فداحسین مالکی ، عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی در گفت‌وگو با افکارنیوز درخصوص سفرهای رئیس جمهور و مسئولان وزارت امور خارجه به کشورهای همسایه و دوست و متحد گفت: اصلِ بنای دیپلماسی بر پایه ارتباطات بنا شده است. هر کشوری که ارتباطات بیشتری داشته باشد و بتواند این ارتباطات را در شرایط بحرانی حفظ و تقویت کند، از قدرت و نفوذ بیشتری برخوردار خواهد بود.
وی افزود: متاسفانه در دولت قبلی چشم‌انداز ارتباطات خارجی تنها به سوی غرب محدود شده بود و زمانی که هدف و چشم‌انداز دستگاه دیپلماسی یک حاکمیت مدام در دول مختلف، تغییر می‌کند کار را برای هدف غایی یعنی بازگرداندن قدرت به جایگاه ایران در سطح بین‌المللی سخت می‌شود چراکه مدام باید هر ۴ سال یکبار از اول کار کنیم.
مالکی ادامه داد: با این اوصاف که نگاه دولت قبلی به سمت غرب و آمریکا حاصل و نتیجه خوبی نداشت، در دولت سیزدهم شاهد تقویت و احیای روابط با کشورهای شرقی و همسایه و کشورهای حاشیه خلیج فارس بودیم.
این عضو کمیسیون امنیت ملی مجلس درمورد تاثیر سفرهای رئیس‌جمهور به کشورهای شرقی و همسایه اظهار داشت: چنین سفرهایی معمولا تفاهم‌نامه‌ها یا قراردادهایی را در پی خواهد داشت و علل کم‌رنگ شدن روابط و راه‌های تقویت آن ازسوی سران دو کشور بررسی می‌شود که هم اکنون تاثیر آن را بر روابط کشورمان و نقش ایران در معادلات بین‌المللی می‌بینیم.
او تاکید کرد: تاثیر این سفرها را در تلاش صهیونیست‌ها برای برهم زدن این روابط می‌بینیم. ازطرف دیگر مبادلات زندانیان و آزادسازی منابع ارزی بلوکه شده ایران در کشورهای مختلف نیز مطرح است. بارزترین تاثیر نیز به مواضع کشورهای طرف قرارداد برجام برمی‌گردد که دیگر از این به بعد اگر بخواهند فشاری به ایران وارد کنند، بیشتر فکر می‌کنند.
مالکی همچنین به لزوم حفظ روابط پایدار با کشورها توسط دستگاه دیپلماسی اشاره و خاطرنشان کرد: درهمین شرایط زمزمه‌هایی ازسوی دشمنان مطرح می‌شود تا این روابط احیا و تقویت شده ایران را به چالش بکشند. مثل ماجرای جزایر سه‌گانه یا تلاش اسرائیل برای تاثیر بر عربستان. در اینجا دستگاه دیپلماسی باید هنرمندانه بتواند این ارتباط را حفظ کند.
عضو کمیسیون امنیت ملی مجلس درانتها گفت: بنابراین حفظ رابطه از ایجاد یا احیای آن مهم‌تر است. ایران اسلامی تاکنون روابط بسیار زیادی داشته که به‌دلایل مختلف از دست رفته است. هرچند بعد از مدتی احیا شده است. چنین امری نشان می‌دهد که هنر دیپلماسی یعنی هنر حفظ رابطه در شرایط بحرانی.
