بی قراری این روزهای دهه هفتادی ها

دیروز بود که خبری در دیار قومس پیچید، شهادت جوان مدافع حرم که برای رسیدن به لیلی‌ اش بی تابی می کرد و در مسیر دفاع از حریم اهل بیت(ع) جان خود را نثار کرد تا جاودانه بماند.

جوانان غیرتمند ایران در دفاع مقدس چنان حماسه آفریدند  و امروزه دیگر نوبت به دهه 70 رسیده  و با سبک‌بالی به بانویی اقتدا کردند که اولین مدافع حرم بود و پا جای پای حریم‌دار کربلا گذاشتند.

دهه هفتادی ها همانند جوانان هشت سال دفاع مقدس، این روزها عاشقانه پا به میدان گذاشتند و حماسه های جاویدی آفریدند و نشان دادند که پشتوانه قدرتمندی برای انقلاب اسلامی و جهان تشییع بوده و هستند.

در این برهه کنونی همانند آن سال هایی که در جنگ تحمیلی به سر می بریدم، برای جوانان، عشق رسیدن به بالاترین درجه اخلاص سن و سال نمی شناسد و  وقتی اندیشه ها در قالب های کوچک زمینی آنها نمی گنجد، پرواز تنها نقطه رهایی شان می شود.

این جوانان با قامت های استوار مردانه در بر اعتقاداتشان ایستادگی کردند تا به امر ولی مسلمین خود لبیک گفته باشند و با فدا کردن جان خود در حفظ انقلاب و اسلام قدمی برداشته باشند.

این‌روزها، روزهای دلدادگی با یارانی که چه غریبانه برای دفاع از حرم اهل البیت رفتند و آمدنشان به شهر امید یکپارچگی را همراه خواهد داشت.

روز گذشته نام‌های  جدیدی‌ از فرزندان روح‌الله که به تازگی به خیل شهدا پیوسته بودند اعلام شد، در میان آ‌ن‌ها نام شهید عباس دانشگر نیز بود.

عباس متولد سال 1372 بود، او امسال 23 ساله شده بود، مردی از نسل چهارم انقلاب اسلامی که به شوق یار از جانش گذشت.

این جوان 23 ساله با شعار « کلنا عباسک یا زینب (س)» برای دفاع از حرمین اهل البیت به صورت داوطلبانه عازم سوریه شد و سینه سپر کرد و در این راه از جان خود مایه گذاشت  تا  به کسانی که می گویند ایران چرا باید در سوریه باشد و اصلا داعش چه ربطی به ایران دارد، در خوابشان چند کیلومتری مرز ایران را هم نخواهند دید.

این روزها، همچنان بر لیست شهدای مدافع حرم اضافه می‌شود تا باز هم پس از 20 و اندی سال از حماسه دفاع مقدس سرمان را بالا بگیریم و بگوییم مملکت ایران همچنان سربلند و پیروز در تمامی مراحل است.