عبدالرسول زرین سال ۱۳۲۰ در یکی از روستاهای توابع استان کهگیلویه و بویراحمد متولد شد. در چهار سالگی پدر و در ۶ سالگی مادرش را از دست داد و پس از آن، سرپرستی‌اش را دایی‌او بر عهده گرفت.
نوجوانی بیش نبود که تصمیم به هجرت از دیارش گرفت. در سن ۱۵ سالگی بعد از طی طریق کوه و دشت تنها به اصفهان رسید و بعد از مدتی کار و تلاش تشکیل خانواده داد و در سن ۲۷ سالگی اقوامش را که در کودکی از آنها جدا شده بود، پیدا کرد.
در شهر اصفهان منزل و مغازه‌ای با شغل لباس فروشی در حوالی مسجد باباعلی عسگر تهیه کرد. در کنار کار، در تظاهرات ضدطاغوت شرکت می‌کرد و مزاحمت و تهدیدهای ساواک بر اراده محکم و مومنانه‌اش برای تحقق فرامین امام خمینی کوچکترین خللی ایجاد نکرد. پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران و تهاجم نظامی استکبار، او لباس رزم پوشید.
در این زمان عبدالرسول زرین که افتخار عضویت در سپاه اصفهان را داشت به غرب کشور اعزام شد و مردانه و هوشیارانه به سرکوب ضد انقلاب پرداخت. بعد از آن به جبهه جنوب شتافت و در کنار سردار شهید «حاج حسین خرازی» و سردار «رحیم صفوی» به نبرد پرداخت. در جبهه‌ها نقش منحصر به فردی ایفا کرد و در جنگ‌های نامنظم و دیگر عملیات‌ها به عنوان تک تیرانداز، نقش حساس و ظریف خود را بازی کرد و با ۷۰۰ شلیک موفق، صیاد خمینی لقب گرفت.
شهید حاج حسین خرازی، زرین را به خوبی می‌شناخت و درباره‌اش حرف‌های زیادی زده است. رابطه این دو رابطه پدر و فرزندی بوده و بارها همدوش با یکدیگر صحنه‌های پر خطر و نفس گیر را در کردستان و جنوب به چشم دیده‌اند. زرین بارها زخمی شده بود و۶۰ درصد از کار افتادگی داشت. شهید خرازی معافیت او را از رزم صادر کرده بود اما نشستن برای این رزمنده دلاور معنایی نداشت.
در منطقه بُستان و در هنگام هدف گیری، لاله گوشش مورد اصابت گلوله قرار گرفت اما زرین جان سالم به در برد.
شهید خرازی درباره زرین گفته است:« او قبل از شروع جنگ تحمیلی در کردستان و در گروه ضربت خیلی خوب خود را نشان داد. دیواندره شاهد دلاوری‌های اوست.» گروه ضربت به فرماندهی حسین خرازی به هر وحشت‌کده‌ای سرک می‌کشید و بارها با هنر این پلنگ کوهستان یعنی زرین، دشمن بیشترین آسیب‌ها را متحمل شد.
این تک تیرانداز بارها آتش بار دشمن را در ارتفاعات صعب‌العبور فقط با یکبار فشار دادن ماشه تفنگ « اس وی دی و اف پی کا» خاموش کرد. تا سال 62 به طور مداوم در بیشتر عملیات‌های جنوب و غرب حضور فعال داشت. مسئولیت‌های مختلفی از جمله فرماندهی گردان و محور را بر عهده داشت و گروه‌های مختلفی را آموزش داد و به عنوان تک تیرانداز بین گردان‌ها فرستاد.
این مطلب به تأئید حاج حسین خرازی رسیده است و قول اوست که شهید زرین به وسیله سلاح «اس وی دی» چند هزار دشمن بعثی را به هلاکت رسانده و چندین فرمانده عراقی را از میان برداشته است. او به تنهایی چندین تپه را تصرف کرده است. تپه‌هایی را که زرین تصرف کرده به نام خودش نامگذاری کرده‌اند. عبدالرسول زرین، به دلیل ترسی که در دل دشمن انداخته بود به «صیاد خمینی» معروف شده بود.
شهید خرازی در مورد دلاوری‌های زرین عنوان کرده است: «انگار که ایشان جنگی به دنیا آمده بود.» در جای دیگر هم او را «گردان تک نفره زرین» خطاب کرده بودند چون به اندازه یک گردان موثر بود.
سرانجام زرین در عملیات غرور آمیز خیبر حماسه سرایی کرد و در نهایت در اسفند ماه ۱۳۶۲ بر اثر اصابت ترکش خمپاره دشمن به شهادت رسید و بعداز سالها مجاهدت مزد جهادش را گرفت.
