در یادداشت مشاور فرهنگی حسن روحانی آمده است:«از جناب آقای دکتر سعید جلیلی نقل شده که فرموده اند : "باید در دانشگاه‌ها یک دوره برجام‌خوانی شروع شود، این بحث علمی است نه سیاسی. برجام یک سند ۱۵۹ صفحه‌ای مهم است که تا سال‌ها کشور درگیر آن است".
من دیروز در پاسخ به این امریه مطلب کوتاهی نوشتم که تفصیل آن اینک تقدیم می شود؛
کاش برادرمان که بدون هیچ حزب و بودجه ای به صورت آتش به اختیار و خودجوش مشغول رهبری و اداره دولت سایه هم هستند در کنار طعنه مدام به مذاکره کنندگان و برجام، گزارش متن مذاکرات و دستاوردهای سیاسی و نه صنعتی شش سال و نیم مذاکرات خود را منتشر می کردند ند تا امکان مقایسه دو رویکرد و دو عملکرد برای همگان فراهم شود.
پاسخ این درخواست محترمانه فحاشی و رجز خوانی هایی از قبیل نوشته های کامنت گذاران حرفه ای و فرمایشات همیشگی برخی آقایان نیست؛ سکوت هم مشکلی را حل نمی کند؛ ادعای محرمانگی هم با توجه به انتشار بخشهای مهمی از مذاکرات قبلی و بعدی پذیرفته نیست؛ این ادعا که غنی سازی بیست درصد حاصل مذاکرات است هم بی وجه می نماید چرا که آن یک دستاورد صنعتی است نه دستاورد تیم مذاکره کننده .
البته این تقاضا متوجه مذاکره کننده گان محترم قبل از ایشان یعنی آقایان روحانی و لاریجانی هم هست . مردم ایران حق دارند بدانند خوب یا بد چه شد که به برجام رسیدیم؛ چرا که برجام نه فقط حاصل یک مذاکرات دو ساله بلکه محصول یک فرایند بیست ساله و مجموعه ای پیچیده از راهبردها، تصمیمات و اقدامات موفق و ناموفق فنی و سیاسی است. همانگونه که برای فهم چرایی و چگونگی پذیرش قطعنامه ٥٩٨ باید کل تاریخ نظامی، سیاسی و اقتصادی جنگ را مطالعه کنیم، برای فهم چرایی و چگونگی برجام هم باید کل تاریخ سیاست و صنعت هسته ای ایران در پژوهشکده های تخصصی در فضایی به دور از عصبیت های سیاسی و جناحی و سازمانی مورد تحقیق و اعتبار سنجی قرار گیرد و سپس در اختیار دانش پژوهان و دانشجویان قرار داده شود.»
