رسانههای آمریکایی و جهانی به بهانه سازدهم سپتامبر در گزارشهایی نوشتهاند که این حادثه از زمان وقوع تاکنون به کرات مورد بررسی و مطالعه قرار گرفته و نتایج اکثر قریب به اتفاق این بررسی‌ها بر توطئه تاکید دارند. علیرغم تلاش‌های بسیار دولت آمریکا برای تروریستی نشان دادن حادثه، این شک و تردید‌ها همچنان ادامه داشته و سوالات بی پاسخ فراونی باقی ماندهاند. این تردید‌ها نه تنها در افکار بین المللی بلکه در خود آمریکا نیز همچنان نشان دهنده ناکافی بودن دلایل و مستندات ارائه شده از سوی کاخ سفید است.
مطالعه‌ای که در سال ۲۰۱۶ دانشگاه چپمن کالیفرنیا انجام داد نشان می‌دهد که بیش از نیمی از آمریکایی‌ها بر این باورند که دولت این کشور اطلاعات مربوط به حملات ۱۱ سپتامبر را پنهان می‌کند. این تردید‌ها بر اساس سوالاتی به وجود آمدهاند یا بی جواب ماندهاند و یا پاسخ درخور و متقاعد کننده‌ای دریافت نکردهاند.
ناتوانی در رد یابی و متوقف کردن کردن هواپیما‌های ربوده شده از سوی مدعی قدرتمندترین نیروی هوایی جهان، فروریختن سریع برج‌های دوقلو در حالی که تنها چند طبقه از آن‌ها به مدت یک یا دو ساعت دچار حریق شده بود، امکان توانایی یک خلبان آماتور برای هدایت هواپیما و انجام عملیات تنها ۷۸ دقیقه پس از اقدام به هواپیماربایی، در دسترس نبودن باقیمانده هواپیمای ربوده شده چهارم در پنسیلوانیا، فروریختن ساختمان شماره ۷ تجارت جهانی بدون اصابت هواپیما و سوالاتی از این دست با گذشت ۱۷ سال همچنان ذهن‌ها را برای بی اعتمادی به دولت آمریکا هوشیار نگه می‌دارد و حتی بحث‌هایی مانند استفاده از بمب‌های کنترل از راه دور را مطرح می‌کند.
این بی اعتمادی به گزارش‌های رسمی زمانی که اعلام می‌شود همه این اقدامات خطرناک توسط ۱۹ جوان مسلح به تیغ موکت بُری انجام شده، مضاعف می‌شود.
گلوبال ریسرچ در مطالعه‌ای مفصل به قلم دیوید ری گریفین، به بررسی این حادثه از رویکردی علمی پرداخته و شواهد چندی برای ناممکن بودن فروریختن این ساختمان‌ها به ویژه ساختمان شماره ۷ تجارت جهانی که نخستین ساختمان بلند فولادی جهان بود، آورده است. این بررسی بر استفاده از مواد منفجره برای تخریب این ساختمان‌ها تاکید دارد. گریفین با ارجاع خواننده این پژوهش به مطالعه کتاب "سقوط اسرارآمیز ساختمان ۷ مرکز تجارت جهانی"، گزارش رسمی مربوط به حادثه ۱۱ سپتامبر را دروغ و بسیار آسیب پذیر دانسته که ابزاری برای کشتار کودکان و زنان و افراد بی گناه در افغانستان و پاکستان شده است.
با گذشت ۱۷ سال از این حادثه کمتر کارشناس و تحلیل گر امنیتی را می‌توان یافت که ۱۱ سپتامبر را سرآغاز اقدامات امنیتی و سبب افزایش ضریب امنیتی جهان بداند.
