به گزارش افکارخبر، سعید شریعتی در مصاحبه با آرمان و در پاسخ به این سؤال که آیا بدنه اصلاحات خواسته معقول‌یافته است، گفت: اگر هرم جمعیت‌شناسی را بررسی کنیم در سال ۷۶ اوج جمعیت متولدان سال‌های ۶۱ و ۶۲ تازه به سن رأی رسیده بودند، به همین نسبت جامعه دارای اکثریتی بین ۱۶ تا ۲۵ سال بود. یک جامعه پر از شور و هیجان نشاط جامعه، فعالان سیاسی و اجتماعی را به سمت مطالبات حداکثری حرکت می‌داد ولی آن اکثریت در حال حاضر به سن ۳۴ و ۳۵ یعنی سن تفکر و تعقل و ملاحظه‌کاری رسیده است.
لذا می‌توان ادعا کرد که به همین میزان جامعه عقلانی شده است یعنی به همین مقدار که جامعه هیجانی دهه ۷۰ را داشتیم الان آن جامعه به سن میانسالی و عقلانی رسیده است و الان اگر آن حرف‌ها تکرار شود پذیرایی ندارد. بسیاری از دوستانی که به رئیس دولت اصلاحات اعتراض داشتند که کندروی میکند امروز به خوبی از روحانی حمایت می‌کنند. امروز ممکن است سقف مطالبات گذشته مطرح شود ولی جامعه همراهی نمی‌کند لذا ما باید خود را با نرم و متوسط جامعه همراهی کنیم، زیرا به همین نسبت مطالبات عقلانی شده است.
وی در عین حال در بخش دیگری از این گفت‌وگو خواستار حذف اکثریت مجلس نهم در انتخابات آینده شد و گفت: مجلس آینده باید هماهنگ با دولت باشد. متأسفانه مجلس نهم این همراهی را با دولت نداشته است، زیرا اکثریت نمایندگان مجلس موافق برنامه‌هایی که رئیس جمهور با ارائه آنها توانست رأی اخذ کند نیستند. اصلاحطلبان به دنبال این موضوع هستند که مجلس از این اکثریت خالی شود تا دولت بتواند برنامه‌های خود را جلو ببرد.
وی توضیح نداده که به هنگام هماهنگی دولت اصلاحات با مجلس ششم، مدعیان اصلاح‌طلبی چه گلی به سر مردم زدند که پس از آن به طور زنجیره‌ای در سال‌های ۸۱،۸۲، ۸۴،۸۶، ۸۸ و ۹۰ دچار شکست‌های پیاپی شدند و پس از آن به اکراه از آقای روحانی حمایت کردند در حالی که تأکید می‌کردند او اصلاح‌طلب نیست. البته کسانی چون اصغرزاده گفته‌اند که دولت روحانی را رحم اجارهای اصلاحطلبان می‌دانند.
همزمان با اظهارات شریعتی، روزنامه بهار(وابسته به حزب منحله مشارکت) در سرمقاله خود خواستار مواضع رادیکال از سوی روحانی شد و با ستایش از حمله وی به منتقدان نوشت: روحانی را همین گونه می‌خواهیم. مردم روحانی را این گونه می‌خواهند. چون انتقاداتشان در دوره اصلاحات نیز این بود که در مقابل رقیب نباید تا این حد مماشات کرد.
پیش از این برخی افراطیون از روحانی به عنوان کاتالیزور و از دولت وی به عنوان رحم اجارهای اصلاحطلبان یاد کردهاند. جمع میان سخنان شریعتی و سرمقاله روزنامه بهار این میشود که صلاح نیست اصلاحطلبان تظاهر به تندی مذموم نزد افکار عمومی کنند اما خوب است که روحانی را به رادیکالیسم و تقابل درون نظام- که اذهان را از افراطیون و نفوذیها منحرف میکند- سوق دهند!
