وزارت بهداشت همواره با مشکل کمبود نیرو مواجه بوده است. با وجودی که نیروی متخصص در کشور به اندازه کافی وجود دارد ولی برخی مناطق همچنان با کمبود نیروی روبهرو هستند.
به گزارش افکار به نقل از تابناک، عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی افزود: این چالش از زمانی که بحثخصوصی‌سازی و شعارهای کوچک کردن دولت آغاز شد و از زمانی که بحثبیمه همگانی در سال ۷۲ مطرح شد، به وجود آمد.

پزشکیان نماینده مردم تبریز در مجلس شورای اسلامی همچنین تاکید کرد: در کوچک‌سازی بدنه دولت آنجاهایی را که بایدکوچک سازی می‌شد، کوچک نکردند، مثل سازمان هواپیمایی، مخابرات، صنایع و خودروسازی. به عنوان مثال صنعت خودرو کشور که خصوصی نیست، جلوی ورود خودرو را گرفته‌اند و هرچه را تولید می‌کنند به خورد جامعه می‌دهند. بیشتر این بخش‌ها وابسته به وزارت صنایع، نیرو و ارتباطات است. در وزارت بهداشت و درمان قرار نیست کسی از بیرون بیاید چرا که در داخل به اندازه کافی متخصص وجود دارد. در خصوصی‌سازی بیمارستان‌های دولتی که وظیفه پاسخگویی به مردم را داشتند، پرسنل لازم تأمین نشد و استانداردها پایین آمد.

این وزیر اسبق بهداشت ودرمان و آموزش پزشکی با بیان اینکه در زمان مسئولیت بنده نیز ۲۵ تا ۳۰ درصد پرسنل و کادر بیمارستان‌ها در استخدام وزارت بهداشت نبودند، اظهار داشت: هنگامی که وزیر بودم دولت چارت سازمانی را مشخص کرده بود اما مجوز استخدام نمی‌داد که در نتیجه بیمارستان‌ها مجبور بودند نیروی مورد نیاز را به صورت شرکتی، خدمتی یا روزمزد به کار گیرند تا بتوانند پاسخگو باشند. هزینه این پرسنل را نیز باید از درآمدهای خود تأمین می‌کردند و با کسری بودجه روبه‌رو می‌شدند و قادر به پاسخگویی مناسب نبودند. در اواخر دولت آقای خاتمی بر اساس بررسی‌های دکتر عارف و کارشناسان، دولت پذیرفت بهداشت و درمان برای ارایه خدمات بهتر باید نیرو استخدام کند.

وی خاطر نشان کرد: وزارت بهداشت در حال حاضر ۱۲۰ هزار نفر کسری نیرو دارد. بنا بر مجوزها، به ازای خروج دو نفر، مجاز به استخدام یک نفر بودیم که در مجلس مصوب شد به ازای خروج هر نیرو، نیروی جدید استخدام شد و علاوه بر آن، شصت هزار نفر دیگر استخدام شود ولی همچنان با ۱۲۰ هزار نفر، فاصله زیادی داشت.

در دولت فعلی نیز آقای احمدی‌نژاد دستور داد ۲۶ هزار پرستار استخدام کنند ولی عملا مجوزی برای این کار صادر نشده و اعتباری نیز برای آن در نظر گرفته نشده است و در قانون بودجه نیز تصمیمی در این مورد وجود ندارد، حال آن‌که دنبال مقصر می‌گردند تا مسئولیت را به دوش او بیاندازند. وقتی برای موضوعی اعتباری در نظر نگرفته‌اند و دولت در بودجه به این مورد توجه نداشته، در نتیجه وزارت بهداشت برای تامین نیازهای خود نمی‌تواند استخدام کند. ۲۶ هزار نفر مشکلی نیست می‌توانند صد هزار نفر استخدام کنند ولی باید اعتبار آن را در بودجه در نظر بگیرند تا بتوانند بر اساس آن، استخدام کنند.
رییس سابق دانشگاه علوم پزشکی تبریز، خاطر نشان کرد: مشکل اساسی از دیدگاه موجود است، این دیدگاه که دولت باید کوچک شود و چون این افراد باید در سیستم باشند و دولت نمی‌خواهد پرداختی انجام دهد. تأمین بهداشت‌و‌درمان و آموزش‌وپرورش وظیفه دولت است و حاکمیت باید در قبال سلامت مردم، پاسخگو باشد. بدون برق می‌توان زندگی کرد اما بیمار بدون درمان از بین خواهد رفت. سلامت مردم با همه مقولات متفاوت است. حاکمیت هم از نظر قانونی و هم از نظر عقل انسانی موظف است پاسخگوی سلامت مردم باشد. در دولت و مجلس بحث‌هایی صورت گرفته است تا چهارچوب‌هایی مشخص شود تا مشکل مردم حل شود. مشکل مردم با تأمین پزشک و پرستار حل می‌شود.

این نماینده فراکسیون اقلیت با اشاره به اینکه بیشتر بحثمجلس با دولت بر سر منابع است، افزود: تا منابع مالی نباشد، هر قانونی هم که نوشته شود، مشکلی را حل نمی‌کند، باید منابع مالی که برای ارایه خدمت لازم است، تأمین شود. پس از آن‌که منابع به درستی معین شود، باید این منابع مدیریت شود. این وظیفه دولت است که منابع را عادلانه تقسیم کند.
به دنبال آن هستیم که منابع به صورت سرانه و پزشک خانواده و جمعیت تعریف شده پرداخت شود که بحث‌های تخصصی لازم دارد و مدیریت باید روی آن کار کند. کار مجلس این است که سرانه مناسب برای مردم در نظر بگیرد و دولت را موظف کند به طور عادلانه این سرانه را بین مردم تقسیم کند.

وی در مورد کمبود نیرو در مناطق محروم و تراکم پزشکان در تهران گفت: اگر سهم استان‌ها به درستی و عادلانه توزیع شود و در تهران هزینه نشود، پرسنل و پزشکان نیز انگیزه حضور و خدمت در مناطق محروم خواهند داشت اگر توزیع منابع عادلانه باشد بین پرستار و پزشک نیز پرداخت عادلانه‌ای شکل خواهد گرفت.

وی در مورد حمله به پزشکان و پرستاران گفت: در صورت کمبود و نواقص کسی که در خط مقدم است، کتک خواهد خورد. پرستاران و نیروی کادر پاسخگوی مردم هستند در صورتی که مسئولیت کمبودها بر عهده آنان نیست.