نگرانی خانواده نظامیان آمریکایی از حضور فرزندانشان در منطقه

 تصور کنید رئیس‌جمهوری که خودش سرباز فراری جنگ ویتنام است و شما هم به او رأی نداده‌اید، در حالی که اکثر اعضای کنگره در مورد عواقب خطرناک راهی که می‌رود هشدار می‌دهند، کشوری را تهدید به جنگ کند که دقیقاً نزدیک محل استقرار فرزند شما در پایگاه‌های نظامی آمریکا است و سال‌ها است موشک‌هایی که ساخته زبانزد عام و خاص گشته است. چه حسی به شما دست می‌دهد؟

اخبار بین‌الملل- سالها است کشدارشدن جنگ آمریکا در عراق و افغانستان که هیچ دستاوردی برای مردم ایالات متحده نداشته، خانواده سربازان آمریکایی را به تشکیل سازمانی با عنوان «فریاد خانواده نظامیان» (MFSO) واداشته که در آن خانواده سربازان کشته‌شده در عراق و افغانستان بعد از ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ تا کنون و خانواده نظامیان کشورهای متحد آمریکا که در عراق و افغانستان نیرو دارند نیز عضو هستند.

در مرامنامه این سازمان آمده است «این عزیزان ما هستند که در خط مقدم حاضر شده یا خواهند شد. این عزیزان ما هستند که جان خود را به خطر انداخته‌اند یا مجروح خواهند شد. این عزیزان ما هستند که هر کدام برگشته‌اند از تجربه خود وحشتزده‌اند. این عزیزان ما هستند که باید با مجروحیت خود و عذاب مرگ شهروندان بیگناه عراقی تا آخر عمر سر کنند.»

بر همین اساس، خواسته اصلی اعضای این سازمان اعلام شده است:«تشویق همه نیروهای ایالات متحده به خروج فوری از عراق و افغانستان، تبلیغ علیه مداخلات نظامی غیرعادلانه با صدای بلند،... ترویج سیاست‌هایی که دیپلماسی را بر استفاده از نیروی نظامی ترجیح می‌دهد» و نهایتاً تلاش مُجدانه برای حصول اطمینان از اینکه سربازان آمریکایی در محل اعزام خود نیارهایشان و بعد از بازگشت، خواسته‌هایشان برآورده می‌شود».

مأموریتی با پایان باز

پنتاگون که دقیقاً از احساس خانواده‌ سربازان آگاه است، به نیروهای جدیدی که به منطقه اعزام می‌کند محل استقرار را افشا نمی‌کند و آنها نیز حق ندارند به خانواده خود از محل مأموریت خبر بدهند.

سی‌ان‌ان در تاریخ ۷ ژانویه گزارشی از وضعیت ۳ هزار نظامی آمریکایی که قرار بوده به عنوان نیروهای واکنش سریع به منطقه اعزام شوند  تهیه کرده است. که در آن آمده بسیاری از نیروهای آمریکایی حتی فرصت نکردند به خانواده‌هایشان خبر دهند در راه غرب آسیا هستند.

دلیل ناگهانی بودنِ اعزام آنها این بود که ایالات متحده تصور نمی‌کرد ایران و ایرانیان بخواهند بعد از ترور سردار سلیمانی برای انتقام سخت دست به کار شوند اما حالا نه تنها خود را برای این واکنش نظامی آماده می‌کنند بلکه به گفته سرهنگ دوم مایک برنز، کلاً آینده حضور نظامی آمریکا در منطقه تیره و تار شده است.

برنز می‌گوید جدا از یک مأموریت با پایان باز، آنچه خانواده این نظامیان را بیش از پیش خشمگین کرده است، اینکه نمی‌توانند محل دقیق اعزام را از فرزندانشان بشنوند و از این پس هر اتفاقی در هر کجای منطقه بیافتد، ممکن است یک سر ماجرا فرزند آنها باشد. او برای اطمینان دادن به خانواده‌ها می‌گوید نگران نباشید چون «آنها آموزش‌دیده هستند و تنهایی نمی‌جنگند». البته این شاید بدان معنا باشد که همگی با هم از بین می‌روند!

نگران از مرگ دردناک و بی‌دلیل

ملیسا مورالس به خبرنگار سی‌ان‌ان گفته است خواهر دوقلویش کریستینا تازه در کالیفرنیا به خانه برگشته بود که به او خبر داده‌اند باید اعزام شود. ملیسا باورش نمی‌شده و بیشتر فکر می‌کرده شوخی است تا اینکه هشتگ جنگ جهانی سوم در شبکه‌های اجتماعی بالا آمده و حالا نگران‌ترین خواهر روی زمین است. خواهرش تازه یک سال است به ارتش ملحق شده و در پایگاهی واقع در جورجیا مشغول بوده است.

او می‌گوید «من واقعاً ناراحتم ولی او به من و بقیه خانواده گفت به هر حال چیزی است که خودش برای آن اقدام کرده است». آیا کریستینا برای تأمین نفت شرکت‌های بزرگ آمریکایی اقدام کرده بود که حالا باید در عراق بجنگد یا کشته شود؟ ملیسا در توییترش از همه خواسته برای خواهرش دعا کنند اما کاش از همه می‌خواست دولت آمریکا را وادار به عقب‌نشینی از منطقه کنند.

نمونه دیگر تیلور اسمیت است که در کلیسای باپتیست برای رفیقش دعا می‌کند که به زودی قرار بود پدر شود اما حالا در راه منطقه است. او می‌گوید دوستش خیلی تلاش کرد که اعزامش را به تأخیر بیاندازد اما به او گفتند این اعزام شوخی ندارد. بنابر این حالا همسایه‌هایش باید از زن باردارش نگهداری کنند به این امید که شاید پدر بچه برگردد.

یکی دیگر سابرینا یوهانس است که صراحتاً می‌گوید خاطره مشترک خانواده نظامیان، ترسی است که در چهره همسرشان بعد از برگشت از منطقه می‌بینند. سابرینا می‌گوید همسر بسیاری از نظامیان جوان به او مراجعه می‌کنند تا شاید اطلاعاتی از فرزند خود و اینکه چه اتفاقی ممکن است برای او بیافتد کسب کنند. آن قدر این نگرانیها زیاد شده که او در فکر تشکیل یک کانال در شبکه‌های اجتماعی افتاده است.

اما مهمتر از اطمینان‌دادنِ غیرموجه به خانواده نظامیان، این است که آنها همگی با هم  فرزندانشان را از خدمت نظامی دولتی که برای منافع عده‌ای خاص می‌جنگد، ترخیص کنند و اجازه ندهند فرزندشان دستش به خون بیگناهان آغشته شود یا خودش در این راه، مانند چند صد نظامی که در حمله اخیر موشکی به پایگاه عین الاسد عراق زخمی شدند، تا آخر عمر با خاطره آن شبِ سخت سر کنند.