روزنامه های صبح امروز ایران در سرمقاله های خود به مهمترین مسایل روز کشور و جهان پرداخته اند که گزیده آن ها در ذیل می آید:
نقش‌آفرینان بلوای 92 و 98 چگونه به هم رسیدند؟
وقتی یک تدبیر را به بدترین شکل ممکن اجرا می‌کنند، چند احتمال وجود دارد: بی‌تدبیری و بی‌کفایتی، فقدان قدرت پیش‌بینی و آینده‌نگری، و یا تعمد بر تصمیم‌گیری غلط و موج سواری روی تبعات منفی آن. یک گمانه درباره علت تعدد و تکرار سوء تدبیرها این است که کسانی می‌خواهند برخلاف انبوه امکانات موجود، کشور را درمانده نشان دهند.
خون «مرتضی»ها به پای امنیت ایران
هنوز یک هفته از جای خالی پدر در خانه نمی‌گذرد اما «محمدصدرا»ی هفت ساله آرام و با بغضی در گلو می گوید: «دلم برای بابا تنگ شده».«محمدسینا» هم که تنگ در آغوش مادر جوان آرمیده، روزی که پدر جوانمرد و رشیدش، مرتضی به آسمان پر کشید چهل روزه بود و حالا حالا مانده تا بفهمد غم و رنج خانه خالی از پدر یعنی چه؟!
بدون تعارف، کدام مردم؟!
از اول پیروزی انقلاب و حتی قبل از آن یک جریان نیرومند رسانه‌ای در خارج و داخل وجود داشت که حاضر نبود صدای ملت ایران را بشنود. این جریان حاضر نبود کسی که به نمایندگی از این ملت مطالبات حقه آن را بیان می‌کرد، به رسمیت بشناسد. این ملت در راهپیمایی‌های قبل از انقلاب و بعد از انقلاب، سه کلمه حرف حساب داشت؛ 1- استقلال 2- آزادی 3- جمهوری اسلامی.
