با توجه به خروج آمریکا از برجام و توجه تیم مذاکره‌کننده به سه کشور اروپایی، مروری بر خاطرات هسته‌ای روحانی در مذاکره با تروئیکای اروپا (آلمان، فرانسه، انگلیس) که درنهایت منجر به شکست شد، خالی از لطف نیست.
روحانی در صفحه 65 کتاب خاطرات هسته‌ای‌اش درباره «پذیرش تصمیم اشتباه مسئولان» می‌نویسد: «در ایران، گاهی تصمیمات جنبه حیثیتی پیدا می‌کند، فکر می‌کنیم اعتراف به هرگونه اشتباهی به معنای پذیرش شکست خواهد بود، این یکی از بزرگ‌ترین اشکالات در نظام تصمیم‌گیری کشور است، هنوز در جامعه ما انتقاد جایگاه خود را پیدا نکرده است، فکر می‌کنیم وارد آوردن اشکال به یک تصمیم، مساوی با جهل و یا حتی خیانت تصمیم‌گیرنده است، درحالی‌که باید بپذیریم معمولا تصمیمات با نقص و خطا همراه هستند، اینکه در بسیاری از قوانین مصوب به ناچار پس از چند ماه یا چند سال نیاز به اصلاح پیدا می‌کنند، در بسیاری از موارد ناشی از مشکلات تصمیم‌سازی و تصمیم‌گیری در تصویب قوانین است.»
روحانی در ادامه می‌نویسد:
«باید انتقاد به یک «معروف» و کار شایسته تبدیل شود و انتقادکننده در انتظار تشویق باشد و نه تنبیه؛ تا به این نقطه نرسیم، به ناچار باید شاهد ادامه تصمیمات اشتباه مسئولین باشیم. بزرگ‌ترین شجاعت پذیرش اشتباه و خطا از طرف مسئولان است...»
