پزند و طلوع صبح،زمان آغاز کار روزانه در زمین های کشاورزی است.
اما زندگی در این روستاها و تپه های سرسبز ترد هستند، تلاشی برای بقا به سبک قرون وسطی است.
مردم در روستای جعفریه در استان ریماه یمن، کالاهای اساسی خود را با پای پیاده، با الاغ و یا حتی با کابل کشی بین قله ها و قرقره شده که نیروی محرکه آن موتور یک جیپ است، به بالای کوهها انتقال می دهند.
مجید عبدالله،نوجوان 14 ساله یمنی می گوید: "به طور منظم طول 1200 متر را در یک جعبه فلزی زنگ زده و کابل آن همراه با مایحتاج ضروری اهالی روستا طی می کنم.آرزویم این است راه حل دیگری برای انتقال کالاها پیدا شود، چون این وسیله امن نیست و می تواند به سقوط منجر شود."
کشاورزی، کار عمده بیشتر روستاییان است و این منطقه به دلیل داشتن زنبور و عسل متمایز آن که در سراسر یمن به فروش می رسد، شناخته شده است.
محمد یحیی حیدر، روستایی 65، میگوید: "زندگی ما شیرینی و تلخی خاص خود را داراست.با وجود همه مشکلات در زندگی، ما هنوز در اینجا می کنیم، همانطور پدران ما و اجدادمان زندگی می کردند. ما اینجا قهوه و سایر غلات را پرورش می دهیم، و به این زندگی با مشکلات شدید عادت کرده ایم."
بسیاری از جمعیت یمن که در حومه شهرها و ییلاق زندگی می کنند، مکانهایی ناهمگون از کوه و دشت و بیابان که در آن حتی در زمان صلح نیز خدمت رسانی دولت به ساکنان آنها به سختی انجام می شود.
این محرومیت ها مردم را به خوبی برای زندگی سرسختانه روستایی آبدیده کرده است، و حتی نحوه ساخت خانه ها و معماری آنها نیز برای سختی برنامه ریزی شده است.
مخازن سنتی آب که با تراشیدن سنگها و صخره ها ایجاد شده اند، آب باران را جمع آوری می کنند و بسیاری از ساختمان های سنگی در این منطقه صدها سال قدمت دارند.
با این حال، اگر مشکل بهداشتی یا بیماری در این مناطق بوجود بیاید، این روستاها که کیلومترها از جنگ فاصله دارند، می توانند درگیر یک فاجعه شوند، زیرا ساکنان برای دریافت مراقبت های پزشکی باید به کلینیک های بسیار دور بروند.
زنان باردار و یا بیمارانی که قادر به حرکت نیستند، برای زنده ماندن مجبورند هشت ساعت حرکت را بر روی برانکارد موقتی روی شانه های مردان تحمل کنند تا به مراکز بهداشتی برسند و زنده بمانند.
