به گزارشافکارنیوز، این فرد همچنین گفته است: جریان حاکم سیاسی نیز به گونه‌ای بود که فشار زیادی می‌آورد. بنابراین امام باقر(ع) از هر گونه کار سیاسی پرهیز کرد و به تربیت شاگردان، طرح مسائل اخیر اسلام و مبارزه با بدعت‌ها پرداخت!


*با خوانش صحبت فاضل میبدی، این سؤال به ذهن خطور می‌کند که اگر تنها کار سیاسی امام باقر(ع) تغییر سکّه‌های رایج در جهان اسلام! بوده است پس اساساً چرا آن امام همام توسط خلیفه وقت اموی به شهادت رسید؟!

از سوی دیگر، محدود دانستن فعالیت‌های آن امام همام به تربیت شاگرد و مسائل علمی صرف نیز ممکن است به این معنا تلقی شود که سیاست و دیانت از یکدیگر منفک‌اند و دامن پس کشیدن در صورت پرزور بودن جائر و قدرت‌های برتر یک ضرورت است که حتی توسط امام معصوم نیز رعایت می‌شود!

علاوه بر این، به نظر می‌رسد گوینده در بخش‌های مختلف زندگی امام پنجم شیعیان تدقیق لازم را نداشته است.

صحبت‌های صریح محمدبن‌علی(ع) درباره غاصب بودن عمربن‌عبدالعزیز، پاسخ آن حضرت به زراره مبنی بر اینکه ولایت اصلی‌ترین رکن نگه‌دارنده اسلام است، زنهار علی‌الدوام باقرالعلوم(ع) درباره دوری‌گزینی مردم از حاکمان وقت، نفی صریح ولایت ستمگران و … آیا چیزی جز فعالیت سیاسی مطلوب در تفکر شیعه معنا دارد که جملگی نیز در بیانات شریف آن شکافنده‌ی علوم و عالم به تأویل تمثل یافته‌اند؟!

آیا گوینده، قضیه‌ی بازداشت و زندانی شدن وجود مقدس آن نور تابنده و سلاله پاک رسول خاتم(ص) توسط هشام ملعون را نشنیده یا نخوانده است که چطور در سخنانی شجاعانه در مقابل آن قدرت جائر، حضار و درباریان را به اطاعت از ولایت خود فراخواند و مورد غضب قرار گرفت؟!

گفتنیست، غیر از فاضل میبدی، سایت ویکی‌پدیا نیز فعالیت‌های امام باقر(ع) را صرفاً یک تفسیر قرآن و یک رساله حج در کنار «ضرب سکه در قلمرو اسلامی»! عنوان کرده است.

متأسفانه چندی است که برخی معاریف جریان سیاسی خاص، اقدام به تفاسیر خاصی از اقدامات و سیره ائمه اطهار(س) می‌کنند.

مدتی قبل از جانب یکی از همین چهره‌ها بصورت علنی عنوان شد که عملکرد ائمه(س) پس از عاشورا عقلانی‌تر و عاشورا به اربعین تبدیل شده است!

همین سخنان در ایام محرم و صفر و در یکی از گردهمایی‌های یک بنیاد اصلاح‌طلب نیز مجدداً تکرار شد.

نکته آنجاست که تفاسیر خاص مذکور، دقیقاً منطبق بر خواستهها و سبک سیاسی فعلی جریان خاص و شارح آنها هستند.