خبر آمد که فرآیند تبادل زندانیان میان ایران و آمریکا و همچنین روند آزادسازی بیش از 10 میلیارد دلار از منابع بلوکه‌شده ایران که حدود 6 میلیارد دلار آن در کره جنوبی و مابقی آن در عراق قرار داشت، آغاز شده است و جزییاتی از آن نیز در رسانه‌های ایرانی، از جمله تسنیم و همچنین رسانه‌های آمریکایی و اروپایی منتشر شد.
این خبر معانی مختلفی دارد؛ از جمله اینکه پیگیری‌های حقوقی و دیپلماتیک دولت ایران علیه کره‌ای‌ها و همچنین استمرار در پیگیری یک حق، نهایتاً آمریکایی‌ها را مجبور کرده است که ـ به‌قول مایک پنس معاون سابق ترامپ ـ باج بزرگی به ایران بدهند.
امّا این همۀ ماجرا نیست و از زاویۀ دیگری هم به مسئله می‌توان نگاه کرد؛ آمریکایی‌ها در شرایطی تمهیدات لازم برای آزادسازی 10 میلیارد دلار از منابع ایرانی را انجام می‌دهند که جریان ضدّایران در خارج و داخل کشور منتظر بود در سالگرد فتنه 1401 که به‌بهانۀ درگذشت تأسف‌آور خانم مهسا امینی آغاز شد، آمریکایی‌ها به‌جای توافق با ایران، اقدامات بسیار شدید علیه جمهوری اسلامی را آغاز کنند!
تصوری که بیش از آنکه ناشی از تحلیل باشد، متأثر از توهّمی است که جریان ضدایران دهه‌هاست که با آن مواجه است.
هستۀ مرکزی این جریان که در سالهای اخیر مبتذل‌تر و بسیار ناز‌ل‌تر و بچه‌گانه‌تر از قبل شده و به چهره‌هایی مثل مصی علی‌نژاد (برنده جایزه حافظ منافع اسرائیلی‌ها در منطقه) و حامد اسماعیلیون و نازنین بنیادی (که گفته می‌شود مهمترین فعالیت سیاسی‌اش پرستو بودن برای تام کروز است) و رضا پهلوی (که پدرش هم می‌گفت شخصیت لازم در سیاست را ندارد) رسیده است، در این میان البته کاسبی‌های خود را هم می‌کند، اما گروه‌هایی نیز تصور می‌کنند که با آن طناب می‌توان به بالا حرکت کرد، حال آنکه روی آن به قعر چاه است.
طی یک سال گذشته هم علی‌رغم اینکه این جریان ضدایران همواره سعی می‌کرد که جمهوری اسلامی را با شدیدترین تحریم‌ها و انزوا‌ها در عرصه بین‌الملل مواجه کند، اما دقیقاً عکس این مسئله رخ داد و دولتمردان و مسئولان ایران در مجامع مختلف و نهادهای گوناگون حضور یافتند و برخی توافقات کم‌سابقه، از جمله توافق ایران و عربستان نیز در همین برهه رخ داد.
این مسئله نشان می‌دهد که چطور حتی آمریکایی‌ها نیز که بزرگترین دشمن ایران محسوب می‌شوند، در بزنگاه‌ها و برای منافع خود حتی جریان ضدایران را هم به‌سادگی و به‌ثمن بخس می‌فروشند؛ جریانی که امروز نشان داده می‌شود که تا چه‌حد هم درون خود آشفته و بیچاره است و هم در بیرون، یتیم‌تر و سرگشته‌تر از قبل است.
