تشبیه روحانی به جگر فروش توسط جامعه شناس وابسته به آمریکا

گروه سیاسی، وی در طی مطلبی که در صفحه فیس بوک خود منتشر کرد رییس جمهوری را با جگرکی مقایسه کرد.

به گزارشافکارنیوز، قاضیان در این مطلب نوشته است: " حسن روحانی، رئیس جمهور، اخیراً به مخالفان گفت‌و‌گوهای هسته‌ای که، ترسان و لرزان، دلواپس مذاکرات هسته‌ای هستند گفته است که می‌توانند به جهنم بروند. این دومین باری است که رئیس جمهور به صراحت مخالفانش را می‌نوازد. بار اول که مخالفان را بی‌سواد نامید آن قدر آشفته به نظر نمی‌رسید که این بار عصبانی نشان می‌داد. عصبانیت رئیس جمهوری که نتوانسته در برابر پیشروی مداوم مخالفانش در یک سال گذشته تدبیری نشان دهد و امیدی بیافریند، قابل درک است. "

در بخشی دیگر از این مطلب آمده است: درست است که آقای روحانی می‌گوید وظیفه دولت بردن مردم به بهشت نیست، اما گسیل مخالفان به جهنم هم علی القاعده از مسوولیت‌های دولت به شمار نمی‌رود. آقای روحانی احتمالا هنوز فراموش نکرده است که سهمی از اقبال رای دهندگان به او ناشی از رویگردانی از سخافت کلامی رئیس جمهور قبلی بود که از ریختن آب به محل سوزش حرف می‌زد و از پاره شدن «قطع نامه دون». موافقان رئیس جمهور که این سخنان او را می‌شوند و کوتاهی‌های دولت را در برابر هجوم مخالفانش می‌بینند ممکن است خوشحال شوند و جگرشان خنک شود.اما کار سیاستمدار، آن هم رئیس جمهور، حال آوردن جگر موافقان یا کباب کردن دل مخالفان نیست.ماکس وبر، جامعه‌شناس آلمانی، از تفاوت‌های سیاستمدار و روشنفکر حرف زده است و ما باید از تفاوت سیاستمدار و جگرکی سرگذر حرف بزنیم.

وي ادامه داده است:رئیس جمهور یک کشور در وهله نخست سیاستمدار است یا باید باشد. سیاست مدار با عمل کار را پیش میبرد و حرف برای او به مثابهی آتش تهیه است برای انجام عملیات. وقتی سیاستمداری در عرصهی عملی دستش از ابتکار عمل کوتاه است، حرف زدنهایی از این دست فقط برایش اسباب زحمت بیشتر و عقب نشینیهای بیشتر فراهم میکند. مخالفان او، به پشتگرمی رهبری، چاک دهانشان خیلی بازتر از رئیس جمهور است. پس او در عرصهی فحاشی سیاسی هم کاری از پیش نخواهد برد چنان که در عرصه عمل کار چندانی پیش نبرده است. برای رئیس جمهوری که با امید و تدبیر مصدر کار شده است، زمان مترصد ناامید کردن رای دهندگان از تدبیرهاست، حتی زودتر از آنکه بشود تصور کرد.