نتایج نظرسنجی‌های اخیر از پیش افتادن حزب نفتالی بنت حکایت می‌کند؛ یعنی اینکه این حزب برای نخستین بار 22 کرسی پارلمان (کنست) را از آن خود خواهد کرد و بعد از حزب "لیکود" که طبق همین نظرسنجی‌ها، 26 کرسی را تصاحب خواهد کرد، در جایگاه دوم قرار خواهد گرفت فلذا، سرنوشت نخست‌وزیر آتی جنجالی خواهد بود نتانیاهو یا بنت؟
در تل‌آویو چه اتفاقی می‌افتد و چرا گزینه بعد از نتانیاهو نباید ژنرالی مانند "بنی گانتز" یا "گابی اشکنازی" باشد چرا باید نفتالی بنت گزینه خوش‌شانس برای تصدی کرسی نخست‌وزیری باشد. نفتالی زمانی در دفتر نتانیاهو کار می‌کرد. پاسخ بسیار پیچیده است ولی می‌توان آن را در این جمله کوتاه خلاصه کرد: "بحران نظام سیاسی".
نخست اینکه باید متوجه این قضیه بشویم که جامعه اسرائیل به سمت راستگراها تمایل دارد و هرگز به میانه‌روها یا چپ‌گراها تمایلی نشان نمی‌دهد. شواهد نشان می‌دهد که یک حزب سنتی مانند حزب قدیمی "العمل" طبق آخرین نظرسنجی‌ها به مرحله نهایی نخواهد رسید و شکست خواهد خورد. دوم آنکه، راستگراها به دنبال شخصیتی پوپولیستی هستند این همان چیزی است که نتانیاهو طی سال‌های گذشته متوجه شده و روی آن کار کرده است. ایده (پوپولیسم) مبتنی بر شعارهایی است که مردم را راضی و خواسته‌های‌شان را تأمین می‌کند ، حتی اگر غیرممکن باشد.
نفتالی بنت، که نسبت به بقیه سیاسیون صهیونیستی باهوش به نظر می‌رسد، از خودش شخصیتی ساخته که راستگراها را راضی کند از این‌رو، حزب تابعش تعدادی از کرسی‌های حزب لیکود و دیگر احزاب راستگراها را در پارلمان را تصاحب می‌کند.
بنابراین آیا می‌توان نفتالی بنت را جانشین نتانیاهو به عنوان نخست‌وزیر بعدی اسرائیل متصور شد؟ هیچ غیرممکنی در رژیم صهیونیستی وجود ندارد مگر اینکه بنتالی بتواند خود را حامی راستگراها و دستاوردهای آنها معرفی کند و همچنین افکار عمومی راستگراها را متقاعد کند که دستاوردهایی به مراتب بیشتر از دستاوردهای نتانیاهو خواهد داشت چه در عرصه گسترش شهرک‌سازی‌ها و الحاق و همچنین سطح اقتصادی.
برخی می‌گویند بنت هرگز نمی‌تواند نخست‌وزیر اسرائیل شود، ولی من معتقدم که اگر این سیاستمدار افراطی نتواند طی دو سال آتی نخست‌وزیر بشود ولی ما او را در 5 سال آینده در کرسی رئیس دولت رژیم صهیونیستی خواهیم دید.
