به گزارش افکارخبر، محمدعلی نجفی در بیستمین سالگرد تاسیس کارگزاران سازندگی ضمن سیاه‌نمایی علیه دولت سابق گفته‌است: خدا می‌داند که اگر این دولت بر سر کار نمی‌آمد چه وضعیت اسفناکی بر کشور حاکم می‌شد.

دولت خیلی حرف‌ها را نزد تا دشمنان سوءاستفاده نکنند. الان نمی‌شود در مورد خیلی از مسائل صحبت کرد همان‌طور که دولت این کار را نکرد تا دشمنان از آن سوءاستفاده نکنند. از طرفی هم مخالفین داخلی تمام تلاششان را می‌کنند تا در حد امکان از شرایط سوءاستفاده کنند. فرصت حاصله از توافق هسته‌ای حاصل مجموعه تلاش کل نظام بوده است. در راس آنها هم اگر حمایت مقام معظم رهبری نبود مذاکرات به نتیجه نمی‌رسید و تیم مذاکره‌کننده نمی‌توانست از پس دشمنان داخلی و خارجی بربیاید.

وی گفت: اگر دوباره در ۵ سال برنامه ششم هم وقتمان صرف دعواهای دلواپسان شود کار مملکت پیش نمی‌رود. دولت فرصتی لازم دارد تا بتواند مدیریتش را در دوران پس از تحریم اعمال کند. من فکر می‌کنم از سال ۹۵ تغییرهای اساسی در شاخص‌های کلان اقتصادی رخ می‌دهد و وضعیت اقتصادمان بهتر خواهد شد.

نجفی جزو تصمیم‌گیران اصلی حلقه اصلاح‌طلبان در سال ۹۲ بود و به صراحت اذعان کرده که روحانی اصلاح‌طلب نبوده و در زمره نامزدهای اصلاح‌طلبان قرار نداشته است. وی پس از انتخاب روحانی، به عنوان وزیر آموزش و پرورش به مجلس معرفی شد که رأی اعتماد نمایندگان را کسب نکرد و به معاونت ریاست‌جمهوری و ریاست‌ سازمان میراثفرهنگی و گردشگری رسید. نجفی مدتی بعد استعفا داد و از سوی روحانی، دبیر ستاد هماهنگی اقتصادی دولت شد. پس از استیضاح و برکناری فرجی‌دانا، محمدعلی نجفی به مدت ۹۵ روز سرپرست وزارت علوم بود و ظلم فاحش به ۳ هزار بورسیه - که مورد اعتراض شدید رهبر معظم انقلاب قرار گرفت - در همین دوره سرپرستی وی انجام شد.

ادعای نجفی مبنی بر اینکه نباید برای انتقادهای دلواپسان وقت صرف کرد، در حالی است که غلامحسین کرباسچی دبیرکل کارگزاران یکی از همین دلواپسان است چنان که اواخر فروردین امسال در مصاحبه با روزنامه شرق ضمن انتقاد شدید از بی‌تحرکی بخش‌هایی از دولت و گره زدن بی‌ربط همه مشکلات به تحریم‌ها تاکید کرد: «قطعاً بخشی از فعالیت‌های دولت، با رفع تحریم‌ها با کیفیت‌ بهتری انجام می‌شود، اما در شرایط تحریم‌ هم نباید این گونه باشد که مسئولیت‌ها را از دوش خودمان برداریم و تا بگویند که چرا فلان کار را نکردید، بگوییم تحریم هستیم.

در هر شرایطی حتی در شرایط تحریم کارهایی هست که می‌شود انجام داد و نباید آن کارهایی که می‌شود را به بهانه تحریم از سر باز کنیم. دلمان باید برای اداره کشور شور بزند … باید دلمان بیشتر از این چیزی که هست شور بزند. من البته مثال وزارت راه را زدم، اما بقیه وزارتخانه‌ها هم همین گونه است. ما همین حرف را در وزارت کار و امور اجتماعی و برخی وزارتخانه‌های دیگر داریم. دولت باید ابتکار به خرج دهد و فکری در این‌باره کند.»

دبیرکل حزب کارگزاران با انتقاد شدید از سالخورده و بیتحرک بودن دولت یازدهم گفته بود: اینکه یک تعدادی آدم خسته و سالخورده بنشینیم و بلند شویم که نمیشود! اصلا فرض کنید که مناقشه هستهای هم حل شد، بعد از آن چه؟ این بیتحرکیها آدم را برای دولت نگران میکند. چشم بر هم گذاشتیم نصف مهلت این دولت گذشت. وزرا و شخص رئیسجمهور باید فکر کنند خروجی این دوره از دولت آن هم با همه امیدی که مردم به آن بستهاند، فقط در این خلاصه نشود که تحریمها برداشته شد. اگر هنگام تحریمها، تحرک ما اینگونه باشد لابد بعد از آن دیگر خیالمان راحت خواهد شد و میگوییم همهچیز هست، دیگر!