به گزارش افکارنیوز، در راستای توسعه کمی و گسترش رقمی شبکههای تلویزیون، «شبکه آی فیلم» برای پوشش کشورهای عرب زبان منطقه در نظرگرفته شده است؛ شبکه‌ای که ظرفیت و پتانسیل بالایی برای کار دارد و به قول خودش در این مدت میان مخاطبان عرب زبان جای خوبی باز کرده است. اما آیا این شبکه تنها برای آن است تا مقابل شبکههای ام. بی. سی فارسی و امثالهم بایستد؟
اگر این طور است پس چرا دراین مدت به پخش سریال‌ها و فیلمهای سینمایی بسنده شده کرده؟ «آی فیلم» با توجه به گفته‌های مسوولان صداوسیما پتانسیل‌های خوبی دارد اما چرا از آنها استفاده مطلوب نمی‌شود و این گونه به راحتی فرصت‌ها هرز می‌روند؟ متاسفانه این روزها «آی فیلم» مانند گنجی می‌ماند که به کودکستان تبدیل شده است؛ یعنی بیشتر جولانگاه عرضه‌اندام بازیگران سینما وتلویزیون ایران و نمایش زندگی خصوصی و عمومی آن‌هاست در صورتی که اولا مخاطب عرب زبان چه لزومی دارد تا از سلایق و علایق شخصی یک بازیگر ایرانی که الگوی ناقص فرهنگی است مطلع شود ثانیا اگر هم
چنین برنامه‌هایی تولید می‌گردد باید در سایر شبکههای داخلی یا فرضا شبکه «تماشا» پخش شود نه شبکه‌ای برون مرزی.
متاسفانه هرچه نگاه می‌کنیم درمی‌یابیم که شبکه «آی فیلم» ارایه کننده سبک زندگی اسلامی برای کشورهای عرب زبان نیست و نتوانسته این رسالت را به‌خوبی دنبال کند حتی دراین شبکه پشت صحنه فیلم‌ها و سریال‌هایی که نشان داده می‌شد بازیگران ایرانی چندان تقیدی به رعایت اصول اسلامی ندارند، چگونه می‌خواهیم از ظرفیت‌های این رسانه بهره ببریم؟
خانم مجری که گاه گاهی برای خواندن پیامک‌های مخاطبان ظاهر می‌شود بیشتر مانکنی است که شوی لباس برای مخاطبان ایرانی و عرب به‌راه انداخته است؛ لباس‌هایی که او می‌پوشد غیرمتعارف هستند درست است. باید ذائقه مخاطبان مختلف را درنظرگرفت ولی قرارهم نیست تا خود را این قدرپایین بکشیم تا شاید مخاطبی از داخل یا خارج ما را بپذیرد. درصورتی که ما تنها یک کشور اسلامی حقیقی در دنیا هستیم که می‌توانیم سبک زندگی اسلامی را از طریق همین شبکه برای مخاطبان ارایه دهیم تا آنها خود را همتراز ما بالا بکشند اما با همه این احوال از این ظرفیت‌ها استفاده بهینه نمی‌کنیم. بعضی وقت‌ها
نمایش‌های وله مانند این شبکه به قدری نازل و سطحی هستند که گویی شعور مخاطب را نشانه گرفته‌اند بیشتر برای شبکه کودک نوجوان مناسب‌اند تا یک شبکه‌ای که پوشش برون مرزی دارد. از «آی فیلم» انتظاری بیشتر از شبکههای داخلی می‌رود جای چنین برنامه‌های دسته چندم و ساده‌انگارانه در آن اصلا جایز نیست.
مدیران صدا و سیما باید در نظر داشته باشند که کشورهای منطقه به‌خصوص عرب زبان نگاه و تصوری دیگری نسبت به ما دارند آن‌هم دربحبوبه بیداری اسلامی، مسلما تنها با شبکههای خبری مثل العالم، کوثر، سحر، پرس. تی. وی و… نمی‌توان اکتفا کرد و یا این‌که روزنامه‌ها به بیداری اسلامی بپردازند.
بیداری اسلامی شعار نیست، بلکه مساله‌ای جدی و مهم است که بارها ازسوی ولی امرمسلمین نسبت به آن تاکید شده است؛ بنابراین باید تفهیم و گسترش بیداری اسلامی با روش‌‌های دیگری کارکرد تا تاثیرگذاری بیشتری داشته باشد و چه چیزی بهتر است یک شبکه برون مرزی؛ در شرایطی که خانواده‌های مذهبی شیعه وسنی در منطقه و کشورهای اسلامی در تیررس تهاجم فرهنگی رسانه‌های غرب به‌خصوص هالیوود هستند و عملا هیچ وسیله‌ای ندارند تا نوجوانان وجوانان خود را به‌صورت مشروع و اسلامی سرگرم کنند آیا این‌جا رسالت شبکه «آی فیلم» خطیرتر و حساس‌تر نمی‌شود؟
لذا باید به‌جای این‌که بیشتر وقت شبکه را برای جولان دادن به زندگی چند بازیگر ایرانی اختصاص بدهند، به بومی‌سازی و اسلامی‌سازی فیلمهای هالیوودی بپردازند؛ یعنی فیلمهای سینمایی و سریال‌های مطرح هالیوودی را که صحنه‌های خشن، سکس و نامطلوب اخلاقی دارند وبا هنرمندی تمام توسط گروه دوبله، تدوین و جلوه‌های ویژه روان و سالم میشوند آن‌گاه به خانه‌های ما می‌آیند حالا همان فیلم‌ها را با زیرنویس عربی در شبکه «آی فیلم» برای خانواده‌های مسلمان کشورهای عربی پخش کنیم تا آنها هم بتوانند فیلمهای خوب هالیوودی را تطهیر شده و سالم ببینند آیا این درجذب مخاطبان
موثر نیست؟!شبکه «آی فیلم» می‌تواند پتانسیل خوب و مناسبی باشد تا سبک زندگی اسلامی و دغدغه‌های رهبر انقلاب دراین عرصه مهم را گسترش و تسری بدهد و همچنین از حریم آن حفاظت کند.
و خوشا روزی که مدیرانی که برای شبکههای برون مرزی درنظرگرفته میشوند حقیقتا نگاهشان را فراملی کنند و بدانند رسالت آنها تنها رفع تکلیف و گرفتن پست مدیریتی برای هدایت یک شبکه نیست، بلکه ارایه و گسترش سبک زندگی اسلامی ازیک کشوری با حکومت اسلامی برای کشورهای دیگر است و کمی هدفمند تربه خانه و خانواده اسلامی نگاه کنند.
