روز کارگر فرصت مغتنمی است تا یادی از این قشر زحمت کش شود و پای درد دل و صحبت های آنان بنشینیم.
مجتبی خواجه کارگر ساده ساختمان به دلیل فقدان ساخت و ساز در شهرستان تربت حیدریه مدتی است که بیکار بوده و با داشتن همسر و سه فرزند مشکلات معیشتی فراوانی دارد که در کنار آن هزینه تحصیل فرزندان و اجاره خانه هم به مشکلات او افزوده است.
او می گوید: هر زمان شخصی برای به کار گرفتن یک کارگر به میدان امام علی(ع) مراجعه می کند همه به او هجوم می اورند و با چانه زنی بر سر قیمت حتی با یکدیگر هم مشاجره می کنند و کما اینکه در نهایت از آن جمع یک یا دو نفر انتخاب و مابقی ناامیدانه بر می گردند.
خواجه گفت: کارگری درآمد کم و حلالی دارد و ما هم به آن قانع هستیم، اما وقتی کار نیست به چه چیز قناعت کنیم هر چند که خدا را شاکریم اما مسئولین واقعا فکر جدی به این اوضاع بیندیشند، زیرا دست خالی بازگشتن به خانه خیلی سخت است.
وی اذعان داشت: حدود 20 سال است که کارگری می کنم، چون کاری جز کارگری بلد نیستم ، تابستان ها بهترین فصل کارگری است، مابقی ایام سال هم کاری به اون صورت نیست، شما بگویید با این درآمد کم چگونه می توان خرج چهار سر عائله را در آورد، چگونه می توان گوشت کیلو سی هزار تومان تهیه کرد، ما در هفته یک بار هم گوشت نمی خوریم، با این وضعیتی که داریم و با توجه به اینکه بیمه هم نیستیم خدا به دادمان برسد.
این کارگر ساده در ادامه از نارضایتی فرزندانش از اوضاع اقتصادی خانواده نارحت است و می گوید: در حال حاضر دخترم حدود 19 سال سن دارد و تاکنون 3 بار برای او به خواستگاری آمدند، اما خودم که می دانم نمی توانم جهیزیه برای او تهیه کنم و لذا هر بار به بهانه های مختلف خانواده را از این کار منصرف می کنم.
وی افزود: پسرم هم اکنون برای دانشگاه می خواند و اگر در دانشگاه دولتی قبول نشود، مطمئناً نمی توانم خرج تحصیل او را در سایر دانشگاهها بپردازم و او هم مجبور به کارگری خواهد شد.
خواجه اظهار داشت: حرف برای گفتن زیاد است، اما مردم و بخصوص مسئولین خودشان هم خوب می دانند که بیشترین ضربه از رکود و تورم متوجه جامعه کارگری است و نمی دانم چرا برای این معضل کاری نمی کنند و هر روز فقط گزارش ارائه می کنند.
