حزب محافظه‌کار به رهبری «ترزا می» در همان مناطقی دست‌بالا را داشت که به خروج بریتانیا رأی داده بودند و حزب کارگر نیز در مناطقی عملکردی بهتری داشت که به ماندن بریتانیا در اتحادیه اروپا رأی داده بودند.
از‌‌دیگرسو، خلاف آنچه انتظار می‌رفت، این انتخابات پیروزی بزرگی را برای حزب کارگر رقم نزد و حزب محافظه‌کار نیز درمقایسه‌با انتخابات قبلی عملکرد بهتری از خود نشان داد. در‌واقع، هرچند حزب کارگر در بخشی از مناطق اصلی پیروزی به دست آورد، اما نتوانست کنترل دو پایگاه قدرتمند حزب محافظه‌کار در لندن، یعنی وست‌مینستر و ونز ورث را به‌دست آورد. حال ترزا می با این نتایج می‌تواند نفس راحتی بکشد. ژوئن گذشته و با از‌دست‌رفتن اکثریت پارلمان در انتخابات سراسری، نقش رهبری او در خطری جدی قرار گرفت و این مسئله او را به ائتلافی نه‌چندان خوشایند با حزب اتحاد دموکراتیک ایرلند شمالی مجبور کرد.
برخی تحلیلگران سیاسی از موضع تند و قاطع «می» در موضوع مسمومیت سرگئی اسکریپال، جاسوس دوجانبه روس در انگلستان، به‌عنوان یکی از عوامل افزایش میزان محبوبیت او در هفته‌های منتهی به انتخابات محلی یاد می‌کنند که باعث شد حزب محافظه‌کار برنده بزرگ این رقابت نام نگیرد.
بریتانیا مسکو را عامل این حمله معرفی کرده بود و در واکنش به این مسئله اقدام به اخراج تعدادی از دیپلمات‌های روس از خاک خود کرد. انتخابات محلی بریتانیا روز جمعه در حالی برگزار شد که دولت «می» در هفته گذشته با دو چالش جدید مواجه شده بود؛ نخست، استعفای آمبر رود، وزیر کشور، بر سر بحث سیاست‌های مهاجرتی و دومی، درگیری داخلی در کمیته کابینه بر سر طرح دولت برای خروج از اتحادیه اروپا که تحت عنوان بریگزیت شناخته می‌شود.
هرچند حزب کارگر در شهر پلی‌موس عملکرد موفقی داشت، اما کاهش حمایت از حزب استقلال بریتانیا به‌عنوان یک حزب دست‌راستی و ضدمهاجرتی، باعث شد تا کرسی‌های این حزب در سبد حزب محافظه‌کار قرار بگیرد. برخی نیز بر این باورند که اظهارات و احساسات ضدیهودی در حزب کارگر باعث کاهش حمایت از حزب کارگر و همچنین جرمی کوربن، رهبر این حزب، شده است. این انتخابات در دورانی سخت برای دولت «می» برگزار می‌شود.
