کدام قطعنامه‌های ضدایرانی «کاغذ‌پاره» شدند؟

پس از بیانیه مشترک اجرای برجام، از دیشب کلیه مفاد قطعنامه های 1696 (2006)، 1737 (2007)، 1747 (2007)، 1803 (2008)، 1835 (2008)، 1929 (2010) و 2224 (2015) خاتمه یافت. خب؟ چند نفر می‌دانند که این عبارت دقیقا به چه معناست؟ با هم مفاد قطعنامه‌های ضدایرانی را مرور می‌کنیم که حالا به موجب برجام لغد شده‌اند و می‌توان از آنها به عنوان پیروزی ملت یاد کرد.

1- قطعنامه 1696 (9 مرداد 85): ایران تمام فعالیت‌های مرتبط با غنی‌سازی و بازفرآوری از جمله تحقیق و توسعه را تعلیق نماید. کشورها از انتقال هرگونه اقلام، مواد کالا و فناوری که می تواند به فعالیت های مربوط به غنی سازی و بازفرآوری و برنامه های موشکی بالستیک ایران مربوط شود، جلوگیری کنند.

2- قطعنامه 1737 (2 دی 85): اعلام ممنوعیت تحصیل دانشجویان ایرانی در رشته‌های حساس مرتبط به مسائل هسته‌ای و موشکی

3- قطعنامه 1747 (4 فروردین 86): صادرات و واردات سلاح‌های سنگین به ایران و یا از ایران را ممنوع می‌شود. هیچ وام جدیدی به ایران ندهند.

4- قطعنامه 1803 (13 اسفند 86): از کشورهای عضو سازمان ملل متحد می‌خواهد که محموله‌های دریایی و هوایی به مقصد ایران و بالعکس را، اگر مشکوک به حمل مواد و تجهیزات ممنوعه باشند، مورد بازرسی قرار دهند.

5- قطعنامه 1929 (19 خرداد 89): ایران با این قطعنامه رسما زیر فصل هفتم منشور سازمان ملل متحد و بند 41 آن قرار گرفت. عمده کارشناسان داخلی و خارجی معتقدند این قطعنامه بدترین قطعنامه در طول تاریخ حیات شورای امنیت علیه یک کشور بوده است.

*- ممنوعیت فروش سلاح‌های نظامی به ایران (حتی از نوع متعارف)

*- اجازه بازرسی تمام محموله‌های هوایی و دریایی (حتی در دریاهای آزاد) به مقصد ایران و یا از این کشور به خارج را در صورتی که مظنون به این باشند که آن محموله‌ها حاوی مواد اتمی، موشکی یا نظامی ممنوع باشد و نیز اجازه توقیف آنها مبتنی بر شرایط تحریم خدمات مالی مرتبط با اشاعه سلاح هسته‌ای، بیمه، مسدود کردن دارایی‌ها،هوشیاری هنگام معامله با بانک‌های ایرانی و نهادهای سپاه و کشتیرانی، عدم سرمایه‌گزاری مشترک با بانک‌های ایرانی، جلوگیری از تاسیس شعب تازه بانک‌های ایرانی.