مذاکرات چندجانبه برای ورود با کارت بسیج

به گزارش افکارنیوز، دید و بازدید در روز عید، سنت است؛ سنتی که از قدیم‌ رسم بوده و چه به جاست که این سنت در روز ولادت پیامبر گرامی اسلام صورت می‌گیرد.

حالا بخواهد این دید و بازدید، خانوادگی باشد و یا در حسینیه نه چندان بزرگی در انتهای خیابان فلسطین که برای ادای این سنت محمدی، مسئولان و البته برخی از میهمانان نظام جمهوری اسلامی ایران، در محضر ولی فقیه باشند.

*دیر برسید، مسئولیت پای خودتان است


کارت دیدار که به دست ما رسید، تأکید کردند ساعت ۱۰ صبح آنجا باشید، ‌اگر دیر کنید، پشت صف ماندن بر عهده خودتان است.

بنا بر همین حرف بود که به خودم گفتم شاید یک ربع زودتر رسیدن، چندان دور از عقل نباشد چه اینکه بر حسب تجربه خبرنگاری می‌دانم همیشه مراسم‌ها با تأخیر شروع می‌شود اما صبح که به انتهای خیابان فلسطین رسیدم، دیدم که زرنگ‌تر و سحرخیزتر از من، خیلی‌ها هستند و صف ورود، حسابی شلوغ است.

حالا در این میان در نظر بگیرید که برخی‌ها تمام وسایل الکترونیکی شخصی خود را نیز همراه آوردند که جلوی بخش «تحویل وسایل» قیامتی را درست کرده است.

*شوخی های پدرانه با آش خورهای بیت


وسط این تجمع صبحگاهی انتهای خیابان فلسطین همراهان دیگری هم هستند من‌الجمله پیرمردی که خانه‌اش در محدوده حفاظتی است. آرام با عصای خود سمت مغازه‌های بالایی می‌رود تا شاید برای صبحانه خود خریدی کند و کاری به دیدار و این حرف‌ها ندارد.

با خود فکر می‌کنم شاید اعصاب او از دست این همه رفت و آمد خُرد باشد اما خنده‌ای که بر لب دارد خلاف این نکته را ثابت می‌کند و گاهی هم با سربازهای وظیفه که برای نگهبانی ایستاده‌اند، شوخی‌های پدرانه‌ای می‌کند که چقدر از خدمتت مانده و بقیه قضایا.

این وسط، ۲نفر هم در میانه خیابان با لباس ورزشی می‌دوند و لابد دویدن روز تعطیل برای ریه‌ها خوب است.

*مذاکره سنگین در لابی مسئولین


صف بازرسی‌ها که تمام می‌شود آرام وارد محوطه جلوی حسینیه می‌شویم. کفش‌ها را تحویل می‌دهیم و کارت‌های دعوت، پانج می‌شود. در این میان جلوی در ورودی حسینیه، پیرمردی است که در حال کلنجار رفتن با پاسدار جلوی در است.

کارت بسیج خود را بیرون آورده و می‌گوید من که تا اینجا آمده‌ام حداقل با همین کارت مرا به داخل راه دهید. پاسدار هم با لبخندی دستور مافوق را می‌گوید که فقط با کارت، امکان ورود است.

بالاخره بعد از چند دقیقه کلنجار، مافوق پاسدار هم می‌آید تا قضیه را ختم کند اما انگار این پیرمرد دست بردار نیست. مگر می شود با حفاظتی ها شوخی کرد.

دیگر نمی‌دانم پیرمرد به مقصود رسید یا نه چرا که صف طولانی بود و بقیه به دنبال وارد شدن به حسینیه بودند. جلوی در حسینیه، راه ۲ قسمت می‌شود بخش مسئولین و میهمانان عادی و کارت ما هم تا همان بخش میهمانان عادی جواب می‌داد.

*معاونین در مسیر عادی


نکته جالب در این میان این بود که بسیاری از معاونین وزارتخانه‌ها، اعضای شورای شهر و وزرای سابق از بخش میهمانان عادی وارد مراسم می‌شدند، حتی عراقچی مذاکره‌کننده ارشد هسته‌ای کشورمان هم از بخش میهمانان عادی وارد حسینیه شد.

برخی از میهمانان هم با خودرو، جلوی در حسینیه می‌رسند و از لاین مسئولین وارد محل مراسم می‌شوند.

بعد از بازرسی سوم جلوی در حسینیه بالاخره راه به درون پیدا می‌کنیم و دقیقاً در انتهای سالن می‌نشینیم چرا که تمام جلوی حسینیه پر شده است و من می‌مانم که این همه جمعیت کی آمدند.

*شیر و کیک برای پذیرایی صبحگاهی


در بدو ورود، با شیر و کیکی پذیرایی می‌شوید و به داخل راه پیدا می‌کنید.

چند ردیف آن طرف‌تر، هادی ساعی عضو شورای شهر تهران و دو، سه نفر آن‌ طرف‌تر منوچهر متکی وزیر اسبق امور خارجه نشسته است کم‌کم با پر شدن حسینیه، صدای صلوات‌ها به هوا می‌رود تا شاید زمان دیدار زودتر فرا برسد.

* صدای بی سیمی که بی موقع درآید


سر و کله محافظان که پیدا می‌شود یعنی آمدن آقا نزدیک است. یکهو بیسیم حفاظتی بغل دست ما خرخری می کند و همه نگاه ها را با تعجب به سمت وی برمی گرداند. بنده خدا هم اصلا به روی خود نمی‌آورد که لو رفته است. کار حافظتی است دیگر.

در این میان صف‌های جلویی و البته کناره‌های حسینیه نیز پر شده است برخی وزرای سابق همان جلو نشستند. مصطفی محمدنجار وزیر سابق کشور و سردار احمد وحیدی وزیر سابق دفاع از جمله همان‌ها هستند.

پرده‌ها کنار می‌رود. با صدای صلوات، مقام معظم رهبری وارد حسینیه می‌شود و پشت‌سر ایشان نیز رؤسای قوای سه‌گانه(اخوین لاریجانی، حسن روحانی) و آیت‌الله هاشمی رفسنجانی وارد می‌شوند. لاریجانی‌ها در یک سمت و روحانی و هاشمی در سمت دیگر آقا جای می‌گیرند و مراسم با تلاوت آیاتی چند از کلام‌الله مجید آغاز می‌شود.

*در دین سنی و در ولایت شیعه ایم

در این مراسم علاوه بر مسئولان سابق و فعلی، میهمانان بیست و هفتمین کنفرانس وحدت اسلامی نیز حضور دارند مفتی‌های سنی و علمای شیعه لبنان، عراق و سایر کشورها هم هستند.

یاد صحبت چند وقت پیش مفتی اعظم سوریه افتادم که می‌گفت «ما در دین همه سنی هستیم در ولایت همه شیعه.» و چه چیزی رساتر از همین حضور آنان در این مراسم که اقتدای آنها را به ولایت شیعه نشان می‌دهد.

علمای اهل سنت کشورمان نیز جزو میهمانان این مراسم بودند که به نمایندگی از مسلمانان اهل سنت کشورمان در این مراسم حضور داشتند. بعد از تلاوت آیاتی از کلام‌الله مجید و مدیحه‌سرایی برای پیامبر اکرم(ص) سخنرانی حسن روحانی رئیس جمهور اسلامی ایران شروع می‌شود؛ سخنانی که محور اصلی آن، وحدت شیعه و سنی بود حرف‌هایی که قبل‌تر از آن در کنفرانس وحدت اسلامی نیز بر آن تأکید کرده بود.

*عدالت حتی در تقسیم نگاه

سخنان روحانی که تمام می‌شود، با تکبیر، نوبت به سخنرانی رهبر انقلاب می‌رسد که بخش اصلی مراسم است. رهبری با لحن آرام و شمرده، ولادت پیامبر گرامی اسلام را تبریک می‌گویند و به سراغ سخنان اصلی خود می‌روند.

نکته جالب، توجه ایشان به تمام حسینیه است. حتی ما که در انتهای سالن نشسته‌ایم، گاهی وقت‌ها فکر می‌کنیم که مخاطب سخنان آقا، درست ما هستیم. شاید برخی فکر کنند که تنها توجه سخنران به ردیف جلو معطوف می‌شود اما مگر نه اینکه عدالت جزو خصوصیات فقیه جامع‌الشرایط است و اگر غیر از این بود باید تعجب می‌کردیم.

*عضو جدید تیم مذاکره کننده هسته‌ای


صحبتها که تمام می‌شود جمعیت برای نماز قامت می‌بندند.

در همین حین است که سرم را بر می‌گردانم. همان پیرمرد جلوی در را می بینم. مثل اینکه مذاکرتش به ثمر نشسته است. با خودم فکر می کنم این بنده خدا که حفاظتی‌ها را راضی کرد، شاید بد نباشد در هیئت مذاکره کننده ما هم باشد، توان مذاکراتیش بدک نیست.

مکبر که اللهاکبر میگوید، سنی و شیعه همه پشتسر رهبری به نماز میایستند، مگر نه اینکه امروز روز وحدت است و همین وحدت را میتوان در همین حسینیه کوچک امام، سیر دید.