ضرورت خودکفایی گندم در کشور/ کشاورزان با وجود بد قولی دولت در پرداخت تعهداتش تولید گندم را به میزان قابل توجهی رساندند

حجت الاسلام امیرقلی جعفری بروجنی ، عضو کمیسیون کشاورزی، آب و منابع طبیعی و محیط زیست  مجلس شورای اسلامی در گفت وگو با افکارنیوز با اشاره به لزوم رسیدن به هد خودکفایی گندم بیان کرد: در سال زراعی که گذشت میزان تولید و برداشت بسیار خوب و رضایت بخش بود و کشاورزان باوجود سختی ها و تورم و بدقولی دولت در پرداخت تعهداتش مرز تولید گندم را به میزان قابل قبولی رساندند.

وی افزود: طبق آمار وزارت جهاد کشاورزی و مسئولان مربوطه امسال توانستیم با خرید تضمینی 10.5 میلیون تن گندم از کشاورزان داخلی به خودکفایی در گندم نان برسیم که یک اتفاق مهم در امنیت غذایی کشور است.

جعفری بروجنی تاکید کرد که البته میزان تولید با توجه به اینکه کشاورزان بخشی را برای خودمصرفی و بذر سال آینده نگه می دارند و حدود 2 میلیون تن هم در بخش صنعت استفاده می شود، بالاتر از این میزان باید باشد. آمار دقیق داخلی در این زمینه نداریم اما سازمان خواروبار کشاورزی ملل متحد اخیرا اعلام کرد که تولید گندم ایران به 13.5 میلیون تن رسیده است.

او گفت: درهمین حال باید توجه داشته باشیم که درتمام ابعاد تولید گندم خودکفا شویم و نه تنها نیازی به واردات نداشته باشیم، بلکه صادرات نیز انجام دهیم. چنین کاری نه تنها موجب جلوگیری از خروج ارز از کشورمان می شود، بلکه موجب رونق تولید و اشتغالزایی و قوی شدن گندمکاران در بخش های اقتصادی و رفاهی زندگیشان خواهد شد.

این عضو کمیسیون کشاورزی مجلس ادامه داد: خودکفایی و رونق تولید گندم درکنار رفع مشکلات گندمکاران موجب تسری این رونق به سایر بخش های مرتبط با این محصول استراتژیک و درنهایت قدرت می شود.

جعفری بروجنی با بیان اینکه اکنون قیمت جهانی گندم مدام با افزایش روبرو می شود، اظهارداشت: به همین دلیل به سودمان است که به جای سرمایه گذاری برای واردات و تخصیص منابع برای این کار، بودجه تامین زیرساخت تولید گندم را افزایش دهیم. افزایش قیمت‌های جهانی، اهمیت خودکفایی ایران در گندم نان را بیشتر روشن کرد که مفهوم آن رفع وابستگی به واردات و جلوگیری از خروج ارز از کشور است.

ضرورت خودکفایی گندم در کشور/ کشاورزان با وجود بد قولی دولت در پرداخت تعهداتش تولید گندم را به میزان قابل توجهی رساندند

وی درانتها خاطرنشان کرد: مسئله خودکفایی گندم تنها جلوگیری از خروج ارز نیست، بلکه غذا در جهان امروز به یک ابزار اعمال فشار و سلطه تبدیل شده و روی سیاست کشورها بسیار تاثیرگذار شده است، کشوری که در تولید غذای متکی به داخل باشد در چانه‌زنی های سیاسی هم دست بالاتر دارد.