افکار نیوز:شهروندان سوئدی در تظاهرات ضد ناتو در بروکسل حضوری پررنگ داشتهاند. در این تظاهرات که با اعمال خشونت پلیس بلژیک همراه شد، ۲۶ سوئدی به همراه حدود ۲۰۰ تن دیگر از تظاهرکنندگان دستگیر شدند. همچنین در میان دستگیر شدگان بیش از ۲۰ تن از شهروندن فنلاندی نیز به چشم میخوردند.

به گزارش فارس به نقل از مرکز اطلاع رسانی The local، " پوما برگ " یک سوئدی ۲۲ ساله شرکت کننده در تظاهرات ضد ناتو در بروکسل در مصاحبه با روزنامه " اکسپرسن " می‌گوید: " هدف ما از برگزاری این حرکت جمعی به چالش کشیدن اقدامات ناتو بود. مجموعه‌ای که سوئد نیز یکی از همراهان آن محسوب می‌شود. "

* سوئدی‌ها از ناتو متنفر هستند

تنفر سوئدی‌ها از ناتو همچنان ادامه دارد. سوئد در ناتو عضویت کامل ندارد اما در راستای تعمیق همکاری های خود با ناتو توانایی های ارتش خود را در اختیار این مجموعه قرار می دهد. یکی از مهم ترین دلایل عدم عضویت سوئد در ناتو مخالفت علنی و گسترده شهروندان این کشور است. در سال ۲۰۰۹ میلادی و در جریان یک نظرسنجی گسترده در سوئد مشخص شد که اکثریت شهروندان این کشور با عضویت کشورشان در این مجموعه مخالف هستند بر اساس نظرسنجی صورت گرفته توسط موسسه Sifo تنها ۲۳ درصد از شهروندان سوئدی خواستار عضویت کشورشان در ناتو هستند.

این در حالیست که در ماه مارس سال ۲۰۰۹ میلادی و در نظرسنجی مشابهی که توسط این موسسه صورت گرفته بود، ۳۳ درصد از شهروندان سوئدی خواستار عضویت کشورشان در ناتو بودند. نکته بسیار مهم و قابل توجه اینکه در همه احزاب و گروههای سوئدی، اعم از احزاب راستگرا و چپ گرا شاهد افزایش تعداد مخالفان پیوستن به ناتو هستیم. حتی در میان طرفداران حزب حاکم سوئد(حزب اعتدال) نیز تنها ۳۳ درصد موافق پیوستن به ناتو هستند. این در حالیست که فردریک راینفلت نخست وزیر سوئد همچنان توانایی نظامی سوئد را در راستای اهداف ناتو در افغانستان و لیبی تعریف کرده است.

* افزایش هزینه‌های ناتو در افغانستان

در شرایطی که ناتو هر روز تحت تاثیر شکست در افغانستان ضعیف تر می شود همراهی کشور سوئد با سیاستهای ناتو بارها از سوی شهروندان این کشور محکوم شده است. نیروهای مستقر سوئدی در افغانستان نیز به طور مستقیم در زمین ناتو ایفای نققش می کنند و این مسئله از سوی سوئدی ها حکم یک فاجعه را دارد. هزینه های ناتو در افغانستان در سال ۲۰۱۱ میلادی به شدت افزایش یافت و راسموسن دبیر کل ناتو دیگر کمتر از رویای پیروزی در افغانستان سخن به میان می آورد. در سال ۲۰۱۲ میلادی نیز این هزینه ها به طور مستقیم افزایش یافته است. اقدام وقیحانه یک نیروی آمریکایی در به رگبار بستن زنان و کودکان افغانی و همچنین قرآن سوزی نیروهای ناتو در افغانستان منجر به گسترش خشم عمومی از اشغالگران شده است.

در چنین شرایطی اکثر شهروندان کشورهای غربی خواستار بازگشت نیروهای خود در افغانستان با هدف جلوگیری از رسوای های بیشتر هستند. این در حالیست که از همان ابتدا نیز حضور بسیاری از نیروهای غربی در افغانستان بر خلاف میل ملتهای اروپایی صورت گرفت. بسیاری از شهروندان سوئدی از همان ابتدا با حضور نظامی خود در افغانستان مخالف بودند اما سیاستمداران سوئدی در این خصوص اساسا توجهی به نظرات شهروندان نکردند.

متعاقب شکست ناتو در افغانستان، کشورهایی که طبق برنامه ریزی های ناتو در افغانستان ضور یافته اند نیز متحمل خسارات و هزینه های سنگینی خواهند شد. به عبارت بهتر شکست ناتو در افغانستان شکست همه اعضای این مجموعه محسوب می شود. ناتو متشکل از اعضا و هم پیمانان این کشور است و از جمع میان آنها اصالت می یابد.

بنابراین همه اعضا و هم پیمانان ناتو در شکست این مجموعه در افغانستان سهیم هستند. سوئد نیز به عنوان یکی از کشورهای هم پیمان ناتو از این قاعده کلی مستثنی نیست. مقامات سوئدی و در صدر آنها فردریک راینفلت نخست وزیر این کشور باید پاسخگوی سیاستهای خود در خصوص همکاری با ناتو در افغانستان باشند.

* جدال شهروندان سوئدی با ناتو ادامه دارد

حضور فعالانه تظاهرکنندگان سوئدی در تظاهرات اخیر ضد ناتو در بروکسل نشان می دهد که مخالفت شهروندان سوئدی با ناتو همچنان پابرجاست. از این رو در آینده شاهد تقابل بیشتر دولت سوئد و شهروندان این کشور بر سر همکاری با ناتو خواهیم بود. در این میان افغانستان را می توان یکی از نمادهای اصلی شکست سیاست خارجی سوئد دانست. همکاری های سوئد با ناتو هزینه های سختی برای این کشور به همراه داشته است.

به نظر می رسد دولت فردریک راینفلت همچنان قصد دارد این هزینه ها را از جیب شهروندان سوئدی پرداخت کند اما ادامه این روند به ضرر ائتلاف حاکم بر سوئد خواهد شد. مقامات سوئدی بارها سعی کرده اند حضور در عملیاتهای ناتو را در قالب همکاریهای نظامی و امنیتی جمعی توجیه کنند اما شهروندان سوئدی با این توجیهات و استدلالهای سطحی و فریبنده کاملا آشنا هستند!شهروندان سوئدی نه تنها پذیرای عضویت کشورشان در ناتو نیستند، بلکه افزایش تعهدات کشورشان به ناتو را نیز بر نمی تابند.