در این تهدید هم فرصت هست!

از میان همه سخنان و نقطه نظراتی که حاج قاسم سلیمانی عزیز به ویژه در اواخر عمر پس از سالها تجربه مبارزه و مقاومت بر زبان می ‎آورد، این جمله ارزشمند: «آنقدر که در خود تهدید فرصت وجود دارد، در خود فرصت نیست» مناسب حال این روزهای فضای عمومی جامعه ما است.

درست درمیانه حادثه عظیم اربعین شکوهمند و دربحبوحه مشکلات اقتصادی موجود و از طرفی برنامه‌ها و مأموریت های داخلی و خارجی دولت( که نباید با همه کاستی ها در نیّات خیرخواهانه‌اش شک کرد) خلق حادثه ای با موضوع مرتبط با حجاب، برخی شهرهای ما را به راحتی دستخوش آشوب می کند و ضرر و زیان  هنگفت فرهنگی و اقتصادی، مادی و معنوی نصیب کشور و مردم می‌ شود. بدتر آنکه قلب تپنده اعتماد و امنیت ملی ما را نشانه می رود؛ غافل از اینکه  نبایستی در کنار ضعف‌های ساختاری و رفتاری داخلی، از تهدیدات عظیم بیرونی بیگانه محور غافل شد که این ملت مظلوم در ورای مرزها، دلسوز و خاطرخواهی برای خود سراغ ندارد، علی‌رغم این‌که خود غم‌خوار همه عالم است وبه قول شاعر: «هر که پا کج می‌گذارد ما دل خود می‌خوریم          شیشه ناموس عالم در بغل داریم ما»

از هر قوم و قبیله و از هر جریان و دسته و یا جمعیت و حزبی که باشیم، نمی‌توانیم واقعیت سه‌گانه تاریخی، عرفی و شرعی برای مقوله حجاب را در رابطه با این بوم و سرزمین نادیده و یا زیر سوال ببریم. حال چرا و چگونه در پس چهار دهه از سپری شدن انقلاب، این موضوع به راحتی با ورود دشمن، به بهانه ای عامل تنش و تهدید در جامعه ما می‌شود؛ باید به قول شهید سلیمانی به دنبال شناخت فرصت‌ها در دل تهدیدات آن بود.

درباره نوع و نحوه، حد و اندازه و راهکارها و راهکنش های این مقوله، مباحث و نظرات گوناگونی است، اما  حجاب چه در قانون آمده باشد یا نه، عامل اصالت و تابلوی تمام نمای عفت و اصالت زن مسلمان است که خود قوام بخش جامعه ایرانی است. لذا تا اینجا دشمنان خوب محوری را برای تشدید فشار، شناسایی کرده‌اند، اما نبایستی ما به سادگی مورد هدف قرار بگیریم و سیبل تیراندازی دشمن شویم.

راهکارهای تغییر این وضع مشخص است و اتفاقاً بایستی در میان گفتارها و رفتارهای دوست و دشمن که این روزها در صف آرایی هم قرار گرفته‌اند، جست و برای آن فکری اساسی کرد. مسیر فرصت سازی از این وضعیت آن است که اکنون برخی از ابعاد و ز‌اویای آن بررسی و بازشناسی شود:

  • چرا باید بدون توجه به وظایف 24 نهاد دیگر در بحث حجاب، همه کار را بر روی دوش یک دستگاه آن هم نیروی انتظامی گذاشت؟
  • چرا امر حساس فرهنگی را به نیروی نظامی آموزش ندیده، ناآزموده و آماده نشده محول می کنیم!
  • کجا را سراغ دارید که در اوج وجود سختی در معیشت و زندگی مردم، مسئله ای غیر اصلی را به مسئله اصلی تبدیل می‌کنند.
  • کجا بدون توجه به زمینه و زمان رسیدگی به موضوعات ‌یک قشر عظیم جامعه، یک طرفه و بدون مشارکت موثر آنان تصمیم سازی و اقدام می شود؟
  • کجای عالم برای همگرایی استفاده از عوامل وحدت بخش، از عناصر مورد اختلاف در بگو مگوهای سیاسی و جناحی مایه می‌گذارند .

بدتر آنکه برخی ابزار استفاده از فرصت‌های داخلی برای دستیابی دوباره به قدرت را نیز بلد نیستند و نمی‌دانند از بدترین روش‌ها برای قدرت یابی دوباره یعنی زیر سوال بردن ذایقه فرهنگی و اعتقادی جامعه همگام با بیگانگان استفاده می‌کنند و اتفاقا در این آزمون، نمره این افراد به شدت پایین است .

چرا که باید دید چگونه افرادی به خود جرأت می دهند بدون توجه همه جانبه به مسائل کشور، با تمرکز بر روی یک مسئله در وقت و زمان نامناسب، چالش ایجاد کنند و بسیاری دیگر از چراها و......

اکنون مائیم و این تنش‌ و چالش‌هایی که گرچه خیلی زود مثل گذشته باز هم فروکش خواهد کرد، اما نباید گذاشت مشکلات ادامه دار آن به استخوان لای زخم تبدیل شوند و مثل موریانه پایه های دیوار بلند اعتماد مردم به حاکمیت را سست و لرزان کند.

راه آن همان فرصت جویی مورد تاکید شهید سلیمانی دردل تهدیدات، نهفته است و نباید به سادگی از کنار آن گذشت. دشمنان به دنبال خلق یک تنش و چالش اساسی و ملی بین مردم و حاکمیت از یک موضوع فرهنگی، تاریخی و عرفی و دینی هستند که باید با سعه صدر به آن اندیشید و فراگیر و همه جانبه به علل و  ‌عوامل آن پرداخت. اکنون برای فرصت سازی از این تهدید بایستی یکبار بحث حجاب و عفاف و ابعاد گوناگون آن به صورت عاقلانه بازجست و نقش همه دستگاه‌ها را مورد بررسی و ارزیابی قرار داد و حوزه آموزشی، پژوهشی، اجرایی، نحوه مدیریت و نوع مواجهه با صحنه های مختلف آن را در قبال هر دستگاهی، به خوبی بررسی و ارزیابی و تعیین کرد.

بدیهی است دیگر نباید از این فرصت به سادگی گذشت و دوباره منتظر مرحله دیگری از اختلاف و تنش فرهنگی در زمانی دیگر نشست.

  • باید هر ضعف قانونی که در این حوزه وجود دارد را بررسی و برطرف کرد.
  • باید وظایف 25 گانه دستگاه‌ها را دوباره ارزیابی و شفاف سازی کرد.
  • باید که نگاه صرفا فرهنگی و اجتماعی به مقوله حجاب و عفاف معطوف داشت.
  • باید که تصمیم قطعی در پاسداشت تمام و کمال فرهنگ حجاب و عفاف را به دوست و دشمن شناساند.
  • باید با سعه صدر و اخلاق و رأفت انسانی، در مواجهه با هنجارشکنان اقدام کرد.
  • باید بازسازی اعتماد عمومی و تقویت وحدت ‌همدلی کلیه جریانات سیاسی با هر عقیده و مرامی حول اسلام و ایران در دستور کار جدی رسانه ها قرار گیرد.
  • باید که مرزبندی مسائل فرهنگی و اعتقادی مردم را از آمیختگی با مسایل سیاسی و امنیتی در هرگونه اختلافات و منازعات داخلی، جدا نمود.
  • باید که در بگو مگوهای اجتماعی و رسانه ای مثل هر موضوع دیگری در قالب سیاست‌گذاری برنامه‌ریزی با مسولیت پذیری همگانی انجام وظیفه نمود.

و در آخر نباید از نظر دور داشت که برخی ضعف های سنگین در آماده نبودن فضای زیرساخت رسانه ای ‌و شبکه های اجتماعی ‌وجود دارد که درصور‌ت عدم تو‌جه به آن ضربه زننده و ویرانگر خو‌اهد بو‌د و باید برای آینده ساختار خانواده و نهادهای آموزشی و اداری و اجرایی با هماهنگی و همکاری شایسته در مصون سازی جامعه در برابر تهدیدات آماده و تمهیدات لازم را فراهم نمود.

قطعاً در این حادثه نیز جمهوری اسلامی با وحدت کلمه و با اتکای به مردم خوب و شریف ایران اسلامی با هر نوع گرایش و تمایلی، سربلند بیرون خواهد آمد و داغ شکست را بر دلهای تیره بدخواهان و ‌دشمن خواهد گذاشت.

حبیب الله فتاحی اردکانی