زنجیره خشونت علیه روحانیت در این کشور سابقه دیرینه ای دارد . از همان اوایل انقلاب که شهدای محراب را یکی یکی به رگبار بستند، تا شهدای امر به معروف و نهی از منکری که تنها به جرم یک امر واجب خونشان حلال شد ، شهریور پارسال بود که طلبه ای مشهدی بی گناه به ضربات چاقو زخمی شده و درگذشت و حالا امسال ...
بررسی این خشونتها در فضای جامعه تحلیلی چند بعدی را میطلبد :
- از بعد روانشناسی ، واکاوی عوامل رواج خشونت بین جوانان در دهه اخیر باید مورد تحقیق قرار گیرد .حضور فضای مجازی در متن زندگی جوانان و بازیهای مخاطره آمیز و خشن رایانه ای و لایک گرفتن افراد قاتل با سلاح سرد و گرم و افتخار به اینکه امروز یک طلبه را کشتم ! ،آینده وحشتناکی را رقم خواهد زد .
- از بعد جامعه شناسی ، نظارت بر محتوای مطالب منتشر شده در صحنه مجازی ،امری لازم و بدیهی است . اینکه افرادی و باندهایی هستند که به راحتی با ترویج خشونت ، حتی برای خود نوچه پروری نیز میکنند و افراد کم سن و سال را به بهانه هیجان طلبی ، تشویق به کارهای پر خطر میکنند . پیشگیری از وقوع جرم در این سنین برنامه ای جامع میطلبد .
- از بعد مذهبی ، باید به بررسی عقاید و تفکرات این افراد پرداخت . فرقه های انحرافی و ضاله که هدف اولیه شان دور کردن افراد از خانواده و شستشوی مغزی با انواع تفسیرها و تحلیلهای غلط است، که منجر میشود افراد درک درستی از دین و مذهب و افراد طلبه و مومن نداشته باشند و بعضا به جای شناخت دین ، به طرد کردن دینداران و تخریب آنها بپردازند .(شاید لازم باشد تذکر دهم که یادمان نرود هرگز از روی رفتار انسانها ، دین را نشناسیم ! چه بسا متظاهرانی به دین و لباس روحانیت باشند که خائن باشند و هدفشان دور کردن مردم از دین واقعی و اصیل باشد .)
- و اما از بعد سیاسی قضیه ، ضعف دستگاههای اطلاعاتی و فقدان حساسیت لازم نسبت به تحرکات این عناصر در جامعه ، باید مورد توجه باشد . اینکه چرا حمل اسلحه سرد و گرم به راحتی در فضای مجازی تبلیغ میگردد و اینکه چرا پس از وقوع هر حادثه ما یادمان می آید که باید کاری کنیم کارستان !
و اینکه قطعا دستهایی در کار است تا فضای رعب و وحشت را در جامعه دامن زده و نهادینه کند . جوسازیهای مسمومی که در سایه غفلت، عدم نظارت و یا بیتوجهی مسئولان امر به اینگونه اقدامات دامن میزنند؛ از عناصر ضدانقلاب که در خارج از کشور و در پس عناد چهل ساله دستور قتل و جنایت صادر میکند تا سلبریتیهایی که در داخل بدون آگاهی از چند و چون ماجرا، جوسازیهای مسموم را تقویت و علیه قشرهایی همچون روحانیون نفرتپراکنی میکنند. افرادی که از هر تریبونی برای کوبیدن دین و ترویج تفکرات لائیک استفاده میکنند ؛ و مسئولینی که بر خلاف تاکیدات مکرر رهبری ، با افتخار میگویند ما وظیفه نداریم کسی را به زور به بهشت ببریم، ولی تمام امکانات خود را برای به زور به جهنم بردن مردم بسیج میکنند !
شکی نیست در این هجمه همه جانبه علیه امثال "تولایی" ها و "قاسمی" ها و "خرسند" ها ، باید وحدتی همه جانبه از تمامی نهادها و مسئولان مربوطه در جهت رفع اینگونه حوادث دردناک ، شاهد باشیم .
صفورا ترقی