«چاک فریلیچ» از اعضای ارشد اندیشکده «هاروارد بلفر» و معاون سابق مشاور امنیت ملی نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی، در گفت‌وگو با خبرگزاری روسی «اسپوتنیک»، برداشت خود از آینده برجام و میزان همراهی اروپایی‌ها با ایران برای زنده نگاه داشتن این توافق را بازگو کرد.
سوال اول در خصوص میزان تأثیرات منفی احتمالی ممانعت آمریکا از صدور مجوزهای موردی برای در امان ماندن شرکت‌های اروپایی حاضر در ایران از تحریم‌های آمریکا بود.
فریلیچ در پاسخ به این سوال گفت: «ممانعت آمریکا از صدور معافیت‌های موردی برای ادامه کار شرکت‌های اروپایی با ایران، خیلی به نفع آمریکا نخواهد بود، ولی به نظر من، کشورهای اروپایی این روزها در حال رسیدن به این نتیجه هستند که در عمل، راهی جز همکاری با آمریکا بر سر این موضوع ندارند.»
وی افزود: «آنها از این وضعیت راضی نیستند، ولی آمریکا بر سر این مسئله، موضع بسیار قاطعی گرفته‌اند. پر واضح است که شرکت‌های اروپایی دوست داشتند که از این معافیت‌ها بهره‌مند شوند، ولی فکر می‌کنم نهایتاً از خیر آن خواهند گذشت.»
خبرنگار اسپوتینک پرسید: «آیا اروپا می‌تواند به شرکت‌های خود برای ماندن در ایران، مشوق‌های اقتصادی بدهد؟»
این مقام سابق رژیم صهیونیستی پاسخ داد: «بنظر نمی‌رسد اینگونه باشد، در حقیقت شرکت‌های اروپایی این روزها با خروج از بازار ایران، نظر خود را با عمل اعلام می‌کنند و ما شاهد خروج دسته‌جمعی شرکت‌های اروپایی و شرکت‌های دیگر کشورهای خارجی از ایران هستم. واقعیت این است که رژیم تحریم‌های آمریکا، شکل گرفته است و هر چند که دولت‌های اروپایی نمی‌خواستند با این رژیم همکاری کنند، ولی شرکت‌ها در حال کمک به ایجاد این رژیم هستند.»
وی ادامه داد: «اروپایی‌ها دارند با تصویب قوانینی، تلاش خود را می‌کنند و مطمئنم که نهایتاً یک اقدامی به کار می‌بندند ولی باز هم واقعیت میدانی، اقدام شرکت‌ها خواهد بود و به زودی - شاید طی چند هفته و شاید طی چند ماه - این مطلب برای ایران روشن می‌شود که دولت‌های اروپایی نمی‌توانند به تعهدات خود پایبند بمانند و آن روز، روز بروز بحران خواهد بود.»
خبرنگار اسپوتنیگ پرسید که آیا با در نظر گرفتن همه این موارد منفی، آیا ایران باز هم در برجام می‌ماند.
چاک فریلیچ پاسخ داد: «ایرانی‌ها باهوش‌تر از آن هستند که به یکباره از برجام بیرون بیایند. بنظر من، آنها همچنین مرتکب نقض تعهدات برجامی خود نمی‌شوند تا نه تنها اروپا، بلکه روسیه و چین را به آغوش آمریکایی‌ها بفرستند.»
وی افزود: «اما آنها شروع خواهند کرد به نقض مکرر و نه‌چندان چشمگیر تعهدات برجامی خود به گونه‌ای که هیچ یک از این اقدامات، در حکم نقض فاحش توافق نباشد ولی پس از چند ماه، برآیند مجموع این اقداماتکوچک، خروج عملی ایران از توافق خواهد بود. آن هنگام، بحرانی سخت ایجاد می‌شود و هر 6 کشور (عضو 1+5) باید تصمیم بگیرند که باید چگونه به این اقدام ایران واکنش نشان دهند.»
