به گزارش افکار نیوز به نقل از کیهان، روز گذشته در حالي كه سايت سكولاريسم نو، از شوراي هماهنگي راه سبز اميد به عنوان شوراي زرد نااميدي ياد كرد و نوشت اين شورا اصرار بر پدرخواندگي دارد اما بيشتر به عنوان سوپاپ تخليه هيجان اعتراضات عمل مي كند، شبكه بالاترين تاكيد كرد شوراي سبز اميد، نااميد شد و به پايان سلام كرد.
این پایگاه اینترنتی می نویسد «دستاوردهای فراخوان شورای سبز اینها بود ۱ - از دست دادن نیروهای کنشگر شجاع و با قابلیت هزینه دادن ۲ - ایجاد ناامیدی در نیروها که تبلیغات وسیع این فراخوان را شنیدند ولی هیچ تجمعی ندیدند ۳ - احساس شکست در جنبش ۴ - احساس پیروزی برای حاکمیت. افسوس که حتی شخصیت های برانداز هم فریب شورا را خوردند و وارد بازی آنها شدند.
نویسنده بالاترین ادامه می دهد: هر چند که متاسفانه هزینه گزافی دادیم اما خوشحالم که شورای کذایی تبدیل به شورای ناامیدی شد، شورایی که ما از اول هم با آن به دلایل مختلف مخالف بودیم. اکنون به همه نشان داده شد که شورایی که با حضور چند نفر اصلاح طلب پاریس نشین تشکیل شده، اصلا دید درستی نسبت به داخل کشور ندارد. این شورا نمی تواند رهبری یک جنبش را در دست بگیرد. فراخوان به تظاهرات سکوت نشان داد که یا دستشان با حاکمیت در یک کاسه است و این یک تله برای ناامیدی و از دست دادن نیروهای کنش گر است و یا کار سیاسی و مبارزاتی بلد نیستند! هرچه که هست این جماعت به پایان خود سلام کردند.
اما نویسنده پاریس نشین «خودنویس» هم با طنز از خجالت شورا درآمده و نوشت: از شورای هماهنگی یک سال بعد از تشکیل، سوال نکن! جیزه! البته واضح و مبرهن است که اگر هر کسی مثل خود ما درباره شورای هماهنگی هر حرفی غیر از الهی قربون دست و پای بلوریت برم بزند قطعا قصد متلاشی کردن جنبش داشته و عموما از جمهوری اسلامی و در پاره ای موارد راسا از خود شخص حسین طائب پول می گیرد. لیکن دیدیم حالا که داریم پول های جمهوری اسلامی را می گیریم، حصر سران جنبش هم که یکساله شده، شورای هماهنگی هم که یک دندان آن جلوها درآورده و اگر] …[داشته باشد خودش می تواند بگوید، پس چرا درباره اش حرف نزنیم؟
در ادامه این مطلب ضمن انتشار کاریکاتوری از نقابداران «شورا» تصریح شده است «نتیجه گیری های کلی ما از شورای هماهنگی راه راه سبز امید(هر دفعه می خواهم «راه» را تایپ بکنم دستم گیر می کند و «راه» دو دفعه چاپ می شود) در یک سال گذشته؛ ۱ - این شورا پیش از حصر سران جنبش توسط خود موسوی و کروبی تشکیل شده ولی طبق گفته های نمایندگان «بی طرف» ایشان روح موسوی و کروبی هم از وجود چنین شورائی خبر ندارد. ۲ - این شورا اعضای خیلی زیاد توی ایران دارد که عموما در پاریس تصمیم گیری می کنند. ۳ - هدف از تشکیل این شورا که توی ایران است هماهنگی بین «تمام» نیروهای خارج کشور می باشد و به همین دلیل از یکماه بعد از تشکیل شورای هماهنگی تمام نیروهای خارج کشور هر کدام به ۳۰۰ انشعاب تقسیم و بعضا از فرانسه فرار کردند رفتند یک جای دوری.
خودنويس در ادامه نتيجه گيري طنز خود نوشت: تلاش ها، سياست گذاري ها، رفتار و اعلام مواضع سخنگوي شوراي هماهنگي باعث ايجاد چنان مقبوليتي در داخل و خارج شده كه هر بار حتي دعوت كوچكي به تجمع و راهپيمائي اعتراضي و تكبير روي پشت بام و در مورد اخير سوت زدن در شب ۲۵ بهمن از طرف شوراي مربوطه مي شود در سراسر ايران ميليونها نفر بطور همزمان به پشت بام و خيابانها ريخته اما دقيقا از فرداي همان روز هم همگي به دنبال دليل جهت رفع و رجوع علت عدم حضور و استقبال مردم از دعوت شورا مي گردند و عموما هم به اين نتيجه مي رسند كه شدت سركوب رژيم خيلي زياد بوده است(!) اعضاي اين شورا كه توي ايران هستند همگي بدون دريافت هيچ پولي از هيچ جائي و فقط در راه رضاي خدا در پاريس كار مي كنند و حتي پول باديگاردهاي غول تشن سخنگوي اين شورا را طبق اسناد موجود يكي از عمه هاي جمشيد آريا مي پردازد چون جان ايشان بشدت در معرض خطر است و خود ما ده دفعه از صدتا تروريست خطرناك پرسيديم همه شان گفتند ناموساً آخه اينو كي مي كشه؟!