در حالی اجلاس وزاری خارجه کشورهای غیر متعهد به پایان رسید که با عضویت کشور آذربایجان و فیجی در این پیمان، تعداد کشورهای عضو آن به ۱۲۰ کشور رسید و بدین ترتیب جنبش غیر متعهدها به بزرگترین سازمان متشکل از کشورهای مستقل پس از سازمان ملل متحد تبدیل شد.

به گزارش «تابناک»، اگر چه در اجلاس شانزدهم، مهم ترین تصمیم گیری جنبش عدم تعهد پیوستن دو کشور بود، اما این اجلاس بهترین مکان برای مذاکرات در جهت همگرایی کشورهای در حال توسعه و کشورهای کمتر توسعه یافته است؛ به طوری که وزیر خارجه ایران هم مذاکرات مفصلی را در این زمینه با همتایان خود در این جنبش انجام داد.

اما آنچه که اکنون اهمیت دارد، برگزاری اجلاس دور هفدهم این جنبش در ایران است، چه، قرار است بنا بر گفته منوچهر متکی وزیر خارجه سابق ایران، اجلاس دور هفدهم این جنبش در آبان سال ۹۱ در ایران و در سطح سران کشورهای عضو برگزار گردد.

در صورت وقوع چنین اتفاقی، اجلاس سال آینده سران کشورهای عضو غیر متعهد، بزرگترین جلسه بین المللی خواهد بود که تاکنون در جمهوری اسلامی ایران برگزار شده چرا که این سازمان در حال حاضر ۱۲۰ عضو دارد و برگزاری چنین اجلاسی حتی قابل قیاس با اجلاس سران کشورهای عضو کنفرانس اسلامی در سال ۷۶ نیست چرا که در آن سال در بهترین حالت ۵۷ کشور در اجلاس تهران شرکت داشتند و اجلاس سال ۷۷ هم که اصلا در سطح سران برگزار نشد.

نکته آنکه، از زمانی که خبر برگزاری اجلاس غیر متعهدها در ایران منتشر شد، تلاش ها برای ساخت سالنی که به گفته متکی قرار بود «داووس» ایران باشد آغاز شد. آن زمان منوچهر متکی در پاسخ به پرسشی درباره اینکه چگونه ایران می خواهد چنین کنفرانسی را با چنین وسعتی برگزار کند، گفته بود: «یا مکن با پیل بانان دوستی یا بنا کن خانه ای در خورد پیل». در واقع منظور متکی این بود کشوری که می خواهد اجلاس بزرگ بین المللی را میزبانی کند، لازم است تجهیزاتی را نیز در همان حد آماده کند.

بنابر این گزارش، تلاش ها برای ساخت چنین مجموعه ای آغاز شد و از ابتدا قرار بود این پروژه در جزیره کیش ساخته شود تا سال آینده پذیرای سران کشورهای جنبش عدم تعهد باشد، پروژه ای که با عنوان تالارهای بین المللی کیش، به دلیل وقوع تخلف و مفاسدی در چگونگی واگذاری آن، اکنون متوقف شده و پرونده آن هم اکنون در سازمان بازرسی کل کشور در حال بررسی است و حتی در خبرها آمد که برخی متهمان این پرونده نیز به خارج از کشور متواری شده اند.

این در حالی است که هم زمان با آغاز انجام این پروژه در کیش، ذاکر اصفهانی استاندار اصفهان در نشست خبری خود در ۱۵ فروردین همین امسال، اعلام کرد که قرار شده محل برگزاری اجلاس سران غیر متعهدها به جای کیش در اصفهان ساخته شود و بنا بر این دولت تعهد کرده ۱۰۰ میلیارد تومان برای ساخت این سالن بپردازد و بقیه را بخش خصوصی در مدت ۱۸ ماه آماده بهره برداری کند.

اینک اما آنچه مشخص است اینکه محلی که قرار بوده در حد پذیرایی از سران ۱۲۰ کشور ساخته شود، در کیش به دلیل تخلفات گسترده متوقف شده و از ساخت آن در اصفهان هم خبری نیست.

حال محل سوال اینجاست که با توجه به اینکه نباید فراموش کرد که مرمت و بازسازی ورزشگاه نقش جهان در اصفهان نزدیک به یک دهه است که در حال انجام بوده و هنوز هم عملی نشده و علاوه بر این همگان به یاد دارند که سالن اجلاس سران کنفرانس اسلامی، در هنگام برگزاری به خاطر بارندگی، آب از سقف آن می چکید و باعثآبروریزی برای کشورمان گردید آیا ما این توانایی را نداریم که یک پروژه ملی را بدون وقوع هرگونه مفسده ای و بر اساس زمان بندی خاص انجام دهیم؟

چرا پروژه های ملی کشور را قربانی ندانم کاری اشخاص می کنیم و بعد هم انتظار داریم نقشی مهم را در روابط بین الملل در سطح جهان و منطقه ایفا کنیم؟!