سفر رئیس‌جمهور ایران به پاکستان اولین سفر دوجانبه این مقام سیاسی به یک کشور خارجی پس از جنگ 12روزه است.البته پرشکیان پیش از این به آذربایجان هم سفر کرده است که این سفر برای شرکت در اجالس اکو بود. مقدمات سفر آقای پزشکیان به پاکستان پیش از جنگ طراحی شده بود و این سفر در پاسخ به حضور شهباز شریف نخست‌وزیر پاکستان در ایران بود.
وی افزود: همواره موضوع ارتباط ایران و پاکستان و برقراری ارتباط دیپلماتیک تهران-اسلام‌آباد از دیرباز به عنوان یک اولویت شناسایی می‌شد. اما در برهه‌هایی از زمان این موضوع به دلایل برخی مسائل کلان جهانی و حتی منطقه‌ای با چالش‌هایی همراه بود. اما در دوسال اخیر شاهدیم که دو طرف قصد دارند با همکاری فزاینده در جهت رفع مشکلات مرزی که تبدیل به بحران شده بود قدم‌هایی بردارند. این موضوع در دولت شهید رئیسی نیز به شدت مورد توجه بود و هم خود ایشان و هم شهید امیرعبداللهیان که وزیر امور خارجه کشور بودند سفرهایی به پاکستان داشتند. در یکی از سفرهای آخر شهید رئیسی تفاهمی مبنی بر حضور افسران رابط در دو طرف مرز منعقد شد و با حضور این افسران در زاهدان و تربت شاهد بودیم که موضوع نا امنی‌ها کاهش چشمگیری یافت.
او اشاره داشت: در طول جنگ 12 روزه، رویکرد پاکستان حمایت و پشتیبانی از مواضع جمهوری اسلامی ایران بود و جامعه پاکستانی نیز این حمایت را پیگیری نمود. در کنار ریشه‌های تاریخی، فرهنگی و دینی که بین دو کشور وجود دارد و موجب شد که جامعه پاکستان از جمهوری اسلامی و مردم ایران حمایت نمایند؛ مسأله تنفر و انزجار نهفته و ریشه‌دار پاکستانی‌ها از اسرائیل مزید بر علتِ حمایت آن‌ها از ایران شد. طبیعی است که در جنگ بین یک دوست دیرینه و یک دشمن قدیمی، پاکستانی‌ها طرفِ ایرانی‌ها را بگیرند و این موضوع هم در سطح دولت و هم در سطح اجتماعی برجسته شد.
صفری گفت: مسأله روابط اقتصادی بین دو کشور یکی از مهم‌ترین مسائل است که بی‌شک در این سفر به آن پرداخته شده است. ایران و پاکستان با یکدیگر روابطی اقتصادی قریب به دو میلیارد دلاری را برقرار ساخته‌اند که البته دو طرف نسبت به سطح این همکاری‌ها راضی نبوده و سعی دارند تا با رفع موانع موجود مثل تحریم‌ها و روش‌های مخصوص به اینکار موضوع تجارت بین دو کشور را ارتقا ببخشند.
تحلیلگر مسائل بین‌الملل تأکید داشت: باید در نظر داشت که چین یکی از همکاران راهبردی اقتصادی با ایران است و از این منظر پاکستان کشوری است که راه زمینی این ارتباط تجاری را در اختیار می‌گذارد. از این نظرگاه با توجه به همکاری‌های چین و پاکستان مثل کریدور چین-پاکستان، برای ایران فرصت‌های قابل توجهی بر قرار خواهد شد. ضمن اینکه این نوع رفتارها و همکاری‌ها برخلاف نظری که وجود دارد و آن را رقیب ایران می‌شمارد، مثل رقیب‌تراشی برای چابهار به وسیله بندر گوآدر، چنین تصوری چندان صحیح نمی‌باشد. سه ضلع روابط نظامی، اقتصادی و روابط کلان بین‌المللی سه محور اصلی سفر آقای پزشکیان به پاکستان خواهد بود.
