روز گذشته برخی رسانه‌های غربی در خبری عجیب دست به انتشار گزارشی از جانب آزانس درباره میزان اورانیوم ذخیره شده ایران کردند.
در این گزارش به این نکته اشاره شده بود که ایران تا ۲۷ اردیبهشت ۱۴۰۴، ۴۰۸.۶ کیلوگرم اورانیوم ۶۰ درصدی ذخیره کرده که نسبت به فوریه (۲۷۴.۸ کیلوگرم) ۱۳۳.۸ کیلوگرم افزایش یافته است.
ساعتی بعد از انتشار این گزارش که محرمانه نیز تلقی شده رافائل گروسی، مدیرکل آژانس، این وضعیت را نگران‌کننده خوانده و گفته بود که ایران باید با آژانس همکاری بیشتری داشته باشد.
همزمان این جوسازی‌های صورت گرفته خبرگزاری رویترز نیز وارد عملیات روانی علیه تهران شده و در گزارشی خلاف فای موجود از اتهامات مربوط به فعالیت‌های اعلام‌نشده در سایت‌های لویزان-شیان، ورامین و تورقوزآباد سخن به میان آورد.
لانرس نورمن نویسنده این گزارش ادعا کرده بود که ایران سوخت کافی برای «۱۰ بمب هسته‌ای» دارد. بررسی‌های اولیه نشان می‌داد که گزارش تهیه شده توسط رویترز بدون شواهد معتبر و بر پایه اسناد جعلی رژیم صهیونیستی در ۲۰۱۸، در آستانه نشست شورای حکام تهیه شده است.
برخی کارشناسان حوزه سیاست خارجی اعتقاد دارند که افزایش موج گزارش‌های ضدایرانی در رسانه‌های غربی از پیش برنامه ریزی شده بوده و نشانه یک استراتژی چندلایه از سوی غرب برای افزایش فشار به تهران برای هدایت به سوی توافق است. بر این اساس تحلیل شده است که این دست گزارشات با هدف فشار روانی بیشتر تهیه شده تا ایران در موقعیتی قرار بگیرد تا آخرین بسته پیشنهادی ویتکاف را بپذیرد.
ارسال نسخه به‌روز شده مذاکرات رم به تهران
در این میان سفر بدر البوسعیدی، وزیر خارجه عمان به تهران نیز مورد توجه قرار گرفته است، وب‌سایت آکسیوس که اغلب اخبار محرمانه مرتبط با پرونده هسته‌ای ایران را منتشر می‌کند درباره محتوای این سفر نوشته است که آمریکا به دنبال این است که منبع مشترک پیشنهادی(کنسرسیوم) برای غنی‌سازی اورانیوم به خارج از ایران منتقل شود.
این خبر پیوست نیز دارد، جایی که سخنگوی کاخ سفید، کارولین لویت، اعلام کرد که استیو ویتکوف، فرستاده کاخ سفید، روز شنبه پیشنهادی «جزئی و قابل‌قبول» برای توافق هسته‌ای به ایران ارسال کرده است.
پیشنهاد مکتوب آمریکا از طریق رابط عمانی البته دارای موارد جدیدی نبوده و تنها نسخه به‌روزشده از نتیجه دور اخیر مذاکرات بین ایران و آمریکا است که هفته گذشته در رم برگزار شد. پیش از این تهران پس از ارائه پیشنهاد شفاهی توسط ویتکوف در دور چهارم مذاکرات (سه هفته پیش) و تشریح جزئیات آن در دور پنجم، خواستار دریافت موضع کتبی آمریکا شده بود که این نسخه توسط بوسعیدی به ایران رسیده است.
این پیشنهاد در حالی به دست ایران رسیده که کمپین رسانه‌ای غرب علیه تهران در بالاترین سطح خود با هماهنگی آژانس اجرایی شده است. همچنین برخی اخبار حکایت از آن دارد که نسخه کنسرسیوم علاوه بر تضاد با منافع ملی و خطوط قرمز حاوی پیشنهادی است که در آن کشوری مبداء غنی سازی قرار گرفته است که به صورت مستقیم رقیب منطقه‌ای ایران محسوب می‌شود!
عراقچی در یادداشتی در پلتفرم ایکس درباره سفر مقام عمانی به تهران، پیشنهاد مکتوب ویتکاف و مغایرت آن با خطوط قرمز نوشت:
ایران به طور مناسب و متناسب با اصول و منافع و حقوق ملت ایران پاسخ این پیشنهاد را خواهد داد. وی خاطرنشان کرد که مبنای برخورد تهران با موضوع غنی سازی اورانیوم تنها یک محور مشخص است و آن، رد سلطه جویی بیگانه بر اساس مبانی و اصول انقلاب اسلامی است، آمریکا نمی تواند صرفا بر اساس ترس‌های واهی خود، ملت ایران و نسل آینده ما را از حقوق خود محروم کند و انرژی هسته ای صلح آمیز حق مسلم ایران است.
طیفی از کارشناسان اعتقاد دارند، پیشنهاد کنسرسویم سازی درباره غنی سازی که متأثر از مواضع گذشته آمریکا در مذاکرات است است، درباره خط کنسرسیوم بیان چهار نکته ضروری است:
۱- در حالی که هنوز مواضع آمریکا شفاف نیست، انتقال پیشنهاداتی چون کنسرسیوم غنی سازی دادن آدرس غلط محسوب می‌شود.
۲-به دلیل ابهام و تغییرات مکرر در مواضع امریکا هیچ چشم اندازی برای توافق سریع وجود ندارد.
۳-موضوع کنسرسیوم غنی سازی در یکی از جزایر ایرانی یا بیرون از مرزها که رویترز از آن سخن گفته اساسا کذب است.
۴-به نظر می‌رسد هدف رسانه‌های غربی دستاوردسازی غیرواقعی برای ترامپ به منظور استفاده داخلی است.
۵- بسته پیشنهادی آمریکا نه تنها بن‌بست شکن نیست، بلکه در سایه گزارش مغرضانه آژانس و تهدید مکانیسم ماشه، بیشتر به یک بازی چندلایه شبیه است.
مذاکرات عمان از نگاه ایران دربرگیره مجموعه تحرکاتی است که متوازن بوده و باعث افزایش تعادل در روندهای موجود گردد، اما به نظر می‌رسد که پیشنهاداتی چون کنسرسیوم نه تنها سازنده نبوده بلکه با هدف بن‌بست سازی طراحی شده باشد.
همچنین تهران، با شفافیت و حسن نیت در مذاکرات عمان، که از آوریل ۲۰۲۵ آغاز شده، نشان داده که به دیپلماسی پایبند است، اما زیر بار تحمیل نیز نخواهد رفت، از نگاه ایران در مذاکرات عمان درها به سوی طرف آمریکایی قفل نیست اما این قفل نبودن به معنای باز بودن آن نیز نخواهد بود!
