زهرا رضایی‌ملکوتی اظهار داشت: شهرستان طبس در غرب استان خراسان جنوبی و در منطقه‌ای با آب و هوای بیابانی واقع شده‌است.
وی افزود: در شرق شهر طبس رشته‌کوه بلندی به نام رشته کوه شتری قرار گرفته که ضلع شرقی چاله بزرگ طبس را تشکیل می‌دهد.
کارشناس ثبت میراث طبیعی استان خراسان جنوبی بیان کرد: در وجه تسمیه طبس برخی گفته‌اند نام آنجا "تب بس" بوده است "تب" در فارسی به معنی حرارت و داغی است و طبس یعنی بس بودن داغی و گرما که ناصر خسرو در سفر نامه خود از طبس به کرات یاد کرده است.
رضایی‌ملکوتی در این خصوص گفت: شهرستان طبس، پیشتر جزئی از استان یزد بود که در سال 1391 به استان خراسان جنوبی ملحق شد و این شهرستان به جهت داشتن آثار و جاذبه‌های تاریخی و طبیعی شاخص و کم نظیر بسیار حائز اهمیت است.
وی افزود: پس از الحاق طبس به استان خراسان جنوبی به همت دفتر ثبت اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان و همکاری کارشناسان مربوطه، تاکنون 6 اثر طبیعی از این شهرستان در فهرست میراث طبیعی- ملی ثبت شده است.
کارشناس ثبت میراث طبیعی استان خراسان جنوبی عنوان کرد: این آثار شامل درختان کهنسال، چشمه‌های آبگرم، دره و رودخانه (کال) می‌باشند.
رضایی‌ملکوتی گفت: با عنایت به اینکه آثار طبیعی جزو آثار تجدیدناپذیر است لذا حفاظت و نگهداری از آنها بسیار حائز اهمیت است و در این خصوص مشارکت دستگاه‌های ذیربط و همکاری مردم و گردشگران را می‌طلبد.
