از جنگ تحمیلی تا صلح تحمیلی

به گزارش افکارنیوز، تاریخ نشان داده است که تجربه‌ صلح تحمیلی کمتر از تجربه‌ جنگ تحمیلی تلخ نبوده است. همان‌گونه که جنگی که به کشور تحمیل شود، منافع ملی را تهدید می‌کند، صلحی که بر پایه‌ی زور، تهدید و نابرابری بنا شود، چیزی جز استمرار جنگ در لباسی دیگر نیست. 

به همین دلیل، جمهوری اسلامی ایران با راهبری داهیانه رهبر معظم انقلاب صریحاً تأکید کرده که با صلح تحمیلی، همان‌گونه که با جنگ تحمیلی مقابله کرد، برخورد خواهد کرد.

در واقع صلحی که با زبان موشک و تهدید نظامی پیشنهاد شود، در واقع پذیرش شروط دشمن بدون درگیری مستقیم است. این نوع از مصالحه، ابزار فریب است، نه راه‌حل. استکبار جهانی در بحبوحه جنگ ایران و اسرائیل سعی دارد با استفاده از واژه‌ی صلح ابزاری برای دیکته‌کردن منافع راهبردی خود بسازند.

در این میان، ضعف در پذیرش صلح، نه تنها پایان جنگ نیست، بلکه آغاز فشارهای بیشتر، تحریم‌های گسترده‌تر و تهدیدات عمیق‌تر خواهد بود.

حمله و تجاوز آمریکا در خمایت از اسرائیل به ایران با دستور ترامپ نشان داد ایالات متحده تمام قد در کنار اسرائیل ایستاده و مطمئنا ضربه سختی از ملت ایران دریافت خواهد کرد.

 دشمنان ایران، به‌ویژه ایالات متحده، به‌جای تنش‌زدایی، مسیرهای تازه‌ای برای فشار و تضعیف ساختاری کشور در پیش گرفتند. بنابراین، صلح بدون اقتدار، تنها نقطه پایان بر میدان نبرد نیست؛ بلکه آغاز جنگی پنهان‌تر و پیچیده‌تر است.

صلح در زمانی مفهوم دارد که پیوست احترام متقابل و عزتمندانه باشد اگر نه صلح با شرط و شروط همزمان با حمله نظامی نه‌تنها فاقد مشروعیت است، بلکه نوعی معامله بر سر امنیت ملی تلقی می‌شود ، معامله‌ای که جمهوری اسلامی ایران هرگز وارد آن نخواهد شد.

در دنیای امروز، تسلیم هرگز تضمین‌کننده امنیت نیست. آن‌چه امنیت‌آور است، بازدارندگی واقعی، اقتدار در صحنه و استقلال در تصمیم‌گیری ملی است. ایران با اتکا بر توانمندی‌های دفاعی، حمایت مردمی، و تجربه تاریخی مقاومت، به‌خوبی آموخته که ایستادگی، نه به معنای جنگ‌طلبی، بلکه ابزار صلح پایدار و جلوگیری از سلطه‌گری است.

جمهوری اسلامی ایران، صلح تحمیلی را نوعی جنگ خاموش می‌داند و معتقد است که تنها صلحی که بر پایه عدالت، احترام و توازن قدرت شکل بگیرد، می‌تواند منافع واقعی ملت‌ها را تضمین کند. در غیر این‌صورت، «پذیرش صلح تحمیلی» تنها عقب‌نشینی در برابر زیاده‌خواهی است و ایران چنین عقب‌نشینی‌ای را برنمی‌تابد.

صلح تحمیلی همانند جنگ تحمیلی می ماند و ایران مقتدر هیچگاه زیر بار فشار صلح تحمیلی نخواهد رفت.