سیاه بازی اپوزیسیون این بار وسط مستطیل سبز

کیهان نوشت:
پایگاه اینترنتی روزنت(وابسته به ضدانقلاب خارج نشین) در این باره نوشت: عقاب آسیا رفت، پرواز اسطوره و… اینها بخشی از تیترهای رسانه ها بود. ناصر حجازی قهرمانی ملی و قابل احترام بود، روحش شاد اما با دیدن این تیترها و صحنه ها چند سؤال خودنمایی می کند اول اینکه مگر ناصر حجازی ما قبل فوت و بیمارستان رفتن اسطوره نبود؟ آیا او زمان بازیگری و مربیگری اسطوره نبود اما وقتی به بیمارستان رفت و در کما رفت به اسطوره تبدیل شد؟ کارنامه ورزشی او پر از پیروزی ها و شکست هاست. آیا او آن زمان هم اسطوره بود؟ اما اگر اسطوره نبود پس چطور بعد از فوتش به اسطوره ای دست نیافتنی بدل شد؟

روزنت می افزاید: اگر ناصرخان حجازی اسطوره بود چند سؤال باقی می ماند. این معتقدان به اسطوره بودن حجازی در زمانی که او و فرزندش از سوی تماشاچیان و به قول ورزشی نویسان تماشاچی نماها مورد توهین قرار گرفت، این اسطوره دانان ناصرخان کجا بودند؟

ظاهرا ما همچنان دچار دو سندرم تاریخی هستیم، اولی سندرم جوزدگی و جوگیری است. خیلی از ماها که حتی یک روز هم در زمین بازی ناصر حجازی را ندیده ایم، تبدیل به تکریم کننده و سخن گوینده در مورد آن مرحوم شده ایم.

در واقع فضایی ایجاد شده تا به بهانه ناصر حجازی و فوتش به طرح خود بپردازیم. مایی که تا دیروز به هیچ وجه توهین به خانواده ناصر حجازی و خودش برایمان مهم نبود، به یکباره به ستایندگان حجازی بدل شدیم! ستایندگان ناصرخان که نه در واقع ستایندگان خود به نام ناصرخان!

سندرم دوم سوءاستفاده چی بودن ما از شرایط است که ظاهرا دوباره بدان گرفتار آمده ایم. ناصر حجازی یک ورزشکار بود. متعلق به هیچ گروه، دسته، حزب و تشکیلات سیاسی هم نبود بنابراین مراسم او نیز محل وزن کشی سیاسی نیست.
از سوی دیگر شبکه ضدانقلابی بالاترین نیز که یکی از رسانه های نقش آفرین و ناکام اپوزیسیون در زمینه سوءاستفاده از مراسم تشییع مرحوم حجازی بود، در تحلیلی نوشت: کلا خیلی باحال هستیم. خودمان لینک می دیم و دعوت می کنیم، بعد بعضی هایمان در مراسم شرکت می کنیم، در داخل استادیوم با صندلی های «بی شمار خالی» که برمی خوریم کمی جا می خوریم، اما از آنجا که ما کلا کارمان خیلی درسته(برعکس بقیه) به روی خودمان نمی آوریم.

پس كو آن حضور ميليوني كه وعده اش را داديم و به روي خودمان نياورديم؟ خداوكيلي با آنها هم كه شعر خواندند و شعار دادند كاري نداشتند. آخر مي شود چند هزار نفر را كه تازه خيلي هايشان به خاطر حجازي آمده بودند و نه دعوت ما، جاي جمعيت ميليوني سبز جا زد؟