علی اصغر عنابستانی با واکنش به ادعای پمپئو وزیر خارجه آمریکا مبنی بر اینکه اروپا در اعمال فشار حداکثری بر ایران با کاخ سفید همکاری نکرده است، گفت: برخلاف ادعای پمپئو، آمریکا و اروپا به اتحاد خوبی برای اعمال فشار حداکثری بر ایران رسیده اند، آمریکا و اروپا مانند دو لبه قیچی عمل می کنند و تلاش دارند ضمن اینکه ایران به تعهدات هسته ای خود عمل می کند، بتوانند امتیاز بیشتری از تهران بگیرند.
عضو کمیسیون اجتماعی در مجلس ادامه داد: اروپا و آمریکا با روش و تاکتیک متفاوت وظیفه خود را در زمینه افزایش فشار به ایران عمل می کنند، اروپا با ظاهر سازی خواهان ادامه برجام است اما در عمل به هیچ یک از تعهدات خود عمل نمی کند، با این روش می خواهد مانع خروج ایران از برجام شود.
وی بیان کرد: در واقع اروپا دانه پاشی می کند تا ایران را در برجام نگه دارند و به تعهداتش عمل کند و از سویی دیگر وظایف خود را انجام نمی دهد و تحت تاثیر سیاست فشار حداکثری آمریکا است، اینکه پمپئو ادعا کرده است اروپا در فشار حداکثری همکاری نمی کند حرف بی ربطی است در عمل اروپا بیشترین همکاری را آمریکا برای فشار حداکثری داشته است.
این نماینده مجلس اظهار داشت: آمریکا و اروپا تاکتیکی منشعب از یک استراتژی مشترک را در مقابل ایران و برای تحت فشار قرار دادن تهران دنبال می کنند تا ایران به تعهدات برجامی عمل کرده و صنعت هسته ای کشور را معطل نگه دراند تا آنها بتوانند امتیازات بیشتری از ایران بگیرند.
عنابستانی در ادامه گفت‌وگو با تاثیر فشارها بر اقتصاد کشور پرداخت و گفت: اینکه ایران چقدر تحت فشار قرار گرفته و اقتصادی کشور شکننده شده است، بستگی به استراتژی دارد که در داخل کشور برای مقابله با تحریم ها داریم، در داخل دو نگاه وجود دارد یک نگاه این است که برجام توافق خوبی بود و از آنجایی که این توافق به ضرر آمریکا بود از آن خارج شده این نگاهی است که مقامات دولتی دارند برای همین تلاشی برای استفاده از ظرفیت کشور نمی کنند.
این نماینده مجلس اظهار داشت: نگاه دیگر این است که برجام توافق خوبی نبود اما چون به توان داخلی توجه نداشتیم آمریکا را به طمع انداختیم که امتیاز بیشتری از ایران بگیرند و در نتیجه آمریکا از برجام خارج شد، اعتقاد دارم که نگاه دوم درست بوده و باید با این دیدگاه مسائل را پیش برد.
عضو کمیسیون اجتماعی مجلس با تاکید براینکه باید به ظرفیت داخلی برگردیم و خود را تقویت کنیم، گفت: با توجه به توان اقتصادی در حوزه منابع مالی و انسانی، دشمن را از طمع ورزی برای افزایش فشار حداکثری با هدف گرفتن امتیاز بیشتر نا امید کنیم.
