تحریمهای ایران تنها به تحریمهای اقتصادی محدود نمی شود، بلکه تحریمهای تسلیحاتی نیز علیه جمهوری اسلامی وضع شده است.
اخبار بین الملل- آمریکا اکنون در حال اجرای یکجانبه تحریمهای اقتصادی علیه ایران است، اگرچه کشور‌های همسو با واشنگتن از این تحریم ها پیروی می‌کنند.
با امضای توافق هسته ای، تحریمهای سازمان ملل علیه ایران لغو شد، اما عملاً وجود دارد، در این میان با توجه به توافق هسته ای، تا مهر ماه امسال باید تحریمهای تسلیحاتی علیه ایران نیز لغو شود.
لغو تحریمهای تسلیحاتی ایران طبق برجام و قطعنامه ۲۲۳۱ باید انجام شود.
آمریکا مدتی است برای جلوگیری از لغو تحریمهای نظامی ایران تلاش می کند و در مقاطع گوناگون مخالفت شدید خود را در این زمینه اعلام کرده است.
مخالفت آمریکا که اکنون درگیر ویروس کرونا است و تبعات آن برای این کشور تاکنون بسیار سنگین بوده است، دو وجه دارد؛ وجه نخست آن نگرانی از خرید تسلیحات از سوی ایران و وجه دوم آن صادرات تسلیحات تولید داخل به دیگر کشور‌ها به ویژه کشور‌های همسو است.
جمهوری اسلامی ایران حتی برای خرید تسلیحات دفاعی از دیگر کشور‌ها با مانع روبرو بود.
خرید موشکهای اس ۳۰۰ از روسیه ، یک روند طولانی را طی کرد و سرانجام به ایران رسید، در حالی که خرید تسلیحات دفاعی در تحریم‌ها وجود ندارد.
اگر در مهر ماه امسال تحریمهای تسلیحاتی علیه ایران لغو شود که باید بر اساس قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت سازمان ملل چنین اتفاقی بیفتد، یک شکست سیاسی برای آمریکا خواهد بود.
آمریکا اگر هم بخواهد نمی‌تواند تحریمهای تسلیحاتی و نظامی علیه ایران را نگه دارد؛ چرا که نیازمند قطعنامه دیگری از سوی شورای امنیت سازمان ملل است و شورای امنیت نیز به خاطر مخالفت روسیه و چین، اجاره صدور یک قطعنامه تازه علیه ایران را نخواهند داد.
ایران تاکنون به برجام پایبند بوده است در حالی که آمریکا را توافق هسته‌ای را زیر پا گذاشت و از آن خارج شد و اروپا نیز در تبعیت از آن به هیچ یک از تعهدات خود عمل نکرد.
حتی اگر آمریکا و سه کشور اروپایی (انگلیس، فرانسه و آلمان) به اجماع در تمدید تحریمهای تسلیحاتی ایران برسند، باز هم نخواهند توانست آن را دوباره اعمال کنند.
کشور‌های غربی می دانند که ایران هیچگاه برای خرید تسلیحات نظامی به سوی آمریکا اروپا نخواهد رفت، حتی اگر هم آنها مشتاق فروش تسلیحات باشند، ایران اشتیاقی برای خرید از آنها ندارد.
جمهوری اسلامی ایران بسیاری از نیاز‌های نظامی و تسلیحاتی خود را در داخل تولید می کند و اکنون در این زمینه به خودکفایی‌های بزرگی دست یافته است که حتی قابلیت صادرات را نیز ایجاد کرده است.
تولیدات تسلیحات نظامی در ایران، به خوبی در صحنه های نبرد امتحان خود را پس داده و نمونه قدرتمند آن در پایگاه آمریکایی « عین الاسد » بر سر سربازان ارتش آمریکا فرود آمد و آنها از نزدیک طعم موشکهای ایران را چشیدند.
«مایک پمپئو»، وزیر خارجه آمریکا، به تازگی طی پیامی در توئیتر با تکرار ادعا‌های بی اساس قبلی خود و سایر مقام های آمریکایی مبنی بر حمایت ایران از تروریسم، نوشت: «تحریمهای تسلیحاتی علیه ایران ۶ ماه دیگر منقضی می‌شود؛ شورای امنیت سازمان ملل باید قبل از اینکه خشونت‌های ایران تشدید شود و آنها یک مسابقه تسلیحاتی جدید را در خاورمیانه آغاز کنند، این تحریم‌ها را تمدید کند.»
طرح اتهام آغاز یک مسابقه تسلیحاتی علیه ایران در حالی از سوی آمریکایی‌ها وارد می‌شود که واشنگتن بزرگ‌ترین فروشنده تسلیحات به رژیم‌های عربی منطقه است.
بودجه نظامی کشوری کوچک همچون امارات یا بحرین، از بودجه نظامی ایران بالاتر است.
آمریکا در اکثر کشور‌های منطقه پایگاه نظامی دارد و بر اساس توافقی که میان آمریکا و برخی از کشور‌های منطقه شده، واشنگتن باید از امنیت آنها محافظت کند؛ با این وجود کشور‌های عربی منطقه در خرید سلاح از آمریکا حریصانه رفتار می‌کنند و میلیارد‌ها دلار از پول نفت مردم خود را صرف خرید تسلیحات نظامی می‌کنند که حتی اجازه استفاده از آنها را ندارند!
آمریکا خود به خوبی می داند که ایران نیاز‌های تسلیحاتی خود را در داخل تولید می‌کند و تشنه خرید تسلیحات نظامی نیست، هوچی گری‌های مقام های آمریکا برای آن است تا با این ترفند، همچنان به تحریمهای اقتصادی خود علیه ایران ادامه دهند و کشور‌های همسو را نیز وادار کنند تا در این راه از این کشور تبعیت کنند.
«دونالد ترامپ»، رئیس جمهور آمریکا، در آستانه انتخابات ریاست جمهوری قرار دارد؛ این کشور اکنون درگیری ویروسی است که همه دنیا را در بر گرفته و آمریکا ناتوان از مهار آن است و اکنون بیش از ۴۰ هزار آمریکایی به خاطر آن جان باخته اند.
رئیس جمهور آمریکا برای پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری نیازمند آلترناتیو است تا بتواند افکار عمومی آمریکا را با شرایط موجود به بهانه خطر ایران به سوی سیاست‌های خود جلب کند و مردم را فریب دهد.
جمهوری اسلامی ایران در شرایط تحریم تسلیحاتی توانست در تولید بسیاری از محصولات نظامی و دفاعی خودکفا شود، اکنون نیز برای ایران تفاوتی نخواهد داشت که در تحریم تسلیحاتی باقی بماند یا نه!
