پشت‌پردۀ پیشنهاد اجاره ۱۰۰ سالۀ کریدور زنگزور به ترکیه و آذربایجان، طرحی آمریکایی با ظاهری دیپلماتیک و باطنی ژئوپلیتیکی است.
این پیشنهاد توسط «تام باراک» هم‌پیمان ترامپ مطرح شده؛ فردی که از نفوذ بالایی در حلقۀ سیاست خارجی آمریکا برخوردار است.
دالان زنگزور، مسیری ۳۲ کیلومتری میان آذربایجان و نخجوان است که ترکیه می‌خواهد از آن برای اتصال به آسیای مرکزی استفاده کند.
در ظاهر، مسیری ترانزیتی؛ اما در واقع ابزاری برای نفوذ پایدار آمریکا و ناتو به مرزهای شمالی ایران. این طرح می‌تواند جایگزین مسیرهای ارتباطی ایران با ارمنستان شود و تهران را از معادلات این منطقه کنار بزند.
این طرح در صورت اجرا، مثلث عبری-آمریکایی-ترکی را در مرزهای ایران شکل می‌دهد؛ الگویی برای محاصرۀ آرام و خزنده.
هرچند ارمنستان این پیشنهاد را رد کرده و ایران نیز بر ثبات ژئوپلیتیک منطقه تأکید دارد، اما تحرکات آمریکا و متحدانش نشان می‌دهد که پروژه‌های فشار هوشمندانه جایگزین جنگ‌های آشکار شده‌اند.
