علی لاریجانی، رئیس مجلس شورای اسلامی که در مسکو به سر می‌برد، در سخنرانی خود طی نشست رؤسای مجالس اتحادیه اوراسیا عنوان کرد که باید برای این اجلاس یک مبنای تئوریک قائل باشیم زیرا ما شاهد مدل‌های رفتاری متفاوتی در سطح جهانی هستیم. هستیم.
لاریجانی گفت: مدل مدیریت واحد جهانی بعد از فروپاشی شوروی ایجاد شد، آمریکایی‌ها پیش‌قراول آن بودند و بعد از ایجاد بحران‌ها در منطقه شاهد عدم مقبولیت آن بودیم. زیرا آمریکایی‌ها خودشان مشکلی جهانی هستند. آنها نمی‌توانند تکیه‌گاهی برای هیچ کشوری باشند و همه جا بحران ایجاد می‌کنند.
وی افزود: در شرایط کنونی، تئوری دو قطبی دیگر فضایی برای آن مهیا نیست. جهان چند قطبی نیز اگر رقابتِ آن از جنس دو قطبی باشد موفق نخواهد بود. در این اتحادیه (اوراسیا) کشورها می‌خواهند ضمن استقلال و حفظ هویت خود یک رفتار همگرایی را سامان دهند. لذا باتوجه به اظهارات آقای نارشکین و اعضای دیگر، قابلیت‌های منطقه از جمله جمعیت ساکن در آن، ارتباطات، جغرافیا و کارآمدی تکنولوژیک، می‌توان نتیجه گرفت که قابلیت رشد در این منطقه وجود دارد. اگر این مبنای تئوریک را قائل باشیم این تبدیل به موفقیت می‌شود.
رئیس مجلس شورای اسلامی در ادامه گفت: علی رغم اینکه این نظریه قابلیت‌هایی دارد ولی مشکلاتی هم در اجرا دارد. مشکلات رفتار قیم‌مأبانه آمریکا و تحریم‌های اقتصادی از آن جمله است. مثل ایران که سال‌ها به سبب یک ادعا، تحت تحریم قرار گرفت و هم‌اکنون که تحریم‌ها را برداشتند و همزمان غنی‌سازی داریم، مشخص شد که ادعای آنها بی‌پایه بود. امروز علیه روسیه نیز همان تحریم‌ها را اعمال کردند که غیر قانونی است. این تیغ تحریم برای اتحادیه اوراسیا ایجاد خطر می‌کند، لذا اتحادیه باید باید با حفظ اتحاد و یکپارچگی جلوی خطر را بگیرد و با تحریم غرب مقابله کند.
وی گفت: نکته بعدی مسئله تروریسم در منطقه است. همه نگران هستند، بحران در سوریه، یمن، عراق و لیبی؛ این مشکلات را چه کسی بوجود آورده است. عامل مهم در این میان استفاده ابزاری آمریکا از تروریسم است. آنها می‌خواهند کشورها را به هم بریزند و این کار آنها بر روی کشورهای دیگر اثر می‌گذارد. لذا مسئله تروریسم دامنه وسیعی دارد و باید فکر کرد تا در این اجلاس‌ها یک سازوکاری از سوی دولت‌ها طراحی گردد. آنها باید با هم همگرا شوند و اطلاعات را با یکدیگر مبادله کنند. اگر سازوکاری نهاینه نشود، موفق نخواهیم بود. لذا باید اساسنامه خاصی و دبیرخانه‌ای را طراحی کنیم تا در صحنه بین المللی این نهاد پرتحرک ایجاد شده بتواند دولت‌ها را تحت تأثیر قرار دهد. لذا پیشنهاد می‌کنیم در این اجلاس یک کمیته‌ای ایجاد شود تا بر روی اساسنامه کار کنیم و ساختار نهادینه‌ای ایجاد کنیم.
