ائتلاف واشنگتن- تل آویو جرأت ندارد به نفتکش‌های ایرانی حمله کند

 روزنامه اینترنتی رأی الیوم در مقاله‌ای به قلم عبد الباری عطوان نوشت: پس از شکست سخت و ذلت آور آمریکا در افغانستان، ائتلاف واشنگتن و تل آویو جرأت انجام تجاوزگری علیه نفتکش‌های ایرانی را نخواهند داشت هرچند با توجه به آشفتگی و جنون کنونی آمریکا، هیچ چیز بعید نیست؛ اما خواه نفتکش‌های ایرانی وارد لبنان شوند و محموله خود را تخلیه کنند یا در معرض حمله این ائتلاف قرار بگیرند و حزب الله به آن پاسخ دهد، این حزب الله و رهبر آن است که برنده اصلی خواهد شد.

ائتلاف واشنگتن- تل آویو جرأت ندارد به نفتکش‌های ایرانی حمله کند

دولت و ملت لبنان در شرایط سختی در انتظار ورود نخستین نفتکش ایرانی برای نجات این کشور از بحران سوخت و در عین حال، پی بردن به پیامد‌های احتمالی ناشی از آن هستند؛ به ویژه که آمریکا و رژیم صهیونیستی تهدید کردند به سبب شکستن تحریم‌های دو طرف، آن را هدف قرار خواهند داد.

پس از متوقف شدن بیشتر ژنراتور‌ها در بیمارستان ها، تعطیلی نانوایی‌ها به سبب نبود گازوئیل و بحران خودرو‌ها و اتوبوس ها، سید حسن نصرالله، دبیر کل حزب الله لبنان با درخواست کمک از متحد خود ایران، خواستار بنزین و گازوئیل در سریع‌ترین زمان ممکن شد. ایران فورا به درخواست کمک پاسخ مثبت داد و سه نفتکش را به منطقه اعزام کرد که پیش بینی می‌شود نخستین این نفتکش‌ها طی سه روز (جمعه و نهایتا شنبه) وارد بندر‌های لبنان شود.

حزب الله شرکت ویژه‌ای برای وارد کردن این محموله نفتی، پرداخت بهای آن و نظارت بر توزیع آن میان همه طرف‌های لبنانی، بدون هیچ نوع تبعیض نژادی، طایفه‌ای یا تبعیض بین مناطق تشکیل داد تا هیچ شبهه سیاسی وجود نداشته باشد که به ایجاد بهانه برای تجاوزگری آمریکا و رژیم صهیونیستی منجر شود.

از سوی دیگر، وزارت خارجه ایران دوشنبه با انتشار بیانیه‌ای رسمی، اعلام کرد «فرستادن نفتکش به لبنان تصمیم حاکمیتی است و آمریکا در جایگاهی قرار ندارد که در پی آن بتواند جلوی تجارت قانونی بین کشور‌ها را بگیرد.»

طرح اتاق عملیات ایران و لبنان برای مقابله با حمله احتمالی هواپیما‌های صهیونیستی- آمریکایی

اطلاعات این روزنامه نشان می‌دهد که اتاق عملیات مشترک لبنان (حزب الله) و ایران بر پیگیری این پرونده نظارت دارد و برای مقابله با همه احتمالات، از جمله مقابله با احتمال حمله هواپیما‌های صهیونیستی یا آمریکایی در آب‌های دریای مدیترانه در منطقه همجوار سواحل لبنان، طرح‌هایی تعیین می‌کند.

اکنون دو احتمال در محافل لبنان و ایران وجود دارد؛ نخست اینکه سه نفتکش محموله خود را در بندر‌های لبنان، اعم از بیروت یا صیدا تخلیه کنند یا به بندر بانیاس سوریه بروند و محموله‌های آن‌ها از طریق زمینی به خاک لبنان وارد شود. همان طور که نفتکش‌های ایرانی با شکستن تحریم علیه سوریه، این کشور را از بخشی از بحران شدید خود نجات دادند.

عطوان در ادامه آورده است: دقیقا نمی‌دانیم کدام یک از این احتمالات به وقوع می‌پیوندد. هرچند بعید نمی‌دانیم که محموله نفتکش‌ها در بندر بانیاس سوریه تخلیه شود؛ اما از پیش باید به این اطمینان رسید که مقامات مصری به این نفتکش‌ها اجازه عبور از کانال سوئز را بدهند. به ویژه که برخی اطلاعات تقریبا موثق وجود دارد که نشان می‌دهد مقامات مصری با اعمال فشار‌های گسترده آمریکا و اسرائیل برای بستن کانال در برابر این نفتکش‌ها مواجه هستند. در چنین شرایطی، شاید نفتکش‌های ایران مسیر خود را تغییر دهند و از طریق «دماغه امید نیک» در جنوب قاره آفریقا، به سمت مقصد خود بروند. در این صورت، سفر به مدت ۴۰ روز به طول می‌انجامد یعنی چهار برابر سفر از طریق کانال سوئز.

 سید حسن نصرالله با بیان اینکه «از زمان حرکت نفتکش‌های ایران، آن‌ها خاک لبنان قلمداد می‌شوند» به شدت به ائتلاف رژیم صهیونیستی و آمریکا هشدار داد. این بدان معناست که هر نوع تجاوزگری علیه آن، به منزله تجاوزگری علیه لبنان خواهد بود و فورا و بدون هیچ نوع تأخیری به شکل «مناسب و متناسب» به آن پاسخ داده خواهد شد.

ائتلاف رژیم صهیونیستی و آمریکا با نفتکش‌های ایرانی که به سمت بندر‌های سوریه رفتند، مقابله نکرد. همان طور که با چهار نفتکش ایرانی حامل بنزین و گازوئیل برای ونزوئلا نیز مقابله نکرد. بر این باوریم که پس از شکست سخت و ذلت آور آمریکا در افغانستان و رسوایی بی سابقه هرج و مرج در فرودگاه کابل، ائتلاف رژیم صهیونیستی و آمریکا جرأت نخواهند کرد که هیچ تجاوزگری علیه این نفتکش‌های ایرانی انجام دهند. اما با توجه به آشفتگی و جنون کنونی آمریکا و اسرائیل، هیچ احتمالی را نمی‌توان بعید دانست.

ائتلاف رژیم صهیونیستی و آمریکا بازنده جنگ احتمالی نفتکش ها

تجاوزگری به نفتکش‌های ایرانی به معنای کشاندن حزب الله و ایران به جنگ کنونی کشتی‌ها در دریا‌های منطقه و اطراف آن است؛ نبردی که بدون تردید، ائتلاف رژیم صهیونیستی و آمریکا بازنده آن بود. گواه ما این است که این ائتلاف تاکنون تهدید‌های آنتونی بلینکن وزیر خارجه آمریکا مبنی بر واکنش گروهی به عنوان پاسخ به حمله علیه کشتی اسرائیلی در دریای عمان را اجرا نکرده است. از سوی دیگر، انگلیس شصت نفر از نیرو‌های ویژه خود را به استان المهره اعزام کرد تا مجریان این حمله را تحت تعقیب قرار دهند و آن‌ها را بکشند. انگلیس از این طریق مستقیما یمنی‌ها را متهم و از متهم کردن ایرانی‌ها عقب نشینی کرد.

نجیب میقاتی نخست وزیر مأمور تشکیل دولت لبنان در پاسخ به کسانی که از اعزام نفتکش‌های ایرانی انتقاد کردند، واضح و روشن بود و گفت «یک شمع به ما بدهید. بدون فراهم شدن جایگزین برای این محموله‌های نفتی، با آن‌ها مخالفت نخواهیم کرد.» زبان حال وی این گونه است که «ایران می‌خواهد به لبنان کمک کند. چرا متحدان شما در آمریکا و کشور‌های حاشیه خلیج (فارس) طی شش ماه گذشته این کار را در قبال این بحران ویرانگر انجام ندادند؟»

عبد الباری عطوان در پایان نوشت: خواه این نفتکش‌ها به لبنان برسند و محموله خود را تخلیه کنند یا در معرض حمله آمریکا و اسرائیل قرار بگیرند و به حمله آن‌ها پاسخ داده شود، حزب الله و رهبر آن برنده اصلی خواهند بود، محبوبیت آن‌ها در داخل کشور و خارج از آن افزایش خواهد یافت و به عنوان طرفی محسوب خواهند شد که نجاتگر ملت لبنان از بحران هایش است و از حاکمیت و عزت و کرامت لبنان و امت‌های عربی و اسلامی دفاع می‌کند.  آیا به شما نگفتم که دوره شکست‌های آمریکا و متحدانش آغاز شده است. این ائتلاف در ابتدا در افغانستان شکست خورد و سپس در عراق و سوریه و در پایان در فلسطین شکست می‌خورد و شاید شکست در لبنان نزدیک‌تر باشد. آینده همه چیز را مشخص خواهد کرد.