کمینگاهی جهنمی به نام مرصاد
سرویس سیاسی افکارنیوز

- شش روز پس از قبول قطعنامه ۵۹۸ توسط ایران و در شرایطی که نیروهای عراقی مجددا به خرمشهر حمله کرده و تا آستانه تصرف آن پیش رفته بودند سازمان مجاهدین خلق عملیاتی را با نام فروغ جاویدان آغاز کرد.

آخرین عملیات رزمی و نظامی ایران در تقویم جنگ هشت ساله، جنگ با به اصطلاح مجاهدین وطن دوست بود.

عملیات سه روزه مرصاد در پاسخ به عملیات ۳۳ ساعته فروغ جاویدان انجام شد؛ عملیاتی که توسط نیروهای مجاهدین خلق و با پشتیبانی ایالات متحده آمریکا و رژیم صدام صورت گرفت.

همچنانکه مروین دایملی نماینده اوهایو در کنگره آمریکا یک ماه پیش از عملیات مرصاد در تظاهرات منافقین در واشنگتن شرکت و طی سخنانی با اطمینان خاطر به آنها می گوید: نباید دست از تلاش بردارید، مطمئن باشید که با کمی صبر و تلاش بیشتر به زودی از مهران به تهران رژه خواهید رفت.

عملیات مرصاد که با هدف فتح ۳۳ ساعته تهران برنامه ریزی شده بود اولین اقدام رسمی نظامی منافقین علیه جمهوری اسلامی به شمار می رفت.
هرچند سازمان مجاهدین خلق با ادعای اندیشه های اسلامی و مذهبی در سال ۱۳۴۴ مبارزه با رژیم پهلوی را در دستور کار داشت اما یک دهه بعد چیزی جز اندیشه های مارکسیستی در سرلوحه مرامنامه این سازمان نمی شد دید.

تغییر الفبای مبارزه، موجبات شکاف سازمان مجاهدین با دیگر مبارزان مسلمان را فراهم کرد و باعثشد تا سازمان از مشی مبارزه با رژیم پهلوی به عملیات مسلحانه با انقلاب اسلامی روی آورده و با تهاجم به واحدهای نظامی و ژاندارمری زمینه ساز اخلال در انقلاب نوپای اسلامی شود.

از آن پس مجاهدین خلق منافقینی بودند که در طول ۸ سال دفاع مقدس دست در دست رژیم بعثعراق با نیروهای ایرانی وارد جنگ شدند.

منافقین در تحلیل های درون گروهی خویش امکان قبول آتش بس از سوی ایران را ناممکن دانسته و باور داشتند که جمهوری اسلامی زمانی قطعنامه را خواهد پذیرفت که از جنبه های سیاسی، نظامی و اقتصادی به بن بست کامل رسیده باشد.

بنا به تصور آنها تحت چنین شرایطی سقوط ایران حتمی و قدرت به سازمان مجاهدین منتقل خواهد شد. بنابراین پذیرش قطعنامه ۵۹۸ را زمان مناسبی دانسته و علیرغم آنکه طرح حمله به ایران برای سالگرد جنگ تدارک دیده شده بود زمان آن را دو ماه به جلو انداختند.

هدف شوم منافقین از حرکت سریعی که در عمق خاک ایران پیش بینی کرده بودند تسخیر چندین شهر و نهایتا رسیدن به تهران بود.

البته همزمان با این عملیات برای بازشدن مسیر تهاجم و جلوگیری از عملیات هوایی ایران، هواپیماهای جنگنده میگ ۲۳ و میراژ f۱ عراقی، پایگاه های سوباشی و شکاری نوژه همدان، چهارم شکاری دزفول، تیپ ۲ سقز و پایگاه هوانیروز کرمانشاه را بمباران کردند.

ستون نظامی مهاجمین منافق، روز ۳ مردادماه سال ۱۳۶۷ و با حمایت کامل ارتش عراق با عبور از مرزهای بین المللی در محور سرپل ذهاب حمله خود را آغاز و با پیشروی به سمت اسلام آباد غرب، این شهر را به تصرف درآوردند.

پس از تصرف اسلام آباد، منافقین با استفاده از تعداد زیادی تانک دجله و خودرو به همراه تعدادی از نیروهای پیاده در جاده اسلام آباد به کرمانشاه حرکت کردند.

تشکیل لشکری تا بن دندان مسلح و استفاده از تجهیزات نظامی روز دنیا نشان از اندیشه استراتژیکی منافقین داشت که گویای انجام عملیاتی مکانیزه و سریع بود.

تخلیه جبهه ها و مرخصی نیروهای نظامی ایرانی در پیشروی سریع منافقین تاثیر داشت. اما ایران فورا نسبت به این دست اندازی منافقین واکنش نشان داد و سرتیپ علی صیاد شیرازی با اختیارات کامل راهی منطقه شد.

تصور منافقین این بود که به مانند روزهای قبل نیروهای عراقی در این مناطق حضور دارند اما نیروهای عراقی عقب نشینی کرده و منطقه در دست نیروهای ایرانی بود. به همین دلیل رزمندگان ایرانی به راحتی و سریع وارد اسلام آباد شدند، سازماندهی منافقین را در داخل شهر به هم زده و آنها را با هلی برن وسیع نیرو در محاصره قرار دادند.

پس از آزادسازی اسلام آباد و قبل از رسیدن نیروهای ایرانی به این شهر در ساعت ۳ نیمه شب، ۳ فروند هلی کوپتر در کرند به زمین نشستند و تعدادی از نیروهای منافقین از جمله مسعود رجوی، رهبر سازمان و مریم رجوی رهبر عملیات را از شهر خارج کردند.

این فرار پیش از موعد نشان داد که سران گروهک منافقین خیلی زود یا به بیان بهتر خیلی دیر اشتباه استراتژیکی این عملیات را درک کردند.
عملیات مرصاد روز ۵ مرداد ۱۳۶۷ با رمز یا علی ابن ابیطالب برای دفع تهاجم منافقین در منطقه اسلام آباد و کرند آغاز شد؛ عملیاتی که از سوم تا هفتم مردادماه به طول انجامید.

در روز اول هجوم منافقین دفع و در روز دوم حرکت نیروی زمینی با پشتیبانی قوی نیروی هوایی و هوانیروز به محاصره و شکست نیروهای سازمان مجاهدین منجر شد. در روز سوم هم نیروهای منافقین به کلی منهدم شدند.

در عملیات مرصاد بیش از ۴ هزار و ۸۰۰ نفر از نیروهای منافقین کشتته و زخمی شدند که البته در میان کشته شدگان و اسرا تعداد زیادی از کادرهای سازمان و فرماندهای تیپ ها نیز وجود داشت.

و اینچنین عملیات مرصاد، سازمان مجاهدین خلق را به تحمل شکستی استراتژیک و ننگین وادار کرد.
پس از پایان عملیات، تنگه چهارزبر، تنگه مرصاد نام گرفت تا یادآور کمینگاهی جهنمی باشد که با عملیات برنامه ریزی شده رزمندگان ایرانی، طومار نظامی سازمان مجاهدین خلق را در هم پیچیدند.