خبرنگار المانیتور در گزارشی با عنوان 'با توجه به اقدامات تلافی جویانه ایران نسبت به آمریکا، تنش در خاورمیانه افزایش می یابد' افزود: از 12 شرایطی که 'مایک پمپئو' وزیر امور خارجه ایالات متحده برای رسیدن به یک توافق جدید با ایران، اعلام کرد، هشت مورد آن مربوط به نفوذ منطقه ای تهران و حمایت از آن از بازیگران غیر دولتی در سوریه، عراق، لبنان، یمن و فلسطین بود. چرا که سیاست های منطقه ای ایران تبدیل به یک تهدید غیرقابل تحمل برای منافع آمریکا و متحدان آن شده است. از دید ایالات متحده، تهران به یک واشنگتن در منطقه تبدیل شده؛ ابرقدرتی منطقه ای که در تمامی ماجراجویی ها در سراسر آسیای غربی حضور دارد. لذا با توجه با این تنش ها، شکاف میان درخواست های ایالات متحده و ایران بزرگتر شده و امکان دستیابی به یک توافق در حال کاهش و امکان رویارویی مستقیم یا غیر مستقیم در حال افزایش است.
نویسنده این گزارش در ادامه آورده است: در واقع ایران، گمان می کند که واشنگتن از برنامه هسته ای تهران به عنوان خون بهایی برای رسیدن به آنچه متحدانش در منطقه نتوانستند بدست بیاورند استفاده می کند. اما یکی از منابع نظامی ایران در سوریه که نخواست نامش فاش شود در گفتگو با المانیتور اظهار کرد: 'موضوع اصلی سوریه است. چراکه آنها پس از اینکه نتوانستند به رغم صرف هزینه های هنگفت چند میلیارد دلاری، 'بشار اسد' رئیس جمهوری سوریه را از قدرت کنار بزنند، درصدد گرفتن انتقام از ایران و تضعیف برجام (برنامه جامع اقدام مشترک) برآمده اند'.
وی ادامه داد: حضور ایران در سوریه قابل مذاکره نیست و این سوری ها هستند که باید تصمیم بگیرند؛ آنها از ایران برای حضور در سوریه دعوت کرده اند و نه ایالات متحده و هیچ یک از متحدان آن و تعداد مستشاران ایرانی در سوریه محدود است.
از سویی، نابودی برجام از دید ایران یادآور تنش میان ایران و آمریکا پس از حمله واشنگتن به عراق در سال 2003 میلادی تحت ریاست جمهوری 'جورج دبلیو بوش' بود که وی در آن زمان ایران را 'محور شرارت' نامید و ایران را تهدید به سرنوشت مشابه همسایۀ غربی خود کرد. اما تهران در آن زمان، تحت حکومت اصلاح طلبان، با در پیش گرفتن مسیری مخالف، سیاستی ابتکار آمیز در عراق در پیش گرفت و همراه با گروه های دیگر به لحاظ مالی و نظامی از عراق در برابر نیروهای اشغالگر آمریکایی محافظت کرد و باعث تضعیف کنترل آمریکا بر عراق شد. در حال حاضر هم برخی از این گروه ها در سوریه با نام هایی همچون 'عصائب اهل حق' و 'کتائب حزب الله' یا با نام های جدید مانند 'جنبش نجبا' فعالیت می کنند.
اما برای ایران، حضور در سوریه خیلی بیشتر از صرف هزینه برای حفظ رژیم اسد و حمایت از امنیت ملی خود است. در واقع امنیت ملی در ایران را می توان به دو روش تعریف کرد: خنثی کردن هرگونه تهدید برای امنیت کشور و دیگری، تقویت نفوذ منطقه ای. از این رو، هرچه این نیروها قوی تر و انعطاف پذیرتر باشند؛ توانایی ایران در جلوگیری از تهدیدات بزرگتر قدرت های منطقه ای و جهانی نیز بیشتر می شود.
بنابراین شرایط مطرح شده توسط پمپئو در کنار تهدید آمریکا مبنی بر رساندن صادرات نفت ایران به صفر در واقع از سوی ایران، به عنوان یک تهدید برای ایجاد هرج و مرج در کشور و تهدیدی برای امنیت ملی ایران دیده می شود و در این بین تنها زمان مشخص خواهد کرد که تصمیم ایران در نهایت برای مقابله با چنین تهدیدهایی چه خواهد بود.
'تارنمای المانیتور از فوریه 2012 توسط 'جمال دنیل' یکی از عربهای آمریکایی تبار در واشینگتن، دی.سی. پایه گذاری شد. المانیتور به جمعآوری گزارش و تجزیه و تحلیل در مورد خاورمیانه از جمله خلیج فارس، مصر، ایران، اسرائیل، دولت فلسطین و دیگر کشورها میپردازد. این تارنما با رسانههای بزرگ خبری در خاورمیانه نیز همکاری میکند'.