سیاست انتخاباتی اصلاح طلبان برای انتخابات ها همان ضرب المثل معروف یک بام و دو هوا بودن را تداعی می کند. جریان لیبرال که تمام قد در انتخابات سال 1392 به عنوان حامی اصلی حسن روحانی به میدان آمد و تمام امکانات خود را بسیج کرد تا روحانی بر مسند ریاست جمهوری بنشیند و اصلاح طلبان بتوانند کرسی های مسئولیت اجرایی کشور را در دست بگیرند.
اما پس از به ریاست جمهوری رسیدن حسن روحانی و حضور اصلاح طلبان در دولت به یکباره و پس از انتخابات 1396 اصلاح طلبان سعی در جداسازی سیاسی خود از دولت کردند تا کارنامه دولت روحانی به پای آنها نوشته نشود.
از سوی دیگر سران جبهه اصلاحات در مصاحبه های خود به مظلوم نمایی درباره وضعیت اصلاح طلبان پرداختند که گویا اصلا دیگر جریان اصلاح طلب در کشور حذف شده است و این در حالی بود که اکثریت مجلس دهم در دست اصلاح طلبان و نیروهای این جریان فکری در دولت نیز حضور داشتند.
در واقع نتیجه عملکرد دولت روحانی و مجلس دهم حاصل تفکر و اجرای اصلاح طلبان است اما افرادی مانند بهزاد نبوی سعی داشتند تا بگویند دیگر اصلاح طلبان در انتخابات حضور ندارند تا بتوانند برنامه مدون خود را برای انتخابات 1400 اجرایی کنند.
بهزاد نبوی حتی در مصاحبه ای درباره پاکسازی اصلاح طلبان از سال 88 سخن گفته بود اما سوال اینجاست چگونه مدیران اصلاح طلبان به ویژه کارگزارانی ها در ساختار اجرایی کشور هستند اما اصلاح طلبان حذف شده اند؟
غلامرضا انصاری از اعضای ارشد حزب اتحاد نیز گفته اصلاح‌طلبان به دنبال رئیس‌جمهوری هستند که دکوری نباشد!
وی تصریح کرد که چنانچه اصلاح‌طلبان با برنامه جامع برای اصلاحات ساختاری و کسب اختیارات حداکثری برای منتخب مردم در انتخابات ۱۴۰۰ را در برنامه‌های خودشان قرار داده و در کنار نامزد اصلی ریاست‌جمهوری معاون اول، معاونین اصلی ریاست‌جمهور، سازمان برنامه‌وبودجه واداری استخدامی بانک مرکزی و وزرای اصلی کشور، خارجه، اقتصاد، نفت را در شروع کار اعلام کنند مردم و افکار عمومی اقناع شده و اعتماد ازدست‌رفته احیا می‌شود.
حتی عجیب تر اینکه عباس عبدی از دیگر تئوریسین های جریان اصلاحات می گوید که مردم این سخن را که رئیس‌جمهور اختیار ندارد، می‌پذیرند ولی نتیجه‌ای که از پذیرش این جمله گرفته خواهد شد این است که طبیعتاً در انتخاباتی که بی‌اثر است و فرد فاقد قدرت را تعیین می‌کند شرکت نکنند!
سوال اینجاست اگر رئیس جمهور اختیار ندارد و اصلاح طلبان از کشور حذف شده اند پس چرا جریان لیبرال به دنبال نهادهای اجماع ساز و تلاش برای معرفی یک نامزد واحد در انتخابات 1400 است؟
چگونه می شود رئیس دولت اصلاحات در سال 1396 با شعار " تکرار می کنیم" از حسن روحانی حمایت کرد اما حالا رئیس جمهور را دکوری می نامند؟
موضوع مهم در این بین این است که اصلاح طلبان به جای حتی فحاشی و انتقادات سنگین از حسن روحانی قبول کنند که مسئولیت دولت و مجلس دهم و شورای شهر بر عهده آنها بوده و حاصل تفکر آنها برای مردم مشهود است.
