راز سفر ولیعهد سعودی به پاکستان

روزنامه عبری زبان هاآرتص در مقاله‌ای به قلم "کنوار خلدون شهید" به تحلیل سفرهای اخیر محمد به سلمان، ولیعهد عربستان و نیز روابط ریاض-اسلام‌آباد پرداخت و نوشت، بن سلمان در سفرش به تونس با استقبال سرد تونسی‌ها و اعتراضات گسترده آنها مواجه شد و در کنفرانس گروه بیست در نوامبر گذشته آشکارا در حاشیه قرار گرفت، اما این هفته در سفرش به پاکستان از استقبال گرمی برخوردار شد.

هاآرتص نوشت، اگر شریان حیاتی مالی را که عمران خان، نخست وزیر پاکستان دریافت کرد، در نظر بگیریم، استقبال از بن سلمان در واقع استقبال از "ناجی پاکستان" بوده است. در حقیقت آن کمک‌ها بخشی از یک قرارداد بزرگ امضا شده میان ریاض و اسلام‌آباد بود.

این روزنامه عبری زبان در ادامه به موافقت عمران خان با درخواست بن سلمان برای پیوستن به "محور اسلامی اهل تسنن ضد ایران" اشاره کرده و نوشت، رسمیت بخشیدن به ائتلاف ضد ایران تاثیرات زیادی در داخل پاکستان و همه منطقه خواهد داشت.

همچنین در مقاله روزنامه اسرائیلی هاآرتص آمده است، بن سلمان در سفر دو روزه خود به پاکستان، حمایت ریاض از اسلام‌آباد را اعلام کرد که این امر همزمان با تنش‌های به وجود آمده در روابط اسلام‌آباد-دهلی‌نو در پی انفجار هفته گذشته در منطقه تحت کنترل هند در کشمیر با بیش از ۴۰ کشته بود.

شهید نوشت، حمایت مالی و دیپلماتیک بن سلمان در مقابل افزایش مشارکت پاکستان در ائتلافی موسوم به "ائتلاف نظامی مبارزه با تروریسم اسلامی" انجام شد.

وی افزود، پاکستان جایگاه اصلی را در طرح عربستان داشته و نقش آن تنها به تجربه نظامی این کشور محدود نمی‌شود بلکه موقعیت جغرافیایی و استراتژیک پاکستان به عنوان همسایه ایران را نیز شامل می‌شود.

شهید در ادامه نوشت، پالایشگاه نفت عربستان در شهر جوادر که هزینه آن به ۱۰ میلیارد دلار می‌رسد، شریان اصلی مالی و انرژی پاکستان را شامل خواهد شد.

در پایان این مقاله آمده است، روشن است که پاکستان از مساله کنترل بر سیاست خارجه و منابع نظامی خود چشم پوشیده و بار دیگر به وضعیت ضعیف خود به عنوان کشوری مزدور برای یک دو قدرت دیگر تبدیل شده است، دولت عمران خان آشکارا برآورد کرده که این هزینه اندکی برای رهایی از مشکلات اقتصادی و پوششی برای ادامه حمایت‌ها از تکفیری‌ها به عنوان اصولی مهم است. پاکستان با حمایت مالی و دیپلماتیک چین و عربستان قدرت یافته است و اسلام‌آباد امیدوار است که بتواند از این دو قدرت در راستای منافع خود استفاده کرده و ریاض و پکن نیز به جای رقابت با یکدیگر جهت حمایت از اسلام‌آباد با یکدیگر همکاری کنند.