هرچه به روزهای پایانی تبلیغات انتخاباتی بیشتر نزدیک می شویم حجم تخریبها و حاشیه سازی ها از جانب برخی گروههای سیاسی بیشتر به چشم می خورد و متاسفانه این به یک روند تبدیل شده و با وجود همه توصیه ها و ارشادات بزرگان کشور بازهم عده ای به جای نشان دادن توانمندیهای خود به سمت تخریب دیگران حرکت می کنند.
یکی از جالبترین این حرکات تلاش جبهه پایداری برای جدانشان دادن خود از جریان انحرافی و دولت است در حالی که ارگان رسمی دولت یعنی روزنامه ایران به روشنی به تریبون این جریان بدل شده و و همت زیادی برای حمله به جبهه متحد اصولگرایان به خرج می دهد.
این روزنامه به خصوص بعد از آن که شایعاتی مبنی بر حمایت این جریان از ریاست لاریجانی بر مجلس نهم شنیده شد به شدت تلاش می کند که نشان دهد این جریان چنین نظری ندارد و این در حالی است که اخبار متفاوت و حتی اظهار نظرهای گوناگون فعالان این جبهه قبل از مرحله دوم انتخابات به روشنی بیانگر چنین عقیده ای بود. عقیده ای که معتقد است حداد عادل نباید ریاست مجلس را برعهده داشته باشد.
از سوی دیگر روزنامه ایران بسیار تلاش می کند تفرقه در بین جبهه متحد را نشان دهد در حالی که اساسا یکی از استوارترین گروهها از ابتدای شکل گیری و ارایه لیست انتخاباتی بود.
سوال اینجاست که چرا روزنامه ایران به این شدت از جبهه متحد دوری کرده و از جبهه پایداری حمایت می کند؟
آیا فهرست جبهه پایداری همان لیست حامیان دولت است؟ آیا ارایه این فهرست حرکت چراغ خاموش جریان انحرافی برای فرستادن حداقل ۱۵۰ نماینده به مجلس نبود؟
پاسخ این سوالات می تواند اذهان مردم را که تلاش می کنند بهترین انتخاب را داشته باشند روشن خواهد کرد و انها خواهند دانست بالاخره روزنامه ای با مدیریت علی اکبر جوانفکر که خط و مشی کاملا مشخصی دارد چرا از فهرست جبهه متحد حمایت نکرده و تیترهای خود را به کسانی از لیست جبهه پایداری مانند مهدی کوچک زاده یا روح الله حسینیان اختصاص می دهد.
بکار بردن عباراتی مانند " جبهه ملتهب " بیانگر چه تفکری در روزنامه ایران است؟ آیا استقبال از این کلمات نشان دهنده میل نزدیکان جبهه پایداری برای القای التهاب در جبهه متحد نیست؟
از روزنامه ایران انتظار همین است و به هرحال حق دارد که جانب گروهی خاص را در کسوت یک رسانه بگیرد اما دوستان جبهه پایداری هم باید تکلیف خود را مشخص کنند .عدم موضع گیری در برابر این عبارات و الفاظ و حمایت بی چون و چرای روزنامه ایران که همه وابستگی آن به جریان خاص دولت را به روشنی می دانند نشان دهنده واقعیاتی است که بدون تردید بعد از انتخابات و در مجلس نهم مشخص خواهد شد .بهتر است با مردم شفاف باشیم .
