روزنامه وقایع اتفاقیه با طرح این مطلب که «چرخش مردم در انتخابات تکرارپذیر است» نوشت: اتفاقی که در سال 84 افتاد می‌تواند باز هم تکرار شود و اگر اصلاح‌طلبان برای آینده برنامه‌ریزی درستی نکنند، شکست دیگری در پیش خواهد بود. طبق آخرین آمار ارائه شده در سال 92، کل واجدین شرایط در ایران حدود 50 میلیون نفر بوده که از این تعداد حدود 9 میلیون نفر (8796466 نفر) ساکن تهران هستند، یعنی 18 درصد رأی‌دهندگان از تهران و 82 درصد از سایر شهرستان‌ها در انتخابات شرکت می‌کنند.
برنامه‌ریزی روی رأی شهرستانی‌ها که درصد بالایی از رأی دهندگان را تشکیل می‌دهند مغفول مانده و تجربه نشان داده است که اصولگرایان از همین خلأ سودجسته و با جذب آرای آنان به موفقیت دست می‌یابند.
بسیاری از نمایندگان اصلاح طلب وقتی به مجلس وارد می‌شوند فراموش کرده و با ورود به بحث‌های سیاسی و جناحی از حوزه انتخابیه خود غافل شده و این رفتار نه تنها در دوره بعد موجب شکست می‌شود بلکه تفکر اصلاح‌طلبی در آن حوزه را به عقب می‌راند.
این روزنامه اصلاح‌طلب با هشدار نسبت به تکرار تندروی‌های مجلس ششم نوشت: فراموش نکنیم، یکی از نقاطی که اصولگرایان در برخی دوره‌ها (مانند مجلس ششم) برای تخریب چهره اصلاح‌طلبان بر آن انگشت تأکید نهادند، تبدیل شدن مجلس به صحنه نزاع‌های جناحی و حزبی بود. نکته‌ای که اگر منصفانه به آن بنگریم چندان هم غیرواقعی نبوده و این نقد به عملکرد کلی اصلاح‌طلبان وارد بود... اصلاح طلبان باید هر بار که قدرت را در دست می‌گیرند، برای پاسخگویی به خواسته‌های مردم چاره‌ای بیندیشند و برای آینده خود، برنامه‌های مدون و جامع داشته باشند. در غیر این صورت باید شاهد ظهور دوباره و دوباره پدیده‌هایی نظیر احمدی‌نژاد باشیم و هر چه کاشتیم، بر باد رفته ببینیم.
روزنامه قانون نیز در مطلب مشابهی، از انفعال و لفاظی و بی‌کارنامگی دولت ابراز نگرانی کرد و نوشت:«گویا رسم شده است هر دولتی بر سر کار می‌آید اقدامات و سیاست‌های دولت قبل را مورد نقد قرار دهد و با چنگ زدن به اقدامات اشتباه گذشتگان در موقعیت مظلوم‌نمایی قرار گیرد تا بتوانند کارهای خود را زیر سایه آن حمله‌ها، آرامتر پیش ببرند.
اما امروز موضوع کمی متفاوت شده و حالا دیگر بازی از ردیف سربازها کمی جلوتر رفته و مقابله‌ها به سطح ژنرال‌ها و روسای جمهور کشیده است.
حسن روحانی هم که همواره این موضوعات را مورد نقد قرار می‌داده امروز در مقام پاسخگویی به شعارهای جدیدی که مطرح می‌شود برآمده است و حتی گذشت سه سال از عمر دولت هم نتوانسته از سطح انتقادات وی نسبت به دولت قبل بکاهد، این در حالی است که اقدامات دولت او در حوزه سیاست داخلی و اقتصاد چنگی به دل نمی‌زند.»
این روزنامه می‌افزاید: «دولت امیدوار بود با رفع تحریم‌ها، سال 95 بتواند سال گشایش اقتصادی باشد ولی سالی که نکوست...!»
قانون تصریح کرد: دولت و روحانی به انفعالی دردآور دچار شده‌اند چنان که روحانی و معاون اول وی به جای رسانه‌ها یک تنه وارد میدانی می‌شوند که بیشتر حاشیه است تا متن! رسانه‌های میلیاردی دولت که در بسیاری از زمینه ها از یک سایت خبری درجه چندم ضعیف‌تر کار می‌کند، نه توان ارائه خدمات دولت را دارند و نه جایگاه برابری با هجمه‌های یاران بهاری را!
این روزنامه زنجیره‌ای با طرح این سؤال که «اگر ظریف نبود چه می‌کردید؟» می‌افزاید: باید به آقای رئیس‌جمهور و کابینه آن گوشزد کرد اگر اقدامات ظریف در سیاست خارجی نبود، بدون شک مردم دل از این دولت کنده و نه به دنبال سیاست‌های گذشته بلکه دل را آماده شنیدن سخنان تازه‌تر از اعتدال می‌کردند. بدنه اجتماعی که رأی خود را به اعتدال داد، نمی‌خواهد دولت یازدهم اولین دولت یک دوره‌ای در ایران باشد که مردم او را حذف می‌کنند.
یادآور می شویم پیش از این برخی روزنامه‌ها و سایت‌های شبه اصلاح‌طلب و برخی حامیان دولت از احتمال تک‌دوره‌ای شدن ریاست‌جمهوری روحانی خبر داده‌اند.
